Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die beledigende of discriminerende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Jeannette L. Cratz aan het woord
Het hoeft geen betoog dat Curacao een zwaar jaar achter de rug heeft. We weten het allemaal. De reden is ook bekend en wij hoeven echt niet onder de Nederlandse of internationale stoelen te kijken om de oorsprong van onze ellende te ontdekken. Gedurende 2016 heefl één woord centraal gestaan: verpaupering, achteruitgang, val.
De medische zorg staat model voor onze situatie. Men bouwt een ziekenhuis. Terwijl het nieuwe ziekenhuis wordt gebouwd wordt de vraag over de bloednodige aanpassing van wetten op het gebied van gezondheidszorg niet beantwoord. Patiënten worden uitgezonden wat ons een boel geld kost. Liquide middelen en behandelingsmiddelen blijven in zwijm terwijl de achteruitrollende persoonlijke en gemeenschap hygiëne overlast betekent voor ons welzijn. Maar wij mogen niet vergeten dat het nieuwe ziekenhuis af en toe een open dag houdt. Er is een oplossing onderweg als het lukt. Deze situatie spreekt voor de landelijke omstandigheden.
Met een raffinaderij van PdVSA in huis, met het knetterend gevaar van illegaal verblijf van zo- genaamde toeristen met zorgelijke resultaten zoals de groei van de tierende onderwereld, zijn wij niet voorbereid op de resultaten voor het eiland. Wij hebben kennelijk niet gemerkt dat president Maduro het hoofd niet boven de olie kan houden. De situatie was al zorgwekkend toen december het einde van 2016 heeft aangekondigd. Wij hebben moeten weten dat de laatste maand van een uiterst moeilijk jaar de gebruikelijke opleving van de economie niet kan bewerkstelligen. Wij hebben duidelijk moeten rekenen op daling van de lokale koopkracht gezien de arbeidssituatie en de achteruitgang van werkgelegenheid.
Kennelijk zien wij echter alleen wat wij willen zien. Wij horen alleen wat wij willen horen en wij beelden ons in dat wij het systeem ongenuanceerd kunnen kraken zonder de vingers snijden aan de scherven. Erger nog, wij houden ons tegenwoordig nog alleen aan de wetten waaraan wij ons willen houden. Daar bij komt natuurlijk de balans helemaal scheef te staan, maar wat is nog recht en niet enigszins krom? Men mag niet door het rode licht rijden. Doet men dat toch dan krijgt de overheid geld in het laatje waar er schijnbaar (even heel voorzichtig zijn met de pedicure van lange tenen) wel eens steekjes vallen. De Algemene Rekenkamer Curacao kan wel een rapport opstellen maar dan worden de verkeerslichten ingeruild voor een rotonde.
Leve de democratie, de checks and balances en alle andere mooie namen voor overheidscontrole. Mondje toe. Wij hebben het niet meer over de constitutie maar eerder over een beperking van de Nederlandse macht. Het probleem met constitutionele schuilplaatsen blijft: echter dat als wij Nederland wegsturen (want wij sturen Nederland weg en niet andersom) wij geen muurtje meer hebben om achter te schuilen.
De LVV zal zondebokken moeten importeren. Wij verwerken het wel allemaal in de comptabiliteitsverordening en als het niet lukt dan wordt het wel geregeld met belasting, accijnzen, voor- en achterlichtjes. Voor degenen die bewust de gang van zaken bijhouden wordt ‘hart vasthouden’ de nieuwe nationale sport. Houden wij echter rekening met het feit dat het ziekenhuis niet over de middelen beschikt om… Ophouden!
Opbouw of afbraak. Wij bekijken het wel. Er gebeurt toch niets met Curacao. Wij gaan dansend achteruit met de bananenoogst. Dat is toch heerlijk? Fijne feestdagen iedereen. Mijn dank aan de Amigoe voor de publicatie van mijn stukken en de lezers voor hun aandacht. Zalig uiteinde van het schrikkeljaar. Geniet van het Chinese vuurwerk zodat wij straks de smaak te pakken hebben.
Gooi maar een paar Chinese pruimen in de ayaka’s. Misschien brengt dat wel geluk.
JEANNETTE L. CRATZ,
Curacao