Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curaçao? Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: INGEZONDEN.
Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten.
De redactie van de Knipselkrant Curaçao is niet verantwoordelijk voor de inhoud.
Ingezonden stukken die beledigende of discriminerende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we IRENE BRAAKMAN aan het woord
OP HET moment dat je met pensioen gaat krijg je de kans om eindelijk te gaan reizen en om je kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden in het buitenland op te gaan zoeken. Een van mijn zoons, die in de VS woont, gaat binnenkort trouwen en ik ga naar de bruiloft. Natuurlijk sluit je een reisverzekering af voor geval er zich calamiteiten voordoen. Sinds februari 2013 zit ik verplicht in de door de SVB beheerde basisverzekering. Ik was sinds mijn pensionering tot dat moment via de FZOG verzekerd. Daar heb ik ook ruim 27 jaar premie voor betaald. Ik had een doorlopende reisverzekering bij de Europeesche die een prima dekking bood, tot ik vorig jaar in mijn vakantie in het buitenland door de broker werd gebeld met de vraag hoe ik verzekerd was. Bij de SVB? Of ik er dan voor wilde zorgen om voor 1 november terug te zijn. Want met ingang van die datum zou de Europeesche er de brui aan geven. Na de instelling van de basisverzekering in februari 2013 had de SVB namelijk laten weten dat medische kosten in het buitenland niet meer betaald zouden worden. De Europeesche heeft in reactie op de stellingname van de SVB laten weten per 1 november reisverzekeringen voor BVZ-verzekerden stop te zetten. Ik was gelukkig voor 1 november terug op het eiland. Die 27 jaar FZOG-premie, waarvoor heb ik die eigenlijk betaald??
Nou, daar zit je dan met je chronische aandoeningen, want ik ben daar – net als vele anderen met mij – helaas niet vrij van. Er zijn wel mogelijkheden om een nieuwe verzekering af te sluiten, maar chronische aandoeningen zijn in principe uitgesloten of, in het beste geval, mag je er een half jaar geen last van hebben gehad. Dan worden ze bij sommige verzekeringen als niet bestaand beschouwd. Maar ja, het vervelende is dat je pas weet dat je er wel of geen last van hebt gehad op het moment van vertrek en wat dan als je problemen hebt gehad? Het gokken en hopen dat je geen klachten krijgt, zorgt voor de nodige stress. Dat is ongezond en kan ertoe bijdragen dat je juist wel ziek wordt. Maar oké, als je zes maanden geen klachten van je chronische aandoeningen hebt gehad kun je welgemoed op reis gaan, denk je. Maar dan kan onvoldoende dekking voor problemen zorgen. Zeker als je naar de VS gaat kun je, als je iets overkomt, met torenhoge rekeningen geconfronteerd worden en een bedrag van bijvoorbeeld 75.000 gulden, dat een lokale reisverzekering biedt, is zo op. Je moet er toch niet aan denken dat er iets gebeurt en de kosten een veelvoud zijn van het bedrag waarvoor je verzekerd bent. Misschien moet je dan wel je huis gaan verkopen om de kosten te kunnen betalen. Een vreselijke gedachte.
Twee maanden geleden verscheen er wat mij betreft licht aan het het firmament. Dat dacht ik althans. In een artikel in de Amigoe van 18/7/2014 stond: “Wat wel mogelijk zal zijn, aldus de minister, is dat mensen die aan een chronische ziekte lijden naar het buitenland kunnen en dat de bvz dekking geeft voor medische behandeling tijdens het tijdelijke verblijf in het buitenland”. De minister liet weten: “Het gaat om gevallen waarbij de verzekerde voor familieomstandigheden of voor werk naar het buitenland moet en niet zonder medische behandeling kan. Dit zal mogelijk zijn met goedkeuring van de Sociale Verzekeringsbank (SVB) vooraf”. Nou, dacht ik, dat is mooi. Ik moet voor familieomstandigheden naar het buitenland. Mijn zoon gaat trouwen en gelukkig lijkt hier een oplossing te liggen. Maar niets is minder waar. Bij de SVB weet werkelijk niemand waar je het over hebt. Van het artikel in de krant heeft nog nooit iemand gehoord, ik word van het ene loket naar het andere gestuurd en zelfs naar de gepensioneerdenafdeling of de afdeling uitzending in het andere gebouw verwezen. Uiteindelijk spreek ik iemand die kennelijk wel weet waar het over gaat. Die laat weten dat alleen mensen die moeten dialyseren voor een dergelijke regeling in aanmerking kunnen komen. De SVB helpt dan zoeken naar een plaats waar de betrokken persoon gedialyseerd kan worden. Want dat moet natuurlijk doorgaan. Je kunt je toch in alle redelijkheid afvragen uit welke koker het artikel in de krant dan komt. Ik kan het niet volgen. Op mijn vraag of de SVB zich er niet sterk voor maakt om aan een regeling te werken dat medische kosten in het buitenland voor de BVZ-verzekerden wel verzekerd zijn, is het antwoord dat dat een zaak van de politiek is.
Nou politiek, hierbij dan een oproep om achter deze onrechtvaardige en onmenselijke situatie eindelijk eens een punt te zetten en over de brug te komen. Het is de hoogste tijd dat de hele bevolking onder de BVZ komt te vallen, niemand uitgezonderd. En dat de mogelijkheid wordt geschapen om – desnoods tegen bijbetaling – medische dekking in het buitenland te verkrijgen tijdens een vakantie of reis. We konden op 10 september in de Amigoe lezen dat de ambtenaren per 1 november aanstaande tot de BVZ zullen toetreden en dat zij de mogelijkheid van een bijverzekering krijgen voor datgene dat niet onder de BVZ valt. Nou zeg, als de ambtenaren die mogelijkheid krijgen vind ik dat op zijn minst de voormalige FZOG-verzekerden, maar eigenlijk iedereen diezelfde mogelijkheid moeten krijgen. Gelijke monniken, gelijke kappen. Het is jammer dat een kwetsbare groep als de gepensioneerden niet wordt vertegenwoordigd door vakbonden, maar het is te hopen dat de rechtszaak die Omayra Leeflang namens de gepensioneerden heeft aangespannen, helpt om recht te doen geschieden. Voor geval gepensioneerden of anderen op dit moment met toch iets meer dan een magere dekking op reis willen gaan: kijk op http://www.allvisitorinsurance.com. Daar zijn een aantal reisverzekeringsmogelijkheden te vinden, waarvan verschillende ook dekking geven voor bestaande aandoeningen. In ieder geval heb ik daar iets van mijn gading kunnen vinden en nu kan ik eindelijk met een gerust hart naar de bruiloft van mijn zoon in de VS.
Door: IRENE BRAAKMAN
te, Curaçao