Maatschappij belangrijk voor luchthaven Hato
Willemstad – Insel Air wil ‘incentives’ en heeft die ook nodig. De particuliere luchtvaartmaatschappij zegt juist nu genoodzaakt te zijn een beroep te doen op de incentives als oplossing voor de ontstane cashflowsituatie in verband met Venezuela.
Advertentie
Volgens het Curaçaose vliegbedrijf staat er ongeveer 80 miljoen dollar vast bij het valutawisselkantoor van de Venezolaanse overheid, Cadivi, en kan zij dat bedrag niet langer zelf opbrengen.
Insel heeft tot voor kort de zes maanden achterstand met eigen middelen kunnen overbruggen, maar de vertraging is inmiddels opgelopen tot twaalf maanden schuld.
Juist door deze ‘enorme’ achterstand voelt de luchtvaartmaatschappij zich genoodzaakt een beroep te doen op deze zogenoemde incentives.
Deze financiële prikkels worden door verschillende instanties, waaronder de Curaçaose luchthaven, verstrekt ter ondersteuning bij het openen van nieuwe routes en het ontwikkelen van nieuwe markten.
Bij Hato wordt door zowel het private Curaçao Airport Partners (CAP), die operationeel verantwoordelijk is voor de luchthaven, als door Curaçao Airport Holding (CAH), namens de overheid eigenaar van de luchthaven, deze zogenoemde incentives uitgekeerd aan de luchtvaartondernemingen.
Insel Air heeft, naar eigen zeggen, tot op heden alleen voor de bestemmingen Charlotte in de Verenigde Staten en Medellín in Colombia incentives mogen ontvangen van overheids-nv CAH.
CAP heeft volgens de maatschappij nooit incentives aan Insel verstrekt.
Het luchtvaartbedrijf van eigen bodem noemt zich ‘de grootste leverancier van toerisme naar Curaçao’ met zo’n 450.000 passagiers per jaar.
Vanuit Venezuela zijn dat zo’n 160.000 toeristen, die allemaal dollars meebrengen en uitgeven op het eiland.
Des te vreemder, volgens de luchtvaartmaatschappij, dat Insel als enige niet in dollars betaald krijgt maar in Venezolaanse bolívars ‘en derhalve als enige partij in deze valuechain enorme risico’s loopt; dit terwijl andere partijen, die qua inkomsten direct afhankelijk zijn van Insel Air, geen enkel risico lopen’.
Anderen kregen wel financiële ondersteuning.
,,Een goed voorbeeld van dit tegenstrijdige beleid is de case van Air Berlin”, legt directielid Edward Heerenveen uit. ,,Air Berlin heeft van CAH in totaal 5 miljoen gulden ontvangen ter ondersteuning van de route Düsseldorf-Curaçao- Düsseldorf en heeft een jaar lang van door CAP aangeboden vrijstelling van landingsgelden genoten.”
Volgens Heerenveen vervoert Air Berlin jaarlijks 12.000 passagiers naar Curaçao maar vervoert Insel jaarlijks 160.000 toeristen van risicoland Venezuela naar Curaçao.
Meer dan twaalf keer zo veel.
,,Als alles naar rato zou worden doorberekend, zou Insel dus recht hebben op incentives ter waarde van 60 miljoen gulden.
Nu verkeert Insel Air in een situatie waarbij 5 miljoen gulden nodig is en lijkt het ons niet meer dan redelijk als dat uit de ‘incentivepot’ komt, waar Insel recht op meent te hebben, en wat een fractie is van wat Air Berlin heeft gekregen”, licht Heerenveen toe.
Met het aantrekken van de verkopen vanaf februari, na een lastige december en januari, en de verwachte toekomstige betalingen van Cadivi rekent Insel Air er op de rust weer terug te kunnen brengen in het bedrijf dat op Curaçao 450 personeelsleden en op Aruba 50 werknemers in dienst heeft.
Bron: Antilliaans Dagblad
Advertentie