Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die beledigende of discriminerende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Jan Sierhuis aan het woord
Interessant stukje van Brede Kristensen in ‘De Wereld in een Week’ in de Amigoe van 3 februari jl. Het ging over de vraag of Mao Zedong nu wel of niet heeft gebroken met de 4000 jaar oude Chinese beschaving.
Zijn conclusie is dat de communistische partij de rol van de keizer heeft overgenomen, maar dat de keizerlijke tra- ditie in vele opzichten wordt voortgezet. Deze bepaalt vol- gens hem nog altijd China’s buitenlandse politiek. China wil zelf de internationale spelregels bepalen en pakt het volgens hem sluw aan. China’s buurlanden zijn om die reden waakzaam op de beweegredenen van het ‘selectieve confucianisme’ van hun grote buur.
En Curacao zou dat ook moeten zijn, zo eindigt Brede zijn betoog. Het stuk is uiteraard een reactie op de vrijages van onze over- heid met een Chinese over- name van onze raffinaderij. Ik denk net als Brede dat we daar voorzichtig mee moe- ten zijn, echter dat denk ik ongeacht of het Venezolanen, Chinezen, Arabieren, Euro- peanen of Amerikanen betreft.
Op die discussie wil ik hier dus niet verder ingaan. Wel interessant vind ik de vraag of de communisten nu wel of niet hebben gebroken met de keizerlijke traditie van China. Er zijn natuurlijk even zovele argumenten aan te dragen om aan te tonen dat wel sprake is van een fundamentele breuk met het verleden. Een breuk die zich ook doet gevoelen in het door China gevoerde buitenlandse beleid, sinds de communisten de macht hebben gegrepen. Daarbij moeten de veranderde wereldomstandigheden in ogenschouw worden geno- men, maar de kernvraag is of ‘de aard van het Chinese beestje’ wezenlijk is veranderd na 1949.
Na de grote wereldoorlogen in de vorige eeuw is de wereld opgedeeld in twee ‘kampen’, waartussen China een onafhankelijke koers heeft gevaren. Als deze kampen te dicht langs zijn grens bewogen, of zich bemoeide met interne Chinese aangelegenheden, werd krachtig, dan wel tactisch gereageerd door China. hard en duidelijk, in Vietnam subtiel en onduidelijk.
Na de val van de Berlijnse Muur en het communisme in Europa, heefl China een krachtige ontwikkelingskoers ingezet, gebaseerd op westerse economische en technologische modellen, maar binnen de politieke randvoorwaarden van communistisch China. Het land heeft zich de bui- tenlandse invloeden als het ware eigen gemaakt en geïntemeerd, met een ongekende groei als gevolg.
Het zelfvertrouwen nam daarmee toe en China ging, voor het eerst sinds de 15e eeuw, weer naar buiten kijken. Dit alles lijkt op continuïteit te duiden. Er zijn echter ook verschillen met het verleden. Een daar- van is dat China, om verder te groeien, de wereld hard nodig heeft om zijn grond- stoffen en als afzetmarkt.
Het wordt steeds duidelijker dat het niet ‘goddelijk en verheven’ is boven de rest. Uit China’s acties blijkt ook wel dat dit besef bij de elite is doorgedrongen en dat het zich meer als gelijke moet opstellen in de internatio- In Korea was het antwooerere in Q de VN en de Veiligheidsraad komt dit steeds meer tot uiting.
Kortom, China wordt steeds meer een gewone speler in de wereld, zij het een hele machtige. Dit zou kunnen duiden op een breuk met het keizerlijke verleden. Ik ben heel benieuwd hoe Brede dit ziet. Hoe dan ook deel ik zijn mening dat we voorzichtig te werk moeten gaan met de raffinaderij en overslagterminal. Maar de Chinezen wantrouwen vanwege hun culturele verleden gaat mij te ver.
We moeten met ze om de tafel zitten, net als met anderen, en we moeten het hebben over de zakelijke voorwaarden en de bijdrage aan ons eiland. We gaan ons land niet inleveren, het gaat ‘slechts’ om een raffimaderij met overslagterminal met een beperkte levensduur van naar schatting 25-30 jaar. Dat is niet echt superinteressant voor een 4000 rijk met miljarden inwoners!
JAN SIERHUIS,
Curacao
China is inmiddels doorgedrongen in veel Afrikaanse landen. Het Westen is druk met Islam terreur in Europa en USA. Europa is verdeeld en Amerika moet wennen aan de nukken vann Trump.
China klopt op,de deuren in Zuid Amerika. Met name Brazilie en Argentinie. In uw knipselkrant van gisteren las ik dat China militaire bases heeft op het Zuidamerikaanse vasteland. Volgens Mao Zedong komt communisme uit de loop van een geweer. De Culturele Revolutie was een wake-up call voor ingeslapen revolutionairen. Wanneer acht China zich machtig genoeg om in veel landen het systeem over te nemen. De nieuwe culturele revolutie zal zich niet in China afspelen, maar in de “wingewesten”
Door het handelen van de Curacaose regering, krijgt Nederland China als eigenaar van vitale industieen op het eiland, als buurman. Veel mensen zullen blij zijn met hun Nederlands paspoort als het zover is.