Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten.
De redactie van de Knipselkrant Curaçao is niet verantwoordelijk voor de inhoud.
Ingezonden stukken die beledigende of discriminerende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Hein van Maarschalkerwaart aan het woord
Enige weken geleden betrapte een oplettende douanier enkele beveiligingsmedewerkers van een Statenlid die koffers van Hato kwamen ophalen zonder deze door de douane te laten te controleren. Zij beriepen zich daarbij op hun status van Statenlid(vip)-beveiliger. Ze kwamen zogenaamd in opdracht van een vip de koffers ophalen, terwijl er geen sprake was van een reizende vip. Er is tot nu toe ook geen enkel Statenlid bekend die deze mensen opdracht heeft gegeven om koffers op te halen. Dat betekent dan dat ze op eigen initiatief gehandeld hebben. Toko den toko, nan tin?
Afgezien van het feit dat ik vind dat een Statenlid helemaal geen bijzondere status zou moeten hebben anders dan die van elke gewone burger, schuilt er in het misbruik maken van bevoegdheden door hun beveiligers een groot gevaar. Lees ‘Animal farm’ van George Orwell: ,,Rule 1. All animals are equal. Rule 2. Some animals are more equal than other animals.”
Als de inhoud van de koffers niet bekend is, dan moeten we op het ergste voorbereid zijn: In de koffers hadden wapens of drugs kunnen zitten. In het geval van wapens zou dit – gezien de mondiale terroristendreiging – een groot veiligheidsrisico vormen en tevens zou het ‘Ta basta awor’-project op die manier ernstig in gevaar gebracht worden. In het geval van drugs laten we als land zien dat ons systeem op de luchthaven niet waterdicht is. Nos mes por?
Het gerucht gaat dat er auto-onderdelen in zaten waarvoor men geen invoerrechten wilde betalen. Berguensa! Een dergelijke actie staat in schril contrast met het probleem van alle goedwillende instanties en particulieren die voor gedoneerd en gebruikt school- en sportmateriaal wel invoerrechten moeten betalen. Is deze attitude die van de ‘Bon yiu di Kòrsou’?
Persoonlijk ervaar ik dat we in ons muziekproject van de politie harmonie, waarbij we kinderen onbetaald muziekles geven, voor elk muziekboekje of onderdeel van een muziekinstrument dat via de post komt altijd invoerrechten moeten betalen en bovendien pas na de nodige wachttijd het pakje in handen krijgen. Geen vip-status.
De douanier verdient alle lof en het is te hopen dat deze klokkenluider niet het slachtoffer wordt van een eventuele wraakactie van deze overtreders.
Door: Hein van Maarschalkerwaart
te, Curaçao