Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: INGEZONDEN.
Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten.
De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud.
Ingezonden stukken die beledigende of discriminerende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Carlos Weeber aan het woord
MENSEN WAARONDER Miguel Goede werpen Singapore graag op als leerzaam voorbeeld. Chinese emigranten hebben daar het democratisch heft in eigen hand. Wie daar heen gaat valt direct twee dingen op die wij hier niet kennen: daadkracht en prima Chinees eten.
Bij ons loopt alles vast op neokoloniale frustraties, op eigenbelang en op lange tenen. Vooruitgang stagneert op dit zwart-wit getekende strijdtoneel en staat bijvoorbeeld het gedoe rondom monumentaal Willemstad ver in de schaduw van twee beruchte heilige koeien, Isla en Oostpunt. In de krant wordt Smoc door Humphrey Josefa beticht van kolonialisme en eigenbelang en voorspelt dat deze actie de economische ondergang betekent voor groepen uit de onderklasse. Bovendien is hij ervan overtuigd dat die smerigheid binnenkort verholpen is. Waar haalt hij dit mooie nieuws vandaan?
Maar planologisch gezien is vervuiling niet de kern van de zaak. De kern is dat in het hartje van de moderne stad geen raffinaderij kan noch mag staan. Dat had destijds het EOP moeten vermelden, punt uit. Daar komt nu het accent op te liggen. Dit wordt het volk duidelijk gemaakt en de ogen voor geopend. Toon hen Helsinki, Manhattan, Amsterdam, Hanoi, Stockholm, Tokio, Rio de Janeiro en vele andere grote en kleine steden waar groen en/of water de stad leefbaar maken. Dus moeten wij wegen vinden om de stad te bevrijden van de Isla.
Helaas schijnt de ‘yu di Kòrsou’ zodanig aan zijn gifbak gehecht, dat zelfs in zijn misa een schaalmodel van Isla naast Santa Maria vanzelfsprekend is. Ook al sterven we hier de moord met ons allen. Een ander gebed zonder eind is de kwestie Oostpunt. Er dreigt opnieuw een claim. Juridisch heeft Willy Maal misschien geen ongelijk, maar ethisch alles behalve gelijk. Zijn belang domineert. Planologisch is het eiland met het bebouwen van Oostpunt niet gebaat. Maar het volk ligt er niet wakker van, is mentaal totaal inert, Nos dushi Kòrsou een loze reclamekreet.
Hoe komt dat, welke sociaalpsycholoog zoekt dit uit? Het enorme landgoed Hoge Veluwe werd door de Rotterdamse eigenaars geschonken aan het Nederlandse volk, waarom Oostpunt niet aan ons? Oostpunt, zo klein als Nederlands St. Maarten, is zoals het land westelijk van Barber nog vrij leeg. St. Maarten is vol en dus verziekt. Ook Curaçao raakt vol. Kijk door je oogharen en zie een lang eiland met twee lege punten, een in het westen, de andere in het oosten verbonden door een kale lege zone langs de noordkust.
In en om het Schottegat ligt een groen recreatiegebied, Nos Isla Nobo. Wat overblijft is bestemd voor verstedelijking. Met dit beeld voor ogen is het maken van een vernieuwd EOP maar een fluitje van een cent. Ontwerpen is zoeken naar vanzelfsprekendheid.
CARLOS WEEBER
Curaçao
.
Mee eens!.
In Singapore staan zelfs de grootste raffinaderijen ter wereld. Deze worden streng gecontroleerd en de bevolking heeft er geen last van.
Singapore is goed vergelijkbaar met Curaçao: 459 km2 en in Singapore 750 km2.
In Singapore wordt de koloniale tijd gezien als een voordeel. Thomas Stamford Raffles – een rasechte koloniaal – wordt in de geschiedenis van Singapore geëerd.
Op Curaçao wordt de koloniale tijd de grond ingetrapt.
Singapore weekte zich los rond 1950, om aan de slag te gaan.
Curaçao weekte zich min-of-meer los rond 1950, om gesubsidieerde baantjes te verdelen.
In Singapore ging men daadkrachtig aan de slag om te worden wat ze nu zijn: een veilige stad met ziekenhuizen en universiteiten van wereldfaam. Het inkomen van de bevolking behoort tot het hoogste ter wereld.
Op Curaçao ging men gouvernement-baantjes creëren. Nederland mocht bijspringen bij tekorten: het was immers “hun schuld”
De bevolking werd wereldvreemd met een onbruikbare taal opgevoed. In feite afgesloten van de intellectuele wereld. Alles onder het motto: wij zijn misbruikt en willen de taal van de kolonisten niet gebruiken.
De slachtofferrol waarin de politici van Curaçao hun eigen bevolking plaatsten, heeft alleen maar ellende gebracht.
De pak-aan methode van Singapore heeft ze gebracht waar ze nu zijn.
Is er nog hoop voor Curaçao: neen, de bevolkingsmentaliteit is totaal verziekt. Het lange tenen syndroom is niet te genezen.
Alhoewel… er is toch nog en sprankje hoop: als de Chineze bevolking méér dan 50% van de bevolking gaan uitmaken. Als dat gebeurt, een meerderheid van Aziaten, dan komt het toch nog helemaal goed met Curaçao. Dat weet ik zeker!
Kijk naar Singapore! De Chinezen steken en staken daar de handen uit hun mouwen (ook op Curaçao)