Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of bedreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.

Vandaag laten we Jeannette L. Cratz aan het woord.

Hoe hij op de voorgrond is beland is het gevolg geweest van een gespring van de ene partij naar de andere. Gerrit Schotte, de man die het gepresteerd heeft als eerste minister-president van het land Curacao de geschiedenis binnen te stappen. Hij heeft de James Bondachtige bravoure, die dromers trekt.

Zijn verdiensten blijven gehuld in geheimzinnigheid en een vleugje fantasie. Een meer realistische observatie leidt inderdaad naar James Bond maar dan zonder de avontuurlijke romantiek. Achter James Bond ziet de nuchtere mens de Hollywoodstudio’s gespecialiseerd in verdraaiing van de waarheid om maar niet te spreken over keiharde leugens.

In 2012 barst de hel los op Curacao. Gerrit Schotte is nu de Venezolaanse rebel Urbina, die van Fort Amsterdam zijn vesting maakt. Het verhaal heeft een traditionele afloop. Veel politiek geschreeuw en weinig wol van geschoren koeien die ‘boe’ roepen tot Gerrit van het toneel verdwijnt met de boodschap dat hij terug zal keren. Voor hij de weg naar het Fort terugvindt moet hij even langs het Openbaar Ministerie en het Gerechtshof waar men tot de conclusie komt dat hij in de boeien moet worden geslagen.

Hij gaat in beroep en behoudt zijn vrijheid. Dagelijks kunnen politieke opponenten hun veroordeelde collega gadeslaan in de vergadering van de Staten, de volksvertegenwoordiging van het land waar Buchì Wan met een strafkaart nooit meer een baan krijgt.

Maar Gerrit Schotte blijft oppositieleider in het parlement ondanks pro- test van een enkeling. De verkiezingen in 2016 staan voor de deur als Nederlandse politici ernstige waarschuwingen uiten. Hun woorden missen bijna effect tot Matthew letterlijk en figuurlijk als een teken aan de wand verschijnt. Op een haartje na, komt de veroordeelde Gerrit Schotte niet als winnaar uit de bus. Zelfs met behulp van zijn boezemvriend Amparo dos Santos lukt het hem niet een coalitie te vormen.

Amerikaanse rugbywedstrijden geven het beste beeld van de wijze hoe Gerrit Schotte de bal oppakt en de aanval inzet. Het alarmsysteem van de Cu- ragaose bevolking gaat niet af als het bliksemt en dondert in de Statenzaal die wordt bezet. Niemand schakelt direct de politie in als een illegale vergadering wordt gehouden en tegen de wet wordt gehandeld met gebruik van middelen van het parlement. Dan worden de rollen omgedraaid.

Een dozijn politici, die openlijk laten zien waar ze op uit zijn, vormen een unie en zijn nu slachtoffer. Ze halen de naam van Curacao door het slijk met behulp van oudminister Rutsel Martha.

Het alarmsysteem van onze rechtsstaat gaat pas af, als de verkiezingen worden afgelast. Dan wordt het rennen maar het is al te laat. Het Statuut redt ons. Het Koninkrijk komt tussenbeide als ons democratisch bestel de afgrond nadert. De gouverneur krijgt het heft van de verkiezingen in handen.

Terwijl de gouverneur zich voorbereidt op haar nieuwe taak, houdt G12, zoals de nieuwe coalitie zich in navolging van G7 noemt, een spectaculaire culturele manifestatie in ‘s lands belang en met ‘s lands centen.

Gerrit stapt op het vliegtuig om even de geregelde InselAir opnieuw te regelen in Miami. De minister van Economische Ontwikkeling kijkt toe als Gerrit James Bond zijn Thunderball lanceert. Het is hem gelukt. Hij heeft het weer gepresteerd.

Goldfinger huilt als het doek op het hoofd van de minister van Economische Ontwikkeling valt. Maar de boel draait door. “Gerrit and Diamonds are forever.”

Jeannette L. Cratz,
Curacao