Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten.
De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud.
Ingezonden stukken die beledigende of discriminerende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we HENK PASMAN en CARLOS WEEBER aan het woord
ZOALS HIER iedereen hoort te weten is de Emmabrug in 1888 ontworpen door L.B. Smith, consul van de Verenigde Staten. Staat nergens in Willemstad het borstbeeld van dit technisch genie? Tot onze verbazing blijkt deze brug als onderdeel van Punda een monument te zijn, maar is als zodanig onbeschermd. CPA ligt dwars. Dat moet voor de in cultuur geïnteresseerde toeristen bizar overkomen. Helaas bestaan er organisaties op dit eiland voor wie cultuur totaal niets zegt en alleen het geld geldt. Hoezo heritage? Een houten draaibrug van deze omvang is in dit warme droge klimaat geen sinecure, is kwetsbaar en vraagt veel onderhoud. In 2006 en ook dit jaar was het weer zo ver. Door verkeerde detaillering bij de vorige renovatie was het wandeldek snel weggerot en moest vervangen worden. De pontjesbrug werd sinds zijn bestaan enkele malen geheel vernieuwd en dit zal in de toekomst nog wel vaker nodig zijn. Grondige documentatie, permanente kennisvergaring en voorstudies zijn dus noodzakelijk. Maar waarschijnlijk is niemand hier mee bezig. Kijk maar naar het het beginnen van de laatste renovatie vorig jaar en vervolgens weer afblazen vanwege fouten. Vooruitzien is onder de zon geen populaire sport. Wij mogen blij zijn dat dit houten wonder nog bestaat en redelijk functioneert. Als wij het willen behouden, kunnen we er niet zorgvuldig genoeg mee omgaan. Net als Isla moet dit wiebelende wonder de eeuwigheid kunnen halen. Het laatste lukt wel, voor de ijzeren fabriek is dat godzijdank hoogst onwaarschijnlijk.
Nog tijdens de renovatie gingen wij daar gluren en wandelden als achteloze arbeiders enkele malen de werf op. In die periode kwamen we erachter dat toen er nog auto’s over de brug reden het wegdek was geasfalteerd en beide zijkanten voorzien waren van trottoirs. Hoe het was vóór de auto’s, toen er met ezels en paarden werd gereden, kwamen wij niet te weten. In 2006 werd alles vervangen door een gegroefd hardhouten dek en veranderde de Swinging Old Lady in een voetgangersbrug. Helaas hoopte het vuil zich al snel in de groeven op, het regenwater bleef staan en het zaakje begon te rotten. Alle reden om dit Nederlandse detail daarna achterwege te laten. Na maanden ligt de brug er weer. Wij waren benieuwd naar het nieuwe wandeldek en bekeken het resultaat. De onverwacht snelle veroudering van het vorige dek vroeg immers om een andere aanpak.
Bevindingen en verwachtingen:
1. De rij boogvormige grijze buizen dwars over het brugdek is gehandhaafd. Het is en blijft een foeilelijk recent onderdeel bedoeld om op feestdagen de brug te kunnen versieren. Dit roept de vraag op, wie op het eiland voor ons de esthetiek van de openbare ruimte en bijbehorende objecten behartigt? In de stad rondkijkend blijkbaar niemand of iemand die er bar weinig kaas van gegeten heeft. Daardoor is ook de verlichting tussen en aan die metalen bogen niet om te genieten. Blijkbaar is men hier aan die slordigheid gewend, of men heeft nooit anders gekend.
2. Het blanke dek ziet er op een afstand nog prachtig uit, maar dichterbij vertonen zich al de eerste donkere krassen en vlekken. Op termijn wordt het dek dus vanzelf zwart. Dat belooft weinig goeds. Hier blijkbaar op anticiperend werd al na enkele dagen met bezemkwasten ter herinnering aan de voormalige trottoirs het dek van een zwarte antislip-laag voorzien. Afgezien van de vraag naar de noodzaak, is de duurzaamheid en UV-bestendigheid van het product dubieus. Waarschijnlijk drijven over enkele maanden de vellen de baai uit. En wat dan nog? Het uitgekauwde gom neemt dan de antislip-functie over.
3. Bestond het vorige dek uit tropisch Afrikaans hout, dit keer uit twee houtsoorten, blank hout voor de latten en iets donkerder hout voor het loopdek, waarvan de latten met azijn voorbehandeld zijn. Voor zover wij weten is blank hout in het algemeen zacht. Waarom deze keus is onduidelijk. Op de vraag aan CPA welke houtsoorten gebruikt zijn kregen we geen antwoord. De houten constructie ligt op een folie. Een methode die Nederlanders ook toepassen voor pannen daken. Via naden tussen de delen bereikt het regenwater de folie om vervolgens langs de latten naar een van de zijkanten te stromen. Onder de latten ontbreken afvoermogelijkheden, er is onvoldoende luchtdoorstroming, het water blijft gemakkelijk staan, het hout wordt vochtig en rot.
4. Tienduizenden schroeven verbinden dekdelen, latten en folie met de onderbouw. Als gevolg van erg smalle latten zitten de schroeven dicht op elkaar aan de uiteinden van de dekplanken en ontstaan er mede door de beweeglijkheid van de brug spleten rond en tussen de schroeven. Het water zoekt de spleten graag op, daar wordt het vochtig, gaat het hout rotten en de delen springen los.
We werden er niet vrolijk van. Het is onbegrijpelijk dat er na bijna 130 jaar geen overtuigende moderne constructie voor het dek ontwikkeld is. Hoe was het dek voordat er asfalt overheen lag? Kan het zijn dat het water toen gewoon via de voegen van het dek over de pontons de baai in stroomde?
Deze renovatie heeft een half miljoen gulden gekost plus het weggegooid geld van de eerste mislukte poging tot restauratie.
Over negen jaar ligt er weer een nieuw dek. Geen haan kraait naar de oorzaak van het probleem en waarom er weer een rottend dek wordt bedacht.
Door, HENK PASMAN, CARLOS WEEBER
te, Curaçao
Hij is goed
Ik vind het wel een aardig (pontjes)bruggetje naar Stella van Rijn.
Er zijn ook wel enige overeenkomsten tussen de pontjesbrug en Stella van Rijn.
Beiden waaien met alle winden mee en Schotte ging er wel eens overheen.
Natuurlijk Nikki,
de smaak van de levenspartner van de heren Weber en Pasman
plus Stella van Rijn’s politieke carriere
plus Heerenveen’s normen en waarden als voorbeeld voor zijn personeel, hebben alles met de kwaliteit van de constructie van onze pondjesbrug te maken.
Het zit u ook wel ontzettend hoog hè.
Nou Peter, de partner van Heerenveen is zoals we allemaal weten Stella van Rijn die het eiland tonnen heeft gekost met idiote snoepreizen met Schotte en die dike privefotograaf, ben zijn zijn naam kwijt – Sumuno of zo. Ze besteelt het eiland nu nog maandelijks want wordt fiks betaald voor werk waar ze als journaliste totaal niet geschikt voor is. Maar dat baantje kreeg ze van Schotte. Wat ze daarvoor heeft moeten doen laat zich misschien raden.
Zo’n hypocriet mag je op dit forum best belachelijk maken, net als het rund van een kerel (Heerenveen) die een relatie met haar aangaat en dus ook aangeeft geen enkele normen en waarden te hebben. Lekker voorbeeld voor je personeel ben je, Heerenveen. Maar wel discipline en integriteit verwachten van je werknemers. Meten met 2 maten, zijn we goed in hier.
@Harold Geenen
Uw insinuerende opmerking:
“Hopelijk hebben de heren Pasman en Weeber een betere smaak bij de keuze van hun levenspartners, anders sluit ik niet uit dat zij iedere ochtend bij het ontwaken hetzelfde zien als Insel Air directeur Heerenveen”
doet helemaal niet ter zake en is pure laster. Het zou eigenlijk door de redactie verwijderd moeten worden, maar aan de andere kant geeft het een goed beeld wie u bent.
Voor houten bruggen dient men expertise op te doen in Indonesië, Thailand of het voormalige Birma.
Daar liggen bruggen, al honderden jaren, die geconstrueerd zijn van hout uit eigen bossen. Dit hout is zwaarder dan staal, keihard er kan amper een schroef ingedraaid worden. Dit hout wordt zelfs gebruikt voor spoorbruggen. Dáár ligt de kennis voor een houten brug in de tropen. Niet in Nederland of Curaçao.
Ik heb het dek ook goed bekeken en snap deze renovatie ook niet. Sommige schroeven zitten gewoon NAAST de latten eronder oftwel de uiteinden van de planken zitten op veel plekken gewoon los.
Voorts lijkt dat gladde profiel een ideale manier om, wanneer het eenmaal gaat regenen, zeer glad te worden. En dat moet je vooral doen bij Amerikanen, die er van houden om alles en iedereen voor de rechter te slepen. De negatieve publiciteit zal meer schade aanrichten dan de 500,000 NAF welke het hout nu heeft gekost.
En de verlichting ?
Jammer dat er niet meer verlichting is opgehangen. Wanneer ik af en toe de ideëen van Carlos Weeber lees dan ben ik blij dat ik niet in zijn wereld idee hoef te leven. Zal best zijn aangepast op het klimaat, maar tegelijkhertijd dodelijk saai.
Over de constructie zullen deze gestudeerde heren wel gelijk hebben, maar de bogen op de brug zijn niet foeilelijk maar juist prachtig, zeker als ze in December verlicht worden.
Hopelijk hebben de heren Pasman en Weeber een betere smaak bij de keuze van hun levenspartners, anders sluit ik niet uit dat zij iedere ochtend bij het ontwaken hetzelfde zien als Insel Air directeur Heerenveen.