Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten.
De redactie van de Knipselkrant Curaçao is niet verantwoordelijk voor de inhoud.
Ingezonden stukken die beledigende of discriminerende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Roel Jungslager aan het woord
De handreiking van Barack Obama aan Raúl Castro was een mooi gebaar.
Het getuigt van intelligentie om onbevangen aan de onderhandelingstafel aan te schuiven. De blokkade heeft de revolutie niet kunnen breken en had allang op de helling gemoeten. Het juk afwerpen, zoals in het Venezolaanse volkslied. Het is niet meer van deze tijd. Je kunt de klok en ontwikkeling niet voor altijd stilzetten.
Van een land als Cuba kan men veel leren. Daar gaat men niet bij de pakken neer zitten. In Cuba vindt men voor alles een oplossing en werkt men gestaag aan de vooruitgang. Havana herrijst in haar oude glorie. De Cubanen bruisen van creativiteit. Er is altijd gewaarschuwd voor de dag dat Cuba weer opengaat. Nu breekt dat moment aan. In Cuba kan het alleen maar beter gaan.
Het onderwijs functioneert er goed. Er is praktisch geen criminaliteit, zelfs geen chikungunya-epidemie. Het is er veilig. Men doet aan preventie. Er is een gerenommeerde medische zorg en dat alles gratis. Zelfs water en elektriciteit kosten praktisch niets. De infrastructuur voor het toerisme is immens en zeer betaalbaar. Cuba heeft van alles te bieden, veel meer dan alle andere eilandjes bij elkaar: cultuur, stranden, riffen, noem maar op. Er is altijd van alles te doen op cultureel gebied, festivals en congressen te over. Ook daar bouwt men een cruiseterminal. Men streeft naar 5 miljoen toeristen per jaar en dat gaat nu zeker lukken. Een concurrent om rekening mee te houden of om juist mee samen te werken.
Als we hier niet langzaam maar zeker naar de rang van een derdewereldland willen afglijden omdat we liever zakken vullen dan aan nationbuilding doen, moeten we onze infrastructuur ook verbeteren, het onderwijs op peil brengen, betaalbaar blijven, veiligheid garanderen, de criminaliteit aanpakken, de economie aanzwengelen, banen creëren. Hoe kan dit beter dan ook ons toeristisch product op en top en concurrerend te maken?
We kunnen het ons niet permitteren ons nog verder uit de markt te prijzen. De nutstarieven zijn zowat de hoogste ter wereld. Met zo veel vriendjes en familie ‘on the payroll’ moet iedereen de rekening betalen. Zo worden we een eiland waar we elkaar alleen maar beroven. Atrako’s zijn dagelijks nieuws. Hoe kan je je nog veilig voelen als je in je eigen huis overvallen kan worden? En nu worden we bovendien ook nog het eiland van de gelegaliseerde ‘white collar’ atrako’s. Onder het mom van voor het goede doel probeert een stichting hier al zo’n 25 jaar het Hof voor haar karretje te spannen om er ongehoorde huurprijsverhogingen door te drukken. Ze wappert met een beklad vodje van een verlopen huurcontract, wat niet meer van deze tijd is en allang aangepast had kunnen worden.
Als ze haar zin niet krijgt dreigt zij met opzeggen van het huurcontract, het afbreken van huizen, een de mooiste appartementencomplexen, het sluiten van een van de gerenommeerdste restaurants, visitekaartjes op TripAdvisor.
Genoeg om zich af te vragen waar men hier mee bezig is en of het doel de middelen heiligt? Het lijkt op een mentale blokkade.
Als het Hof aan deze dwingelandij toegeeft en weer waarde aan zo’n verlopen contract uit een vervlogen tijd toekent, is dit een stap terug naar een feodaal tijdperk, waar we overgeleverd worden aan de willekeur van een aantal regenten. Gepensioneerden kunnen zonder scrupules van hun laatste spaarcenten ontdaan worden en gezinnen op straat gezet worden. Deze inhaligheid wordt onze ondergang. Het is een wijze rechter, die dit doorziet en daar een stokje voor steekt, anders zijn we weer een stap dichter bij de bananenrepubliek, een ‘free for all’, waar we elkaar leeg kunnen plukken.
Huurprijzen kunnen niet eenzijdig verhoogd worden en zeker niet met de factor 100. Er zal eerst aan de onderhandelingstafel aangeschoven moeten worden. En met een beetje goede wil kan een en ander aangepast worden, ook de wet om de burger tegen dit soort excessen te beschermen. Ta basta!
Door: Roel Jungslager
te, Curaçao