30 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Ingezonden | Kanttekeningen bij wrakingsverzoek 2

HomeAuteursIngezondenIngezonden | Kanttekeningen bij wrakingsverzoek 2
Ingezonden Brief
Ingezonden Brief

Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten.

De redactie van de Knipselkrant Curaçao is niet verantwoordelijk voor de inhoud.
Ingezonden stukken die beledigende of discriminerende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.

Vandaag laten we José Eustatia aan het woord

In zijn, als ronduit uitstekend te karakteriseren, ingezonden stuk (AD woensdag 17 december) plaatst de heer F.D. Pinedo vraagtekens bij de objectiviteit van de lokale rechter(s), die een wrakingsverzoek tegen een collega-rechter in behandeling moeten nemen. De door de schrijver gehanteerde argumenten worden helder verwoord en laten niet na een gevoel van diepe ongerustheid bij de oplettende lezer achter te laten. Want als er sprake is van structureel gerechtvaardigde twijfel aan de door het gerecht gewaarborgde rechtszekerheid wankelt de democratische rechtstaat. Er is een tendens, wellicht uit angst voor de gevolgen die zo’n open discussie zouden kunnen hebben, het probleem van de foute rechter zo verhullend mogelijk te benaderen en dit probleem bij voorkeur dood te zwijgen. Lokale journalisten die door mij benaderd zijn om aan dit onderwerp meer aandacht te besteden wisten niet hoe snel zij zich van deze hete aardappel moesten ontdoen. Een gunstige uitzondering hierop was het ochtendblad Extra. De voor de artikelen verantwoordelijke journalist, zou naar verluidt door een medewerker van het Hof zijn benaderd met verzoek de toon van zijn stukken te matigen. Er kan begrip opgebracht worden voor deze aarzeling gezien de aan zo’n open discussie verbonden nadelige gevolgen; maar het is de vraag of de rechtsstaat uiteindelijk met stilzwijgen is gediend. Ik geloof dat men, in navolging van het besluit van de raad voor de rechtspraak, het wraken van rechters niet aan de lokale rechter moet overlaten. De menselijke gemoedsbeweging om de collega-rechter, met wie je dagelijks samenwerkt uit de wind te houden, is vaak sterker dan het besef, dat als je als rechter geacht wordt op objectieve basis te oordelen, ook als de persoon over wie je moet oordelen een collega/vriend is. Rechters zijn nu eenmaal mensen, net zoals u en ik. De door mij in eerder ingezonden artikelen gegeven voorbeelden, van op basis van persoonlijke ervaringen geuite twijfel (lees ongeloof) aan de objectiviteit van de (lokale) rechter, die over zijn collega- rechter moet oordelen, zijn sterker dan de toch al overtuigende voorbeelden, die door de heer Pinedo worden aangevoerd. De door Pinedo aangehaalde rechter B bestond het een door mij aangevraagd wrakingsverzoek af te wijzen, omdat naar zijn oordeel er bij de te wraken arbiter/rechter geen sprake was van zelfs de schijn van partijdigheid. Dit ondanks het feit, dat door mij meer dan tien voorbeelden waren gegeven van het tegendeel. Het was rechter B ook bekend, dat de accountantdeskundige aan wie deze arbiter/ rechter de opdracht gaf om op basis van gemanipuleerde jaarstukken een bedrag voor de good will vast te stellen, dit verzoek afwees, omdat deze jaarstukken te veel fouten bevatten om een betrouwbaar onderzoek mogelijk te maken. De arbiter/rechter gaf als reden voor het aan de accountantdeskundige aanbieden van deze hem bekende door en door foute jaarstukken, ‘dat dit in de mediatie zo zou zijn afgesproken’. De algemeen gerespecteerde accountant drs. W. Curiel had in deze jaarstukken eerder een gat van bijna 400.000 gulden tussen eindsaldo 2004 en beginsaldo 2005 aangetoond. Het is van belang om in dit verband vast te stellen, dat de betreffende arbiter/rechter zelf als accountant werkzaam is geweest en jarenlang als accountant bij een topbank in Canada heeft gewerkt. Hij moest dus net als elke (zelfs pas beginnende) boekhouder het ‘gat’ hebben opgemerkt. Het is eveneens van belang om in dit kader vast te stellen, dat zelfs een beginnende jurist weet, dat citeren uit een mediatierapport en (erger nog) dit bepalend laten zijn voor de besluitvorming, een juridische doodzonde is. Rechter Van G, die met een tweede wrakingsverzoek werd benaderd besloot mede op basis van een leugenachtige brief van de arbiter/ rechter, dat hij geen aandacht aan mijn pijnpunten had besteed ‘omdat ik hem daarvoor nimmer zou hebben benaderd’ (sic!). Van belang is, dat rechter Van G op dat moment wist, dat haar collega loog, omdat dit in de stukken duidelijk was aangegeven. Ik had namelijk eerder geweigerd bij te dragen aan de arbitragekosten van deze door mij als partijdig en corrupt beschouwde arbiter/ rechter, omdat hij hardnekkig weigerde ook mijn pijnpunten ter behandeling op de agenda te plaatsen. In het toen ook voor rechter G bekende eindvonnis van deze arbiter/rechter stond vermeld, dat hij de door mij aangeklaagde wederpartij ‘op geen enkele onrechtmatige daad heeft kunnen betrappen’. Dit ondanks het feit, dat hij over brieven van directeuren van nutsbedrijven beschikte, waarin deze openlijk hun excuus aanboden voor het door mij ondervonden nadeel van de zich op basis van ‘identity theft’ als leden van mijn bedrijf zich presenterende personen. Sterker nog, deze arbiter/rechter heeft zelfs een concrete door de wederpartij gepleegde diefstal van een generator van 50.000 gulden moeten redresseren. Als je dan nog spreekt van ’geen kennis te hebben genomen van enig onrechtmatige daad’, lijd je óf aan een bewustzijn verlagende ziekte, óf je bent doodgewoon corrupt. Betekent dit dat er helemaal geen hoop is? Ik twijfel er niet aan, dat voor wat betreft de ‘normale’ rechtszaken, zaken waarbij de rechter geen enkel persoonlijk belang heeft, er reden is voor naar ik persoonlijk aanneem zeer groot vertrouwen. Men mag in geen enkele discussie over zich fout opstellende rechters verzuimen dit aandachtspunt te benadrukken. Maar ook in zaken, die bewijsbaar zich fout opstellende rechters betreffen, biedt de Nederlandse rechtsspraak in die gevallen dat er sprake is van twijfel aan het oordeel van de lokale rechters, uitkomst. Daarvoor is echter niet alleen voldoende geduld en groot doorzettingsvermogen nodig. Voor het bewandelen van de lange weg naar de Hoge Raad dient men helaas ook over een redelijk goed gevulde portemonnee te beschikken. Dit hoge rechtscollege garandeert evenwel altijd rechtszekerheid.

Door: José Eustatia
te, Curaçao

Dit artikel is geplaatst in

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties