30 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Ingezonden | Roy, wak tempu!

HomeAuteursIngezondenIngezonden | Roy, wak tempu!
Roy Evers | Persbureau Curacao

Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.

Vandaag laten we Nelson Navarro aan het woord.

Dinsdagochtend om 3.39 uur komt de app binnen: ,,Bel me als je wakker bent. Het gaat slecht met Roy.” Hetgeen ik al een tijd vreesde is werkelijkheid geworden. Na met zijn vrouw gesproken te hebben, was ik heel verdrietig, maar toch bleef ik – tegen beter weten in – hopen op een wonder.

Omstreeks 10.00 uur komt de app als een mokerslag binnen: ,,Roy is ingeslapen.” Ik ben achter op de veranda gaan zitten, voorovergebogen met mijn hoofd in mijn handen en er flitste van alles door mij heen. Van de vier musketiers, zoals wij vroeger in bepaalde kroegen, snackbars, cafés et cetera werden genoemd, waren alleen Roy en ik nog overgebleven. En nu is ook Roy weg, verdwenen naar een beter leven.

Jossy (José Debrot) en Big John (John Gerrel) waren hem al jaren terug voorgegaan. De bijnaam ‘Vier Musketiers’ werd ons gegeven ergens eind jaren tachtig door een andere goede vriend, Henkie Rhuggenaath, die ons helaas ook vroegtijdig heeft verlaten. Op de vraag aan Henkie waarom hij ons zo betitelde was het laconieke antwoord:

,,Jullie hebben alle vier een baard en zitten altijd samen hier aan de bar in Rust & Burgh bier te zuipen.” Ik heb die uitleg nooit goed begrepen, maar dat zal wel aan mij en het vele bier gelegen hebben.

Roy en ik kennen elkaar al vanaf de middelbare school. Hij kwam in het jaar 1963 – na de mulo te hebben afgemaakt op het St. Thomas College – naar het Radulphus College, alwaar hij in klas 3-B1 terecht kwam. De klas waarin ik ook zat. Ik was in 1961 op het Radulphus College begonnen vanaf de eerste klas. Ik koos voor wiskunde, de B-afdeling, zodat ik – na de tweede klas met goed gevolg te hebben doorlopen – geplaatst werd in 3-B1.

Vanaf de eerste kennismaking waren wij onafscheidelijk. Hij ging na de middelbare school in Eindhoven wiskunde studeren en ik ging naar Leiden om rechten te studeren. Wij hadden allebei de sleutel van elkaars kamer en het kwam vaak genoeg voor dat, nadat wij elkaar een hele tijd niet hadden gezien, ik na een nachtelijke uitstap thuiskwam en Roy slapend aantrof in mijn kamer. En dit was ook wederzijds.

Wij hebben samen in de Antilliaanse Studenten Raad (de ASR) gezeten. Dit was het overkoepelende orgaan van de Antilliaanse studentenverenigingen in Nederland. Roy als voorzitter, ik als vicevoorzitter. Hij was toen ook de voorzitter van de Antilliaanse studentenvereniging in Eindhoven en ik was voorzitter van de Antilliaanse studentenvereniging in Leiden. Het bestuur bestond verder uit Frank Rosheuvel, Jopie Abraham en Francis Cheun San. Vanwege de korte afstand naar Den Haag onderhield ik vanuit Leiden de contacten met het Antillenhuis voor de ASR en koppelde ik steeds terug naar Roy in Eindhoven.

In de eerste week van juni 1969 moest het bestuur van de ASR met spoed naar een bespreking in het Antillenhuis met de toenmalige Gevolmachtigde minister, de heer dr. Efraim Jonckheer. Het onderwerp van deze bespreking was de volksopstand van 30 mei 1969 in Curaçao. Het voltallige bestuur van de ASR was aanwezig. Ik was toen 20 jaar oud en Roy was 21. Ik kan me nog herinneren dat ik onder de indruk was van de uitgebreide uitleg die de Gevolmachtigde minister toen gaf over de gebeurtenissen en wat volgens hem heeft geleid tot de bewuste opstand. Hij was heel welbespraakt totdat Roy hem onderbrak met de woorden: ,,Deze dingen gebeuren niet zomaar.”

Dat werd daarna ook de kop van een artikel dat in een van de kranten verscheen. Na onze studietijd zijn wij allebei teruggekeerd naar Curaçao en hebben uiteraard hier onze vriendschap voortgezet. Een goede vriendschap betekent niet dat je elkaar elke dag hoeft te zien, maar dat je weet dat je die vriend kan vertrouwen en dat je altijd op hem kunt rekenen.

Vanaf 1975 zijn wij samen elk jaar naar het North Sea Jazz Festival gegaan in Nederland, met uitzondering van de jaren dat ik minister was. Eerst in Scheveningen, daarna in Rotterdam. Roy was iemand met een vlijmscherp verstand, die elk probleem dat hem werd voorgelegd razendsnel kon analyseren, waarna hij in eenvoudige en begrijpelijke taal de oplossing presenteerde.

Ik heb Roy gekend en ben met hem bevriend vanaf mijn vijftiende jaar en ik heb in mijn hele carrière nog nooit iemand ontmoet die zo intelligent was, doch tegelijkertijd zo bescheiden, dat het altijd leek alsof jij zelf tot de oplossing bent gekomen die eigenlijk door hem werd gepresenteerd. Hij was iemand met vele facetten in zijn leven, waarover zijn vele andere vrienden en kennissen kunnen meepraten.

Bedankt Roy voor jouw loyale vriendschap gedurende 53 jaren. Ik zal je erg missen! Veel sterkte toegewenst aan Helen, Elroi, Hedi, alsook aan de vele vrienden, vriendinnen en kennissen. Afscheid nemen valt altijd zwaar, maar indachtig jouw woorden zal ik trachten deze moeilijke tijd door te komen: ,,Mi ta bai wak tempu.”

Nelson Navarro,
Curaçao

Dit artikel is geplaatst in

2 reacties

  1. Erica ik had net een iets op jouw post geschreven en toevallig stuit ik op jouw volgende schrijven.

    Ik kan niet anders concluderen dat mijn vorige schrijven toch klopt.

    Ik wil niet respectloos overkomen, maar wij denken niet dat jij Drechi LaStiwz en Mano een liefdes relatie hebben, jullie gaan zelfs naar de Avila Hotel?

    Vertel ons meer over wat je schreef:

    Nu begrijp ik de aantijgingen van Amparo Dos Santos dat Navarro een lening bij hem had lopen en dat gevangenen condooms uitgedeeld kregen.

    Wij begrijpen hier niets van, na de rechtzaak van Schotte schreef je op KKC dat in “SDKK worden de gaatjes van de nieuw komers opgemeten”

    Vandaag op de vonnisdag van Schotte schrijft iets van “gevangenen condooms uitgedeeld kregen”.

    Erica jij spoort niet man, dit is geen totaal geen toeval meer.

  2. Ik wil niet respectloos overkomen maar ben iemand die graag het naadje van de kous wil weten. Waren ze nou alcoholist en hadden ze een liefdesrelatie? Ze sliepen bij elkaar en in het zelfde bed? Ze vlogen elk jaar naar Nederland voor de North Sea Festival.

    Nu begrijp ik de aantijgingen van Amparo Dos Santos dat Navarro een lening bij hem had lopen en dat gevangenen condooms uitgedeeld kregen.

    De aap komt altijd uit de mouw.

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties