Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Eduard (Dito) Mendes de Gouveia aan het woord.
Soms hebben wij in het leven het geluk om mensen te treffen die een blijvende indruk achterlaten. Met Carlos kreeg ik een band in Caracas, in die tijd was hij advocaat en ik gevolmachtigd minister ter vertegenwoordiging van het Koninkrijk.
Wij konden het goed met elkaar vinden en onze vriendschap duurde voort.
Daarom was ik blij dat Carlos besloot zich met zijn gezin bij ons op Curaçao te vestigen en dat ik kon helpen om zijn komst te faciliteren.
Het bleek een goede beslissing. Want hier op Curaçao, als honorair consul van Portugal, ontwikkelde hij zich met veel toewijding tot een betrouwbare toeverlaat en raadgever voor de gemeenschap van Portugezen en Madeirianen, geliefd om zijn betrouwbaarheid en doelmatigheid. Tegelijkertijd werkte hij actief en enthousiast mee om ons eiland vooruit te helpen. Want Curaçao was ook zijn eiland, zijn thuis geworden.
Ik herinner me in het bijzonder zijn actieve medewerking aan de bazaar van diverse consulaten, die wij enige tijd geleden vanuit het Bureau Buitenlandse Betrekkingen enkele achtereenvolgende jaren organiseerden: United for Children. Dat was een programma van positieve activiteiten om onze kinderen bezig te houden en te vormen met muziek, dans en informatie. Naast zijn eigen bijdrage, lukte het hem zelfs om steun van de Portugese overheid te krijgen voor dit programma en andere sociale activiteiten op ons eiland.
Carlos was een vrolijk mens. Hij hield veel van dansen. In de tijd dat hij werkte op een school met strenge discipline, verloor hij zelfs eens zijn baan omdat de zusters het niet konden verkroppen hoe de kinderen hem ‘s morgens begroetten: Azucar!
Mijn laatste herinnering aan hem is zijn uitnodiging om samen de lunch te gebruiken op het zeilschip Sagres, dat Portugal vertegenwoordigde tijdens het recente tallships-evenement.
Wat kan ik zeggen? Saudade. Een Portugees begrip dat verlies, gemis, weemoed beschrijft. Zoals de schrijver Fernando Pessoa het heeft uitgedrukt: ,,Saudades, só os portugueses conseguem senti-las bem, porque têm essa palavra para dizer que as têm.”
Dank aan de regering van Curaçao die via Kenneth de Haseth van BBB al het mogelijke heeft gedaan om de familie in haar verdriet te ondersteunen. Een woord van troost en medeleven voor zijn echtgenote Gloria en zijn kinderen Juan Carlos, Maria Gabriel en Angela.
Eduard (Dito) Mendes de Gouveia
Curaçao
