Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten.
De redactie van de Knipselkrant Curaçao is niet verantwoordelijk voor de inhoud.
Ingezonden stukken die beledigende of discriminerende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Jan Gulmans aan het woord
In het Antilliaans Dagblad van 28 november stond op pagina 7 bovenstaande kop boven een artikel waarin de directeur van Curaçao Hospitality and Tourism Association (Chata), de organisatie van de Curaçaose hotellerie en haar partners, haar mening geeft over het uitblijven van een toeristisch plan voor Curaçao. De Chata meent, bij monde van directeur Dindial, dat zon, zee en strand de ‘unique selling points’ van het eiland zijn en dat cultuur niet verkoopt, althans dat komt wel als de toeristen eenmaal op het eiland zijn. In het concept van het toeristisch plan stond, volgens haar, te veel cultuur en waren de fotografie en de kleuren ervan niet goed. Het blijkt dat er dus sprake is van een verschil in visie tussen de betrokkenen aangaande het toeristisch product Curaçao (Curaçao Tourist Board (CTB), Kamer van Koophandel (KvK), Chata en anderen) en dat het gaat om zowel hoofd- als bijzaken.
Op mijn mail aan Chata, in casu mevrouw Dindial, om de uitspraken die in het genoemde artikel zijn gedaan te verifiëren, heb ik geen respons mogen ontvangen. Ik ga er vanuit dat zij ook werkelijk die uitspraken heeft gedaan en blijft zo mijn behoefte om via de krant te reageren bestaan. Op de stelling van Chata zou ik met een tegenstelling positie willen innemen: ‘Zonder cultuur kan Curaçao niet verkopen’.
Wat wordt onder ‘cultuur’ verstaan? Bij raadpleging van de internetencyclopedie Wikepedia en Van Dale’s Groot Woordenboek der Nederlandse Taal is al snel duidelijk dat het begrip cultuur een brede en een enge definitie kent. ‘Breed’ betreft alles wat door een samenleving wordt voortgebracht en verfijning van het geestelijk en zedelijk leven. In enge zin betekent het kunst, religie en wetenschap (zoals literatuur en architectuur), gewoonten, gebruiken, kleding, feesten, voedselvoorziening en eetgewoonten. Van Dale noemt cultuur in enge zin het geheel van de manifestaties van kunst, ontspanning en vermaak. In de meeste beschaafde landen maakt cultuur deel uit van overheidsbeleid dat zich toespitst op de sectoren cultureel erfgoed, media, letteren en bibliotheken en de kunsten. Onderdelen van deze sectoren zijn: (landschaps)architectuur en stedenbouw, monumenten en archeologie, musea, muziek en theater, beeldende kunst en vormgeving. Cultuurbezit als tradities en religie completeren de onderverdeling. Het overheidsbeleid is onder meer gericht op bescherming van het culturele erfgoed. Zo is er in Peru, dat naar Machu Pichu en de Nazcalijnen talloze toeristen trekt, een maximumstraf van zes jaar cel gesteld op het beschadigen van dit erfgoed, dat ook op de Werelderfgoedlijst staat van Unesco. Curaçao heeft vanaf de jaren vijftig van de vorige eeuw beleid ontwikkeld om zijn monumenten in Willemstad te beschermen. Na een inventarisatieproces is een plan opgezet om stapsgewijs een plek op de befaamde Werelderfgoedlijst te verwerven en dat is gelukt in 1997. Maar Curaçao heeft nog veel meer landhuizen, forten, begraafplaatsen, kerken, synagogen enzovoort. Zie de onlangs uitgekomen Bosatlas over cultureel erfgoed, waarin op meerdere plaatsen iets over Curaçao geschreven wordt. Carnaval, Seú, het Curaçao North Sea Jazz Festival – van onmiskenbaar Curaçaose aard, trekken het eiland vol! Om dit al te bekijken en te beleven zijn vele dagvullende programma’s te maken. Als de Nederlandse toerist, circa 30 procent van de toeristen komt uit Nederland, moet kiezen uit een zon-, zee- en strandbestemmingen, dan kan hij uit eigen land, België, Engeland en Duitsland kiezen als hij dichtbij wil blijven met het gemak van de eigen auto. Een dagreis met de auto brengt hem naar Frankrijk, Italië en, Spanje. In vier tot zes uur vliegen is hij op Ibiza, de Canarische eilanden en het oosten van de Middellandse Zee, Israël en Egypte. Na tien tot twaalf uur vliegen komt de toerist in landen die met Curaçao, wat vliegtijd betreft, concurreren, zoals de Golfstaten,Thailand, Sri Lanka, India en Maleisië. De cultuur van al die landen wordt uitvoerig uit de doeken gedaan op internet, in reisgidsen en brochures. En wat te denken van de concurrenten van Curaçao in de Caribische regio, waar ook veel Nederlanders naar toe gaan, zoals de Dominicaanse Republiek met Werelderfgoedstad Santo Domingo, naar Cuba, Trinidad, Florida met Miami’s Art Deco district, Cartagena in Colombia en Paramaribo in Suriname? En wat vindt de toerist van Bonaire, Aruba en de Bovenwindse Eilanden? Ieder (ei)land verkoopt zich met zijn specifieke eigenheden, want zon, zee en strand hebben ze allemaal. Zonder cultuuraanbod staat Curaçao er maar blootjes bij.
Het is dus zaak om de Curaçaose cultuur in kaart te hebben om het eensgezind onder de aandacht te brengen op een eenduidige manier. De wereldeconomie trekt weer aan, de (Nederlandse) toerist gaat weer reizen. De website curacao.com is fleurig, laat er toeristen permanent naar kijken en op reageren en vraagt toeristen hun mening over het toeristische product: enquêteer, enquêteer, enquêteer! Dan komen er cijfers en een goede richting, waar het nu aan ontbreekt.
Door: Jan Gulmans
te, Curaçao