Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Michiel Bijkerk aan het woord.
Eerste open brief aan de Vakbonden en Socialisten.
Herverdeling van inkomen in plaats van eigendom. Dat was jullie eerste grootste blunder. Oké, de echte socialisten in Rusland, Cuba en andere socialistische landen begrepen dit heel goed. Zij wisten dat het eigendom moest worden herverdeeld, niet het inkomen. Maar in plaats van het geconfisqueerde eigendom in de ‘productiemiddelen’ door te geven aan alle burgers in de vorm van aandelen op naam, nam de socialistische Staat alle productiemiddelen in beslag voor zich en ging dit beheren voor de burgers. Op dat moment concentreer- den de socialistische Revolutionairen niet alleen de politieke macht, maar ook de economische macht in de Staat. Met desastreuze gevolgen. Want, ‘power corrupts and absolute power corrupts absolutely’.
Anders gezegd, hoe meer macht, hoe meer machtsmisbruik. En dat hebben de burgers in alle socialistische landen geweten! En de concentratie van de economische macht in de Staat had bovendien zwaar negatieve gevolgen voor de productie. Want de burgers zagen geen direct verband meer tussen hun arbeidsinspanning en de opbrengsten daarvan. Zij raakten daardoor vervreemd van het belangrijkste doel van arbeid, namelijk om te produceren teneinde te kunnen consumeren.
Eenvoudig gezegd, als het verband tussen arbeid en inkomen verdwijnt, wordt er niet meer gewerkt. De concentratie van de pro- ductiemiddelen in de Staat maakte de Staat verantwoordelijk voor de productie. Burgers hadden slechts recht op loon. In plaats van de burgers te bevrijden, werden zij loonslaven van de Staat in plaats van een particuliere werkgever. Wat een sofbevrijding!
Loonslaaf van de Staat betekent loonslaaf van een gigantische bureaucratie. Dit resulteerde in een gestage productieverlaging, waar- door de Koude Oorlog uiteindelijk verloren werd. Wij praten nu maar niet over de vreselijke oppressie die het socialistische systeem met zich meebracht. Dat was de tweede grote blunder, die een direct gevolg was van de eerste en grootste.
En de derde grote blunder NU is dat diegenen die de Koude Oorlog verloren, zich niet afvragen waarom ze ver- loren hebben. En of er geen ander systeem kan worden bedacht dat zowel sociaal en economisch rechtvaardig is en tevens de andere idealen van het socialisme kan verwezenlijken.
Jullie, vakbonden en socialisten, moeten nadenken. Jullie hebben de Koude Oorlog verloren. Men kan niet verwachten van de kapitalisten dat zij gaan nadenken. Zij hebben gewonnen. Zij hoeven niet na te denken. Dat moeten jullie doen. Maar in plaats daarvan, probeerde Hugo Chávez het socialistische wiel nogmaals uit te vinden. Hij had een goed hart, Chávez, maar een verward en suf hoofd. Blunder op blunder op blunder.
Michiel Bijkerk,
(Golden Meand Society),
Bonaire