Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Martie Genger aan het woord.
‘De klanken waartussen ik opgroeide waren die van vioolmuziek, dat gedempt opklonk achter het donkerrode dikke velours gordijn voor de ingang van de Amsterdamse nachtclubs. Een blokkade die minderjarigen moesten weerhouden van ‘ongezonde’ nieuwsgierigheid als zij door de stad zwierven.
Hongaarse weemoed op het Rembrandtsplein van gevluchtte Oost Europeanen, en uit de distributieradio bij oma. Bij de oma waar ‘Humoreske’, ‘Meditation’,
‘Perfect ‘D amour’, ‘The dying Swan’, ‘Stille nacht’ door je porien ging en daaruit nooit meer verdwenen. Een oma die midden in deze stad Joden verstopte en waar toch altijd de havermout met een uitgeperste sinaasappel erin klaarstond met kerst.
Bij de andere oma ging het meer om geestelijk voedsel. Zij bespeelde het harmonium. Een instrument dat behoorde bij het meubilair van zichzelf respecterende gereformeerde huize.
Het was een onpersoonlijk meubel. Het werd met lucht gedreven, dat door met beide voeten twee pendalen op en neer te bewegen een zeurderig geluid voortbracht.
De hele familie stond er dan omheen en werd er luidkeels Gezongen, Geloofd en dat zelfde Kindje Beleden uit de bundel van Johannes de Heer. Ook prachtig maar anders prachtig.
Martie Genger,
Curaҫao