CURAÇAO – Spraakmakend nieuws, een knallend evenement of sportief hoogstandje, soms wil je als lezer zelf in de pen klimmen. Bij Verstgeperst.com zijn ingezonden brieven welkom. Vandaag uit Rudy Willems zijn mening over de perikelen binnen de Curaçaose politiek.
Niet Cleopa, maar het is MFK zelf die de knop omdraaide en de eer aan zichzelf gehouden: het hoeft niet meer, de trend is gezet en het zal van nu af aan anders zijn. Mocht Schotte en MFK toch nog kiezen voor verkiezingen, dan geloof ik, dat het hen geen windeieren zal leggen.
In de zaak Cleopa, stelt de Heer Henk Pasman in de Amigoe van 30/07/2012 kennelijk om de zaak een draai te geven: ‘Een Statenlid is alleen verantwoording verschuldigd aan ‘zichzelf’ middels de eed en niet aan de politieke partij’. Een stelling, waarbij noch de premissen, noch de conclusie waar kan zijn. Hij ontkent de vertrouwelijke binding als oorsprong met de partij, die een mogelijke eedaflegging realiseert met betrekking tot het uitvoeren van de beoogde mandaat. De logica is dan ook; was er geen partij, dan kon er ook geen vertrouwen zijn, laat staan eedaflegging en uitvoeringsmandaat. Met andere woorden, de relevante mandaat uitvoering (zeg maar zetel-behoud), die de heer Cleopa eigen wil maken, is het gevolg van de eedaflegging, het verkiezingsuitslag en het bewezen vertrouwen aan de heer Cleopa door de partij.
Kortom, was er geen partij, dan was er ook geen kandidaat, geen vertrouwen, geen eedaflegging, geen zetel en ook geen volksvertegenwoordiging Cleopa. De conclusie ligt dan voor de hand, dat verschuldigde verantwoording nooit aan “zichzelf’ kan zijn!
De Heer Pasman vervolgt: ‘Wij kiezen geen partij, maar volksvertegenwoordigers.
Hoe verklaart hij dan, net in het geval van de heer Cleopa, een ongekozen volksvertegenwoordiger door het volk en toch volksvertegenwoordiger indien er geen partij gekozen wordt maar uitsluitend volksvertegenwoordigers? Het is onnodig om hier verder in details te gaan. Een partij wijst overeenkomstig het verkiezingsuitslag zijn volksvertegenwoordigers aan op grond van goed vertrouwen en de staat eist eedaflegging om dat verkregen vertrouwen plechtig te bevestigen en duurzaam te maken om het besturen van het land mogelijk te maken en het bereiken van vooraf gestelde doelen. Acht een aangestelde vertegenwoordiger achteraf, dat het gesteld doel door zijn partij onwaardig is en wenst hij zich ervan te distantiëren, dan kan het niet zo zijn dat de aan hem, in overleg toevertrouwde partij-inzichten, zomaar vervangen kunnen worden door individuele inzichten van die betrokken volksvertegenwoordiger: daarom een eed en daarom sprake van ‘eed-breuk’.
Het is een partij, die in overleg, de beleidslijnen uitzet en is men als vertegenwoordiger niet mee eens, dan moet men zijn mandaat inleveren en een stap opzij zetten volgens de natuurlijke normen van beschaving, morele getrouwheid, loyaliteit, oprechtheid en goed fatsoen. Ontbreekt de elementaire moraliteit en een zintuigelijk geweten met betrekking tot goed en kwaad en men gaat zichzelf als een illegale ‘eenpersoonspartij’ opstellen door de partijzetel te behouden. Omdat anders de partij inzicht voorrang blijft behouden, dan is men zonder meer onrechtmatig, strijdig en in het ‘zwart’ bezig. Een zetel behouden of ter beschikking stellen, berust kennelijk op moraliteit en fair-play volgens natuurlijke regels van goed fatsoen. Ontbreekt de moraliteit, zij het door opvoeding of goed fatsoen of anders door complotten met anderen voor eigen belang dus verraad en eedbreuk, dan neemt men naar de toekomst toe, een zeer zware verantwoordelijkheid op zich, die tenslotte fataal zal kunnen worden.
Procedures als ‘verkiezingen’ zitten stevig en goed doordacht in elkaar en zijn onlosmakelijk en onverbrekelijk! In de zaak Cleopa, schijnt dat zijn inbreng inzake het behouden van de partijzetel, te maken zou hebben met het gedrag van de heer Wiels. Dit slaat uiteraard nergens op en is te lichtvaardig om geloofwaardig te zijn. Men neemt eerder aan, dat er hier sprake is van een gebrekkig moraalbesef voor een goed fatsoen. Uit ervaring weet men, dat deze soort zaken bijna altijd te maken hebben met eigen belang, latente voordelen en andere verborgen bijbedoelingen (lees gesloten enveloppen). Boëthius zegt: zij die kwaad doen, zullen meer lijden als ze niet gepakt worden, dan als ze wel gepakt worden!
PS/ J. Martina (Amigoe) zegt: “Ik kan de heer Cleopa adviseren (is niet bekend of hij om een advies werd gevraagd) om zijn zetel niet ter beschikking te stellen. Dit kan duiden op een identieke ras-soort-instelling bij gebrek aan eerbaarheid, partij eigendom onrechtmatig toe te eigenen en de voorkeur geeft om zichzelf verdacht te maken door eedbreuk en eigen belang!