CURAÇAO – Misdaadverslaggever John van den Heuvel steekt zijn mening over Curaçao niet onder stoelen of banken in zijn laatste column in De Telegraaf. Van den Heuvel zegt dat de huidige regering van Curaçao ‘hard op weg is de boeken in te gaan als het meest corrupte regime van onze overzeese gebiedsdelen’.
De aanleiding om zijn column te wijden aan Curaçao is de brief van Justitieminister Elmer Wilsoe aan de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Hillary Clinton, met het verzoek om de beslagging op tegoeden van loterijbaas Robbie dos Santos op te heffen.
Daden
“De pogingen van Wilsoe om een dubieus vriendje een dienst te bewijzen zijn het zoveelste bewijs dat politieke integriteit op Curaçao ver is te zoeken”, schrijft Van den Heuvel.
“Toch zou je dat nog kunnen afdoen als een probleem van het eiland zelf. Maar dat een minister binnen het koninkrijk achter de rug om van opsporingsdiensten in Amerika een groot onderzoek probeert te frustreren is natuurlijk onbestaanbaar. Gisteren werd de affaire besproken in de rijksministerraad, maar moeten hier nog wel woorden aan worden gewijd? Het is tijd voor daden.”
De Complete Collum van “Jan van de Heuvel”.
Bron: De Telegraaf
Met dank aan Versgeperst.com
Tijd om op te treden tegen corrupt Curaçao Misdaad en politiek gaan op Curaçao, Sint-Maarten en Aruba al jaren hand in hand. Dat geldt natuurlijk voor meer plekken op de wereld, maar het is pijnlijk voor Nederland dat deze verwevenheid zo openlijk plaatsvindt als de laatste tijd op Curaçao.
De huidige regering onder leiding van premier Schotte is zelfs hard op weg de boeken in te gaan als het meest corrupte regime van onze overzeese gebiedsdelen. De ’Commissie Onderzoek Curaçao’ onder leiding van Paul Rosenmöller toonde al aan dat een groot deel van de huidige ministers niet had mogen worden benoemd. Als een inlichtingendienst de bewindslieden vooraf goed had gescreend, was dat ook nooit gebeurd.
Vooral premier Schotte en de ministers Jamaloodin en Hakim zijn, voorzichtig gezegd, niet boven iedere twijfel verheven. Rosenmöller verwoordde het in zijn rapport diplomatiek, maar liet in feite geen spaan heel van de huidige regeringsploeg.
Premier Schotte blijkt voor te komen in tal van internationale fraudeonderzoeken en onderhoudt nauwe banden met een dubieuze zakenman.
Andere bewindslieden benoemden vriendjes met criminele antecedenten op vertrouwensposities. Het voorlopig dieptepunt werd afgelopen week bereikt. Het openbaar ministerie op Curaçao liet onlangs voor miljoenen beslag leggen op de Amerikaanse rekeningen van een Antilliaanse zakenman, loterijeigenaar Robbie dos Santos, die onder meer van witwassen wordt verdacht. Omdat de advocaten van Dos Santos het niet voor elkaar kregen het beslag op te heffen, werd naar drastischer middelen gegrepen.
Elmer Wilsoe, minister van Justitie op Curaçao, kreeg het dringende verzoek in actie te komen en een ’vriendendienst’ te leveren. Robbie dos Santos financierde immers de politieke partijen van de regering-Schotte. Hoewel het uit den boze is dat een minister van Justitie zich met individuele strafzaken bemoeit, klom Wilsoe in de pen. Zonder medeweten van het Curaçaose openbaar ministerie of de procureur-generaal vroeg hij in een brief aan de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton en de minister van Justitie Eric Holder het beslag op de tegoeden van Dos Santos op te heffen.
De geheime brief lekte natuurlijk uit toen de Amerikanen bij Justitie op Curaçao om opheldering vroegen. In eerste instantie ontkende minister Wilsoe glashard dat hij zich met de strafzaak had bemoeid. Maar toen het Antilliaans Dagblad afgelopen woensdag het document publiceerde, waren de rapen gaar. Zelden werd een minister zo pijnlijk ontmaskerd als leugenaar. De pogingen van Wilsoe om een dubieus vriendje een dienst te bewijzen zijn het zoveelste bewijs dat politieke integriteit op Curaçao ver is te zoeken.
Toch zou je dat nog kunnen afdoen als een probleem van het eiland zelf. Maar dat een minister binnen het koninkrijk achter de rug om van opsporingsdiensten in Amerika een groot onderzoek probeert te frustreren is natuurlijk onbestaanbaar. Gisteren werd de affaire besproken in de rijksministerraad, maar moeten hier nog wel woorden aan worden gewijd? Het is tijd voor daden.
Reacties of tips? Mail naar: [email protected]