Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die beledigende of discriminerende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.

Vandaag laten we Hans Bicker aan het woord

In een commentaar in de Amigoe van 5 januari jl. met bovenstaande titel wordt het Curacaos staatsbestel op een merkwaardige manier weergegeven. Ik heb jarenlang een redelijk hoge functie als ambtenaar bekleed bij een van de ministeries en heb veel te maken gehad met (voorbereiding van) wetgeving en de procedures daaromtrent.

In het stuk worden de verantwoordelijk- heden en taken van ministers en hun ambtenaren gebagatelliseerd en die van Statenleden een meerwaarde gegeven die er in de praktijk en volgens de wet niet is. Hoe gaat het echt?

1. Een nieuwe minister-president en de ministers worden binnen de coalitie voorgedragen door de politieke partijen en via de formateur benoemd door de gouverneur. Het parlement is daar logischerwijs amper bij betrokken (behalve een formele commissie, die het kan goedkeuren).

2. Het commentaar stelt: “De Staten geven hun instructies aan de RVM door middel van Landsverordeningen die op hun beurt opdrachten en instructies ge- ven aan ambtenaren via LB’s en MB’s.” Hier klopt mijns inziens niets van en heb ik ook nooit meegemaakt.

3. Dan staat er dat de Samenwerkende Partijen de Statenleden instrueren of en hoe ze een minister moeten steunen. Wat? Kijk, Statenleden worden geacht loyaal te zijn aan hun partij en hun partijminister(s), maar zijn volledig onafhankelijk om te stemmen zoals zij willen. Dat kan tot fricties leiden, maar dat is zo in elk parlementair systeem. Dat heeft niets met Curacao te maken.

4. Over de taak van de parlementsleden het volgende. De minister komt met een beleids- of wetsvoorstel en het parlement beslist over de aanname daarvan, wel of niet met wijzigingen. Dat is de hoofdtaak van het parlement. Daarnaast kan het voorstellen doen en eisen stellen aan de ministers betreffende hun uitvoerende taak.

5. Dan de conclusie: “Belangrijke bestuursbeslissingen worden dus gemaakt door partijleiders en niet door de Staten.”Als het parlement functioneert (zie 4) is dit onzin.

6. Wat in de vierde alinea van het stuk staat mist iedere grond. Weer die ambtenaren die via LB’s en MB’s geïnstrueerd worden? Hoe kom je erbij?

HANS BICKER,
Curacao