26 C
Willemstad
• vrijdag 29 maart 2024

Extra | Journaal 27 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Tuesday, March 26, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Ingezonden | Waarom Gay Pride in 2017 misschien nog wel belangrijker is

HomeAuteursIngezondenIngezonden | Waarom Gay Pride in 2017 misschien nog wel belangrijker is
Ingezonden brief

Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.

Vandaag laten we Frank Holtslag aan het woord.

Wij noemen het Gay Pride. Een reeks van evenementen die plaatsvinden in grote en kleine steden en die we vieren in een heteroseksuele wereld. Deze viering van leven, liefde en vrijheid gaat niet alleen over parades en feesten. Het gaat over de homoseksuele gemeenschap die zichtbaar is en behoort tot een gemeenschap, een eiland, een land, een natie en de wereld. Het gaat om de hoop dat niet alleen dingen beter worden maar dat de dingen ook blijven verbeteren.

We moeten er vooral voor waken dat de discriminatie tegen de homogemeenschap niet erger wordt in 2017. Wanneer Pride-parades, -gebeurtenissen, -films, -feesten en -discussies plaatsvinden, worden we gezien als meer dan alleen een karikatuur van wie we zijn. We worden gezien als echte mensen: moeders, vaders, zonen en dochters. Grappig, dom of serieus, op deze manier worden we meer dan alleen een schaduw om bang voor te zijn. We worden trots op het uitkomen, het open zijn en onszelf zijn.

Gay Pride gaat over zorg en verantwoordelijkheid. We zorgen voor onze gemeenschap en we willen de schaamte overwinnen, het taboe doorbreken en de geweldige levens die we leven, vieren.

Gay Pride is de viering van het leven, de mensenrechten en uiteindelijk het recht om lief te hebben wie we willen. Pride is ook nodig voor degenen die al die jaren gevochten hebben, zodat we de levens die we nu leven kunnen leiden. Pride is een krachtige manier om aan te tonen dat we diegenen die een plek willen creëren waar gay zijn iets verborgens en beschamends is, verslaan.

Denk eens aan de jonge volwassen mensen die ervan dromen om naar een Pride-event te gaan. Die ernaar hunkeren zichzelf te kunnen zijn zonder vrees voor de oordelen van anderen. Denk aan de oudere homoseksueel voor wie Pride een herinnering is aan hoe ver we zijn gekomen.

Gay Pride is ook voor de ouders, de broers, zussen en voor alle vrienden. Natuurlijk is de Pride niet voor iedereen. En dat is oké. Dat betekent niet dat er iets mis is met de Pride. Sommige mensen groeien eruit. Sommige mensen zijn er nooit geschikt voor geweest. Maar zolang er nog mensen zijn die Pride nodig hebben, moeten we als een gemeenschap nog steeds organiseren, blijven marcheren en blijven stijgen.

Frank Holtslag (President Curaçao Pride),
Curacao

Dit artikel is geplaatst in

1 reactie

  1. Groepen en individuen als Curaçao Pride leggen graag gretig claim op alles dat hun levensstijl propageert. De Kerk, de eeuwenoude ‘behoedster van de waarden’, is door onfrisse schandalen en misbruik haar onbetwiste morele gezag en ook haar politieke macht en maatschappelijke invloed grotendeels kwijt geraakt. Echter, in deze regio, is de Kerk (religie in het algemeen) nog steeds van belang (zie ook rol Katholieke Kerk in besprekingen met Maduro-regime met ‘oppositie’). Ook op Curaçao zijn mensen steeds postmoderner geworden (‘van God los), maar de maatschappij en haar instituties is nog steeds modern. Dat zorgt voor veel spanningen.

    Daarnaast, wat er mis is met Curaçao Pride, is dat het product gecommercialiseerd wordt en deze markt niet ongehinderd door dwang of overheid tot stand komt (vraag en aanbod). Curaçao Pride klampt zich vast aan ‘Siman di Kultura’ waarbij mogelijk ook een emotionele band met de directeur van ‘Kas di Kultura’ wordt geëxploiteerd.

    Vandaag beslist iedereen vrij welke morele principes hij volgt en welke niet. Maar in deze sfeer van ‘vrijheid-blijheid’ zijn er nog nooit zoveel verslavingen en depressies geweest. Door internet is het postmodernisme iets algemeens geworden. Tegenwoordig is iedereen zelf kunstenaar en filosoof. De kunstwerk dat tentoon gesteld wordt is zijn/haar eigen leven en de filosofie zijn/haar waarheid (rechtvaardiging). Op internet kan dat alles tegenwoordig via Facebook, Snapchat, enz. dan aan de rest van de mensheid gepresenteerd worden. Geen parade voor nodig.

    De acties van MEO, BAB enz. laten zien dat consumenten geen misleidende marketing meer accepteren. Moreel-ethische postmoderne argumenten zoals ‘we verdienen er lekker aan’ (financieel) of ‘omdat het kan’ (technische) voldoen niet om discutabele activiteiten te verdedigen. Problemen manifesteren zich het duidelijkst op lokaal niveau – eiland Curaçao – waar mensenrechten schendingen van een andere orde zijn (klasse justitie, trago-dames; mensenhandel). Maar waar iedereen zijn morele winkelkarretje mag vullen met wat hij leuk vindt.

    Ook heeft de ‘navel van de wereld’ zich inmiddels verplaatst. Enkel focus op Europa is verleden tijd. De eilandelijke leiderschap moet lef tonen en de regels dusdanig opstellen en handhaven zodat deze in alle redelijkheid zouden moeten bijdragen aan het oplossen van maatschappelijke uitdagingen. Indien er ruimte is voor Curaçao Pride in de gemeenschap moet dit plaatsvinden, zonder veroordeling of arrogantie, maar ook niet als onkruid (Bringamosa) parasiterend op de reeds bestaande kultuur.

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties