Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we John da Silva aan het woord.
Sancties tegen Venezuela dichterbij, meldt de Amigoe. Als Nederland inderdaad sanc- ties gaat opleggen in navolging van president Obama (Venezuela is een gevaar voor de nationale veiligheid van de VS?), is Curacao gezien de huidige Rijkswetten verplicht om mee te doen.
Maar snijden we daarmee niet in onze eigen vingers? Nu al is alle ellende hier, krimp in economie en toerisme, toename van criminaliteit en prostitutie, toe te schrijven aan ‘de situatie in Venezuela’. Maak je met sancties de toestand niet alleen maar erger? En wat bereik je ermee? Sinds 1963 mag Cuba geen auto-onderdelen, Hollandse drop of zelfs maar een kroket importeren… maar het regime geeft geen krimp.
Omdat men het vertikt om weer een kolonie van de VS te worden. Zo weten Venezolanen nu óók wie er achter hun problemen zitten, politici van de oppositie die het land weer willen uitleveren aan de VS, die huurmoordenaars hebben betaald om op eigen demonstranten te schieten en zelfs niet hebben geschroomd kinderen te gebruiken om brandbommen te gooien. Ordinaire criminelen zijn het, die wij politieke gevangenen noemen, die eigenlijk wegens landverraad het vuurpeloton verdienen maar nu gewoon strafrechtelijk vervolgd worden.
Het is voor hen duidelijk wat de ware bedoelingen zijn van Trump (Exon Mobil), Rajoy (Repsol) en Koenders (Shell) en wie er achter de sabotage en tekorten zitten. Als Maduro inderdaad een tiran zou zijn, dan hadden de vakbonden allang massaal gestaakt, de ambtenaren het werk stilgelegd en had het leger ingegrepen om hem af te zetten.
Maar hij wordt gesteund door het gewone volk dat juist vooruit is gegaan door de Bolivariaanse Revolutie… en dat is nog altijd de meerderheid. Sancties zullen daarom niet helpen maar dat zal Koenders worst wezen want hij wordt ook maar gestuurd. En zo gaan we niet van de regen in de drup maar van de drup in het asfaltmeer, eh pardon, moeras.
John da Silva,
Curacao
“La révolution dévore ses enfants” van een politiek journalist (Jacques Mallet du Pan), koningsgezind tijdens de franse revolutie, wordt ook door Lilian Tintori, de echtgenote van oppositieleider in Europa gebruikt om Leopoldo Lopez als “enfant de cette révolution” te profileren. Echter, er dienen een aantal zaken afgevinkt te worden.
Dus, in het ‘never waste a good crisis’ (Winston Churchill), denken, betuigd de koning zijn medeleven met St. Maarten, maar kan tegerlijkertijd ook poolshoogte van de regionale situatie nemen. Ook kwam de Paus even langs, daar hij zelf uit deze contreien komt en misschien beter dan wie dan ook Messiaanse effecten, en/of de invloed van Katholicisme volgens Bannon, weet in te schatten. Onduidelijk en van belang is of de VS handelsoorlogen (advies Bannon) daadwerkelijk zal initieren. VS heeft China nodig o.a. m.b.t. Noord Korea.
Ondertussen probeert Maduro eenieder te overtuigen dat hij de zaak in de hand heeft. Het is hem in ieder geval gelukt om het land te ‘isoleren’. Noord Korea is al genoemd. Maar voor hem zijn ELN- en FARC-rebellen, hoewel geisoleerd, met hun 50 jaar strijd, ook voorbeelden. De revolutie is inderdaad de weg kwijt en sancties zullen niets bijdragen in het ‘wijzen’ van ‘de juiste’ richting.
De premier van Curacao weet zich met de situatie geen raad. Onduidelijk is wie de schuld voor eventueel falen ‘in de schoenen geschoven kan worden’. Vandaar pogingen om ook Nederland bij de onderhandelingen met GZE te betrekken. Zijn ‘urgentie-plan’ is een druppel op een gloeiende plaat. Het is de impasse dat bijdraagt aan de ecomomische stagnatie met al de gevolgen.
Vandaag is de opening van het parlementair jaar. Waar zullen er accenten worden gelegd m.b.t. sociale thema’s en achterstellingen. Van grenzeloze broederlijkheid is weinig sprake. De kinderen worden niet door de revolutie verorbert. In plaats daarvan zijn er instanties tussenliggend tussen het individu en de samenleving – gezin, geloof, traditie, gezag – en beleid dat men bedrijft, dat ertoe geleid heeft dat vandaag de mens een enkeling is geworden zonder verbanden en zonder verbonden, zonder middenveld en zonder geestelijke terugvalbasis. Dit geheel maakt ‘het vechten’ voor een betere toekomst en de implementatie van sancties overbodig.
Het is misschien voorbarig de schuld van de economische neergang op de eilanden aan de situatie in Venezuela te wijten? De eilandeconomie is vrijwel totaal gericht op het toerisme. Dat is nogal eenzijdig. Als daar de klad inkomt, is er geen alternatief. Ook de omslag naar schonere energie en de daling van de olieprijzen wegens overproductie, heeft een negatieve invloed gehad op de output van raffinaderijen en de problemen van de heropstart van de raffinaderij in Aruba en Curaçao. De wijze van het landsbestuur in Venezuela die steeds autocratischer wordt en kleptocratischer, is ook geen verbetering. Daar gokt de grote leider op. Of het gewone volk nog zo blij is met de illusie van de grote sprong voorwaarts, is de vraag. Het lijkt meer op een vrije val met alle tekorten en lege winkels. In alles Maduro gelijk geven en hem met zijden handschoenen aanpakken, leidt wellicht tot een tweede Noord Korea of een kopie van een uitgemergeld Suriname. Consequent teveel uitgeven als de inkomsten tekort schieten is ook geen oplossing. De financiële situatie van de Arubaanse overheid gaat dezelfde kant op. Een zelfverklaarde Messiaanse grootmeester, die het land leidt, is de oplossing ook niet. De revolutie verslindt uiteindelijk zijn eigen kinderen, leert de geschiedenis. Renée van Aller&John de Vries