Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Wilbert Kruiver aan het woord.
Positieve ervaring met hulpverleners Een heerlijke uitdaging om ‘de berg’ te gaan veroveren in onze vakantie op Curaçao. Maar o wee, wat kan het anders aflopen dan je wilt. De top halen ging eigenlijk best goed. Genoeg rust en steeds een stukje verder kom je uiteindelijk aan de top. De terugweg ging anders dan verwacht. Heel voorzichtig, achteruit lopend de afdaling begonnen. Prima in het begin.
Totdat mijn ene voet de grip verloor en ik in een split second mijn evenwicht kwijt was. Achterover vallend in een halve salto kwam ik tussen twee rotsblokken terecht met mijn hoofd naar beneden gericht en benen omhoog. Dat is echt niet goed! In no time kwamen er mensen om mij te helpen. Na even bijgekomen te zijn, was al snel duidelijk dat ik niet meer kon lopen.
Gelukkig waren vrienden mee met een telefoon om hulp in te schakelen. Na ongeveer een half uur, misschien drie kwartier kwam de eerste hulpverlener. De parkranger Briand gevolgd door zijn collega’s, Edwords en Rowengelo. Op de achtergrond bleken er nog veel meer instanties gealarmeerd te zijn. Brandweer uit Barber, kustwacht en Politur waren ook op de hoogte. Mijn enkel was er niet goed aan toe. Met name mijn hiel deed erg veel pijn. Ik kreeg van een Amerikaanse verpleegster Cary, ook de berg op aan het klimmen, wat pijnstillers die hun werk snel deden. De brandweer kwam inmiddels ook met veel mensen naar boven met brancard. Een plan werd gemaakt hoe ik de berg af zou gaan.
Ongelooflijk wat een inzet deze mensen doen om iemand te redden. Een heel nieuw pad werd vrijgemaakt om bij de naastgelegen berg te komen waar de antennes opgesteld staan. Met slepen over de grond en heel veel tilwerk kwam ik, na ruim twee uur, uiteindelijk boven waar de parkrangers en brandweer hun auto’s hadden staan.
Daarna ging het snel. Een ambulance stond beneden aan de berg klaar om mij naar het ziekenhuis te vervoeren. Dit bleek bij aankomst niet meer nodig. Na een korte medische check van hen mocht ik met mijn vrouw zelf richting ziekenhuis. De Politur nam het vanaf dat moment over en begeleidde ons naar het ziekenhuis. Zelfs naar de apotheek werden wij begeleid. De röntgenfoto’s gaven niets aan van botbreuk gelukkig. Rust en pijnstillers gaan mij weer beter maken.
Ik kan niet iedereen persoonlijk bedanken, vandaar dit stukje in de krant. Echt heel veel respect voor iedereen die mij geholpen heeft. De parkrangers, drie man, de brandweer, geen idee hoeveel. Grandy was er ieder geval wel bij. En natuurlijk de twee mensen van Politur, dank dank dank. Echt, jullie hebben superwerk laten zien.
Jullie hebben ons gerustgesteld en altijd een veilig gevoel gegeven in deze gevaarlijke situatie. Dank nogmaals en volgend jaar komen wij zeker terug. Met vriendelijke groet en allen een gezond en gelukkig nieuwjaar gewenst.
Wilbert Kruiver en Willy Sybesma.
Wilbert Kruiver,
Nederland
@Ans, @alias, @alias: Om dom te lullen heeft god @Ans, @alias, @alias gemaakt, niet de mens.
Ans is jaloers dat ze de berg niet op kan, vanwege:
1e. ze een kip zonder kop is.
2e. ze een rollator heeft om voort te bewegen.
3e. ze een lege hersenpan heeft en niet weet hoe ze heet met al haar of zijn aliassen.
8.00 AM, Drechi is ook op kantoor gearriveerd.
Werken doet hij daar niet, maar hij is tenminste wel op tijd en dat kunnen we van de tienduizenden Menki Rojers op deze klip niet zeggen.
Deze reactie is verwijderd wegens strijd met de regels
Rekeningen maar naar William dan.
Om bergen te beklimmen heeft God de berggeit gemaakt, niet de mens,
Heb @Ans, @alias, @alias, @alias never nooit iets positiefs zien ventileren. Het NJ begint weer goed.
Deze reddingsoperatie heeft heel wat gekost.
En ik vrees dat ik dat allemaal betaal, door belasting en premie, niet Wilbert.
Beste Wilbert. Een vraag die alle, maar ook alle bergbeklimmers zich nooit afvragen is: Hoe veilig is bergbeklimmen? Voor sommigen betekent het een uitdaging, terwijl het voor de meesten een schitterende omgeving biedt om even te ontsnappen aan de monotonie van hun stadsbestaan. Miljoenen liefhebbers over de hele wereld maken bergwandelingen of beklimmen bergen en putten hieruit een enorme vreugde en voldoening, terwijl zij nauwelijks enig risico lopen, maar ook niet bewust zijn van een groot gevaar dat om de hoek komt kijken. Maar ja, welke berg of welke vergankelijke ambitie is het risico waard? Waarom zet iemand zo’n kostbare gave als het leven in gevaar??? Het leven geeft iemand verantwoordelijkheid, niet alleen tegenover zichzelf, maar ook tegenover zijn familie (vooral tegenover zijn huwelijkspartner of kinderen). Let wel Wilbert; bergbeklimmen staat boven aan de lijst van dodelijke gevallen in de sport, daarna onderwatersport activiteiten, en daarna luchtsporten. Tja, feiten spreken voor zich…………………………………………..Blijf dus lekker op de grond genieten Wilbert, er is hierop zoveel veel te beleven. YEAH.
Kan het zijn dat terwijl al deze hulpverleners bezig waren dat Najib Amhali beroofd werd?
Hopelijk wat meer positieve berichten dit jaar.