Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die beledigende of discriminerende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we FELIX D. PINEDO aan het woord
DIT IS het eerste gedeelte van een stuk dat op Wikipedia is geplaatst en ik heb gemeend dat met u te delen. In het derde gedeelte geef ik mijn mening omtrent bepaalde gebeurtenissen, die zich voordoen of hebben voorgedaan binnen onze gemeenschap, gebruikmakend van de in de twee delen naar voren gebrachte denkwijzen.
Een complottheorie (ook samenzweringstheorie genoemd) is een theorie die een bepaalde gebeurtenis of situatie tracht te verklaren als het resultaat van een geheim complot, meestal met kwalijke intenties naar de bevolking toe. Hoewel sommige complottheorieën realistisch (kunnen) zijn, of in uitzonderlijk geval zelfs waarheid zijn gebleken, berust het merendeel op paranoia en een gedeeltelijk of volledig gebrek aan realiteitszin.
Complottheorieën kunnen opgedeeld worden in twee voorname categorieën:
(1)de plausibele en
(2)onrealistische complottheorieën.
Er is immers een wezenlijk verschil tussen de twee:
Plausibele complottheorie:
soms ook wel ‘theorie van een complot’ genoemd. Hierbij gaat het om een wetenschappelijke theorie, met ander woorden een theorie die degelijk onderbouwd is met neutrale, logische, rationele, kritische en wetenschappelijke argumenten. In wetenschappelijke termen is een ‘theorie’ dus meer dan slechts ‘giswerk’ of ‘een gok’, maar een theorie die plausibel is op basis van onomwonden bewijsmateriaal. Aanhangers van onderbouwde theorieën worden om die redenen dan ook veelal ‘wetenschappers’ genoemd, al zullen ze zich niet veel bezighouden met ‘theorieën van complotten’.
Onrealistische complottheorie:
dit verwijst naar theorieën die niet gebaseerd zijn op logische argumentatie of sluitend bewijs, maar net wél op ‘giswerk’. In de meeste gevallen bevatten ze een goede portie paranoia, waardoor er onlogische en irrationele connecties worden gemaakt tussen feiten en gebeurtenissen, om zo trachten een theorie te substantiëren. Dit soort complottheorieën worden veelal getypeerd door de opmerkelijke afwezigheid van bewijs, logica en rationeel denken, en opgegeven argumenten kunnen vaak zelfs zonder veel moeite worden ontkracht met effectief bewijs van het tegendeel. Aanhangers hiervan worden veelal ‘complotdenkers’ of ‘complottheoristen’ genoemd.
Voorbeelden van échte complotten zijn de 9/11 aanvallen die door al-Qaeda werden beraamd en uitgevoerd (en niet door de Amerikaanse regering) en het Watergate-schandaal van de Amerikaanse oud-president Richard Nixon. Aangezien de waarheid hiervan aan het licht is gekomen, gaat het echter niet langer om een complottheorie maar gewoon om een complot. Een ander voorbeeld is de Rijksdagbrand die mogelijk door de Nazi’s zelf was aangestoken of gepland, een complottheorie die op zich plausibel is. Vanzelfsprekend zijn voorbeelden als deze geenszins bewijs dat ook alle andere (plausibele én onrealistische) complottheorieën vanzelfsprekend waar zijn – of meer realistisch zouden zijn.
Wordt vervolgd in deel 2.
Door, FELIX D. PINEDO
te, Curaçao