Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die beledigende of discriminerende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.

Vandaag laten we Henk Pasman aan het woord

DEZE KEER zijn we beland in een politiek vacuüm. Daarnaast hebben we een fundamenteel integer probleem. Uit een onderzoek naar het stemgedrag bij de laatste verkiezingen is gebleken, dat er een onderkant van de kiezer is, niet geschoold, die onder andere kiest op uiterlijk en geen probleem heeft met veroordeelde politici.

Er zijn zes bestaande partijen, waarvan PNP en MAN de laatste keer slechts respectievelijk 1 en 2 zetels behaald hebben. De overige, PS, MFK, Pais en PAR respectievelijk 5, 5, 4, 4 zetels. Er doen maar liefst zeven nieuwe partijen mee. Een korte samenvatting van ons politiek systeem. Wij kiezen volksvertegenwoordigers, de 21 statenleden. Deze statenleden hebben een controlerende functie op de ministers. De ministers worden bepaald door een meerderheid van de 21 statenleden, die de zogenaamde coalitie vormen. Het uiteindelijk beleid en de toekomst van het land voor de komende vier jaar ligt in handen van de 9 ministers.

Gezien de functie van statenlid en minister zou ten minste een opleidingsniveau van ‘hoger opgeleid’ vereist moeten zijn en daarnaast het samenvattende ‘integer’. Samen kunnen werken is een ander vereiste voor een coalitie. De overlopers hebben al bewezen niet te kunnen samenwerken. Ministers screenen we wel maar de statenleden niet! Van een politieke partij mag je verwachten dat het een zodanige organisatie is dat de door hun voorgestane politiek goed doorsproken is en de juiste mensen op de lijst worden gezet. Vraag is nu of de kiezer de informatie heeft gekregen van de eerste tien leden op de lijst, en van de te zijner tijd te benoemen ministers?

Het antwoord is praktisch simpel nee. De lijsttrekker, kan je in het algemeen stellen, zal wel de minister-president worden. Een eerste keus zou dus kunnen zijn: ik stem op een partij waarvan ik denk en gezien heb, via de media, dat die daarvoor geschikt is. Een tweede keus kan zijn om te kijken naar de politieke partij die heeft laten zien de afgelopen drie jaar een goed georganiseerde partij te zijn. Hier vallen ze eigenlijk allemaal af, aangezien ze zich alleen laten zien en horen een maand of twee voor de verkiezingen. Ook alle zeven nieuwe partijen vallen af, aangezien die pas aan het werk zijn gegaan, pakweg een halfjaar geleden. Risico voor de komende vier jaar. Een andere vraag voor deze nieuwe partijen is of de politiek leiders niet beroepspolitici zijn geworden, door zich af te scheiden van hun oude partij en zelf een partij te beginnen, waarbij ze hopen ten minste 1 zetel te krijgen, zodat hun salaris en pensioen verzekerd is.

Voorbeelden: Asjes, Cooper en Leeflang. Dan blijft over te kijken naar de oude partijen en daarvan vallen weer af PNP en MAN met slechts 1 en 2 zetels de vorige keer. Blijven over PS, Pais, PAR. PS heeft de afgelopen jaren geen nieuwe leider naar voren geschoven, dus valt ook af. Blijft nog over, het probleem Schotte, de veroordeelde, die wel zetels zal krijgen, gezien de houding van zijn kiezers. Alle overige partijen zouden de maatschappij moeten beschermen, door de komende week een gezamenlijke afspraak te maken dat er onder geen beding een coalitie gevormd zal worden met MFK. De kiezer kan meedoen op twee manieren: stem alleen op gerenommeerde partijen en ga wel stemmen. Hoe minder niet-stemmers hoe minder zetels MFK zal krijgen.

Alle spreuken zijn wel aardig en daar zijn we het ook wel mee eens, maar bepaald niet het stemgedrag. Laat zien en horen hoe integer je partij is en wie zijn de ministers waar het uiteindelijk om zal draaien de komende vier jaar, en niet de 21 statenleden. Neem maar het voorbeeld van minister Jardim van Financiën, die slechts de steun had van één statenlid maar wel heeft gezorgd voor een uitstekende financiële positie na vier jaar. De gemiddelde kiezer begrijpt van dit verhaal helemaal niets en daar zal het onderwijs de komende jaren wat aan moeten doen.

HENK PASMAN

Curaçao