Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die beledigende of discriminerende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.

Vandaag laten we Rudy Wijngaarde aan het woord

‘Paps’ Capriles (Lio) was een sociaal bewogen en zeer betrokken mens. Ik heb hem kort na mijn aantreden bij Reda Sosial (1997) mogen leren kennen toen Herman George mij voorstelde aan de toenmalige voorzitter van Reda Sosial. Bij afwezigheid van directeur George kreeg ik Lio aan de telefoon. Hij wilde weten of alles naar wens liep, of ik hulp nodig had, of hij stukken moest tekenen, et cetera. Bovendien was hij erg attent en belde op verjaardagen om je persoonlijk te feliciteren. Hij was niet alleen een sociaal bewogen mens, maar maakte ook geen onderscheid tussen hoog en laag. Zo vertelde onze werkster op kantoor mij dat Lio altijd een praatje met haar maakte en haar met gemeende belangstelling vroeg naar haar familie. Ongeacht de maatschappelijke positie voelde iedereen zich bij Lio thuis: He was a man of all people! Ik herinner mij nog als de dag van gisteren dat ik hem als bestuurslid van de Stichting Hulp aan Auditief Gehandicapten in 1998 benaderde met het verzoek of hij een vrouw met ernstige gehoorproblemen aan baan kon helpen bij zijn bank. Ik moest direct een cv indienen en kreeg de volgende dag al te horen dat zij zou worden uitgenodigd voor een gesprek. Sindsdien werkt zij tot de dag van vandaag bij de bank. Geen mitsen en maren, dat was Lio! Voorts had hij veel waardering en liefde voor het Koninklijk Huis en uitte dit door het dragen van een oranje stropdas, met liefst daarop een foto van de majesteit, wanneer leden van het Koninklijk Huis hier te lande waren. Hij verzamelde schildpadden, ik denk vanwege een van zijn lijfspreuken: ,,Behold the turtle; he makes progress only when he sticks his neck out.” (James Bryant Conant, wetenschapper, 1893-1978). Hij legde mij ooit eens uit dat je in elke situatie verandering kunt brengen, als je er maar zelf ook iets aan doet (‘stick your neck out!’). Met plezier vulde ik zo nu dan, na een vakantie, zijn verzameling aan met een schildpad. De laatste jaren bezocht ik hem thuis en kreeg steevast een batterij vragen op mij afgevuurd over het werk van Reda Sosial: – Hoeveel mensen hebben wij met onze hulp bereikt? – Is onze gemeenschap beter geworden door het werk van Reda Sosial? – Heeft Reda perspectief geboden aan de minderbedeelden? Bij mijn laatste bezoek aan hem, op 19 december, overhandigde ik hem in aanwezigheid van zijn kleinkind de jubileumfolder in verband met het 20- jarig bestaan van Reda Sosial. Hij was er zó trots op en vroeg mij om toelichting op verschillende projecten. Met het heengaan van Lio heeft Curaçao iemand verloren met een groot sociaal hart, die hield van mensen en ook ontelbaar veel mensen heeft geholpen. Daarnaast heeft hij ontzettend veel betekend voor ons eiland Curaçao, getuige de projecten die hij zowel via zijn bank als Reda Sosial of andere entiteiten heeft helpen implementeren. Rest mij nog om zijn vrouw Judith, Chicu, Michèle, Angelino en overige familieleden, alsmede de ‘familie’ van de MCB, heel veel sterkte toe te wensen met het verwerken van dit grote verlies. Ik zal je missen Lio!

Rudy Wijngaarde,

Curaçao