Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Ruben Suriel aan het woord.
Als klein eiland denk ik dat de grote “window” die er was tussen 1900 en 1965 en de nawenen t/m 2000 v.w.b. de olieindustrie definitie voor dit eiland voorbij is.
De mensheid is:
– verder ontwikkeld en
– er is veel meer voortschreidend inzicht dan 100 jaar geleden!
– Zelfs Shell begon in de jaren 80 van de vorige eeuw heel scherp in de wind te varen v.w.b. cestiging Curaçao, mede gepushed door Venezuela’s “nationalisaties” en hun streven naar “vertical ownership of the industry”. Uiteindelijk ging Shell overstag en besloot medio 80 van de vorige eeuw te stoppen met de rafinaderij en in die tijd in Colombia verder te gaan proberen.
– Ondertussen zijn er, in de interim 30 jaar, verschillende nieuwe “opportunity windows” met verve open gegaan, o.a. eco- en duik tourisme, en andere bedrijvigheden melden zich nog “schuchter” aan o.a. koud oceaan water technologie voor koeling en agrarisch gebruik in kassen zoals het geplande project op Hato dat al 8 jaar wacht op de overheid om te kunnen starten.
Tourism heeft zich, intussen op Curacao, ontwikkeld tot de grootste werk- en inkomsten bron van het eiland.
– Het is aan het volk om de mentale “switch” te maken en aan onze leiders het proces met overtuiging te trekken en waar nodig kader en regels te maken of aan te passen om de soepele transitie te begeleiden. In het begin van de vorige eeuw hebben de vertegenwoordiger van de kolonisator het proces begeleid met de komst van Shell en de enorme influx van 15.000 arbeiders en daarna hun gezinnen, het was een nieuwe era voor Curaçao.
– Het is nu aan de leiders van “Kòrsou outonomo den Reino” om de al op wereldniveau gestarte transistie naar een “zero waste economy” ordelijk en met overtuiging te leiden.
Ik moet toegeven dat het tot nu toe zeer rommelig aan toe gaat en wij zijn zeer en zeer laat op alle horloges.
Voor wat betreft GZE is nu gebleken dat zij, definitief geen chinese “mayor player” zijn, en voor China (worden nog steeds heel centraal geleid), zijn wij, dus waarschijnlijk ook wisselgeld, anders hadden wij de grote Chinese namen hier gezien.
Mijn inschatting:
– China ziet ons als een “nice to have” geopolitieke “foothold”, definitief geen stronghold.
– En als ze hier op een goedkope manier zware Venezolaanse olie kunnen rafineren zonder “gehassle” met milieuregels, des te beter.
– In historisch perspektief ziet China dat de leiders en lokale GGD makkelijk tevreden te stellen zijn met een “Saté Batata”.
Zij zien een continuiteit van de modus operandi van PDVSA.
Natuurlijk beloven ze rozegeur en maanenschijn maar “when push comes to shove” zal de draak vuur spuwen en brullen.
– Lekker goedkope draaien en “alle rotzooi blijft lekker in de Caribben” zoals dat altijd, de laatste 250 jaar het geval was.
– Het is aan onze élites met de bestuurders “de wingewest” way om te buigen naar doing “eco healthier WinWin business zo dicht mogelijk bij de nieuwe zero waste gedachte goed voor Curaçao.
Rubén Suriel,
app 669 0470
ik sta volledig achter Uw visie, dank U.