Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten.
De redactie van de Knipselkrant Curaçao is niet verantwoordelijk voor de inhoud.
Ingezonden stukken die beledigende of discriminerende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we aan het woord
Velen kenden haar nog van de boogjes in het Waterfort in Punda waar ze met haar man en chef-kok Rudy in de jaren negentig de scepter zwaaide over het Indisch restaurant Surabaya. Maar wie weet nog dat zij de eerste Miss Curaçao was, toen in 1961 nog Miss Antillas Holandesas? Vanaf dat moment ging zij als Miss Curaçao door het leven, een imago waar zij maar met moeite vanaf kwam. ,,Ik word ook nu nog als de eerste Miss Curaçao voorgesteld”, zei ze enkele jaren geleden. Op tweede kerstdag, twee weken geleden, overleed Peggy Klein.
Peggy werd in 1941 in Surabaya op Java geboren. Haar vader, een totok, een Europese Nederlander zouden we nu zeggen, ging als vrijwilliger naar Indië, haar moeder was een Indische. Hij werkte bij de Esso, onder andere in Sungei Gerong bij Palembang op Sumatra waar ze op het emplacement voor employés van de oliemaatschappij woonden.
,,Als het me niet lukt om naar de Oost te gaan, ga ik naar de West”, zei hij toen ze in 1951 na het verlof in Nederland niet meer terugkonden naar het inmiddels onafhankelijk geworden Indonesië. Hij solliciteerde bij de CPIM op Curaçao. Als tienjarig meisje kwam Peggy terecht in een houten noodwoning aan de rand van Groot Kwartier waar de Europese contractanten woonden. Later verhuisde ze naar Emmastad waar het Europese middenkader was gehuisvest. Nog later ging het gezin naar Julianadorp, woondorp voor het hoger kader van de inmiddels tot Shell omgedoopte oliemaatschappij, tekenend voor de succesvolle carrière die haar vader als voormalige Oostindiëganger op Curaçao doorliep. Evenals in Indië werd de Shellcultuur beheerst door een strenge sociale hiërarchie die werd weerspiegeld in de woonwijken van de Shellemployés. ,,Wat ik hier op Curaçao van Indië terugvind, is de sfeer als je op je voorporch zit met de heldere sterrenhemel boven je. Het enige dat je mist, is het uitnodigend getik van de saté-verkoper. En overdag had je schaafijs en stroop susu.”
Al vanaf haar zestiende deed ze mee aan modeshows. Ze showde badpakken, allerlei kleding en ook kapsels en kreeg veel bekendheid als mannequin. Ze was zo geïntegreerd in Curaçao dat niemand het vreemd vond dat zij, als Indisch meisje, tot Miss Curaçao werd gekroond. Later, in 1971, zou opnieuw een Indisch meisje tot Miss Curaçao worden uitverkoren. Ook in de muziek liet zij van zich horen. Ze trad als leadsinger op van de South Sea Minstrels met onder meer Okkie van Ommen en Angel en Carlos Salsbach.
Tot aan haar ziekte was zij een altijd aanwezig en actief lid van de Indische Vereniging Curaçao die kortgeleden nog haar ‘eindfeest’ gaf ter afsluiting van haar meer dan 50-jarig bestaan. Na bekende Indischen zoals Jo Anemaet, Sten Komdeur en Evi Rigaud die elk hun bijdrage leverden aan Curaçao en die ons in de afgelopen tien jaar ontvielen, is nu ook Peggy van Riet, Curaçaos eerste Beauty Queen overleden. Peggy, beristirahat dengan damai, rust zacht.
Door: Ronald Gill
te, Nederland