27 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Aruba | Kleur bekennen met visie

HomeLandenCuraçaoAruba | Kleur bekennen met visie
Renee van Aller
Renée van Aller

Bij framing als overtuigingstechniek wordt gekozen voor woorden (en beelden) die aspecten benadrukken, waarvoor de beoogde ontvangers het vatbaarst zijn. Zo kiest een fabrikant van vruchtensappen, die begrippen als gezond, natuurlijk, ambachtelijk en oprecht met zijn merk wil associëren, voor een etiket dat vermeldt dat het fruit “vers geplukt” is. Een denkbaar even juiste vermelding “afkomstig van massale teelt” roept heel andere, commercieel minder wenselijke, begrippen op, vermeldt Wikepedia oprecht. Anders dan bij het gebruik van argumenten als overtuigingsmiddel, gaat het bij framing vooral om de associaties bij het beeld wat door woorden of afbeeldingen wordt opgeroepen. Een auto verkoopt beter met een verblindende pin-up op de motorkap gedrapeerd.

 

Stop met fatale remedies

De plannen van de overheid om de financiële crisis te bestrijden zijn bijzonder wollig verwoord, evenals de rapportages van de Centrale Bank van Aruba en andere aanzienlijke adviesorganen. Daarom zou er een maatschappelijke kosten-batenanalyse (MKBA) moeten worden gemaakt van alle regeringsvoornemens, inclusief de PPP projecten. Wat is het algemeen nut van al die voornemens en zijn de kosten daarvoor wel nuttig besteed of juist niet? Welke personen of instanties hebben belang bij bepaalde voorstellen? Is er sprake van belangenverstrengeling en consigliere constructies zoals in Curaçao (Aquaelectra en de raffinaderij) en in Bonaire (WEB, Econcern en Nuon)? Het laatste wonder in de reeks is het net afgesloten Pensioenakkoord tussen de Arubaanse overheid en een aantal bonden. Waarom sommige bonden wel tekenden en de meeste (nog) niet, is een raadsel. De overheid plaatste een mededeling in het Financieel Dagblad (FD) van 31 mei 2014, die niet overeenkwam met wat feitelijk had plaatsgevonden. Waarom?

 

Het Financieele Dagblad zaterdag 31 mei 2014

Hervorming

Pensioenleeftijd in Aruba gaat omhoog van 60 naar 65 jaar

Amsterdam  Bovendien zou de pensioenleeftijd worden verhoogd van 60 tot 65 jaar in 10 jaar, nu gebeurt dat in één jaar. Dat zijn het kabinet van de minister-president Mike Eman en de vakbonden voor ambtenaren en onderwijzend personeel afgelopen vrijdag overeengekomen. Het akkoord maakt deel uit van een ingrijpende hervorming van het pensioenfonds APFA van ambtenaren en onderwijzer in Aruba. Hervormingen waren noodzakelijk omdat APFA in 2009 vrijwel failliet was. Met de verhoging van de leeftijdsgrens is de dekkingsgraad naar 100% gebracht. In het pensioenakkoord is ook afgesproken dat er een verplicht pensioen wordt afgesproken voor alle sectoren. Eerder werd de pensioenregeling voor bewindslieden en parlementariërs versoberd.

 

Kat in de zak?

Wat is niet in overeenstemming met de waarheid in het vermelde artikel? Die verplichte pensioenregeling is al op 31 december 2011 ingevoerd. Bovendien zou de pensioenleeftijd worden verhoogd van 60 tot 65 jaar in 10 jaar, nu gebeurt dat in één jaar. In het akkoord wordt verder geen melding gemaakt over een verplichte pensioenregeling. Er moet langer premie worden betaald (van 34 naar 40 jaar) en het APFA heeft helemaal geen dekkingsgraad van 100%. Waar haalt het Land het geld vandaan om een extra storting te doen in het APFA (art. 9)? Welke veronderstellingen (?) worden gehanteerd? De correcte omschrijving zou moeten zijn: rekenkundige/financiële criteria. Wat is er gebeurd met het Protocol uit 2012? Kennelijk niets als alles opnieuw moet gebeuren. Hoeveel heeft het Land al aan het APFA onttrokken door onvoordelige leningen? Artikel 15 zegt dat ook de AOV-franchise omhoog gaat. Dat betekent minder pensioen. Als er extra gespaard kan worden voor pensioen, betekent dat dan de werkgever ook meebetaalt? Voor de ambtenaren, semi-ambtenaren en anderen in dienst van door de overheid gesubsidieerde instellingen (scholen, IMSAN en overheidsbedrijven en zo meer) is de uitwerking van dit pensioenakkoord alles behalve positief. Het is een gunstig akkoord voor de overheid, het geeft prima argumenten voor de overheid om beloften niet na te komen (zie artikel 17). De formulering is een wonder van vernuft. Het akkoord kan ongunstig uitpakken voor de overheidswerknemers. Hoe de aangegeven versobering vermeld in het FD voor bewindslieden en parlementariërs uitwerkte is onbekend. Bij een helder overheidsbeleid past een publiek ethos dat inspireert en oog heeft voor de fatale remedies van beleid. Hoe dat moet? Door een MKBA. Gunstig is dat een MKBA ook prima inzetbaar is als een bull-shitdetector.

 

Arjen Schreuder gaf in het NRC Handelsblad van 3 juni 2014 een uitstekende uiteenzetting over de MKBA. Het is een prima middel om het kaf van het koren te scheiden in de overheidsplannen. Begin jaren 90 deden de Universiteit van de Nederlandse Antillen en de universiteit van Aruba een uitgebreid onderzoek naar de noodzakelijke milieuregelingen die in Curaçao en Aruba zo node werden gemist. Er werd nooit wat mee gedaan. Wel werd Wubbo Ockels in Aruba als de redder van het milieu aangemerkt, maar het fundament om een gezond milieu te stabiliseren en uit te breiden bestaat niet. Er is weinig gedaan om water en grondvervuiling te voorkomen. Ook de vuilverwerking is problematisch.

 

De maatschappelijke kosten-batenanalyse is populair in Nederland. Hoe meer een land moet bezuinigen, hoe vaker een MKBA. Aangezien dat in Aruba aan de orde is, kunnen de burgers door een MKBA zelf feitelijk vaststellen of de overheidsmaatregelen passend zijn of niet. Niek Mouter promoveert op de MKBA op 3 juni 2014 aan de TU Delft. Niemand is tegen de MKBA, zegt hij. Er is wel verschil van mening mogelijk over welke waarde moet worden gehecht aan de uitkomst van een MKBA. Het is rendabel dat een MKBA ook politiek strategisch kan worden ingezet. Mouter bepleit in zijn proefschrift een ‘deugdzaam’ gebruik van de maatschappelijke kosten-batenanalyse. Aristoteles omschreef moed als het midden tussen lafheid en roekeloosheid. De MKBA zorgt ervoor dat een politicus moet praten over de effecten van het project in plaats van roepen dat het project goed is voor het imago van het Land en dat iedereen snapt dat het project er moet komen. Een goed idee is ook MKBA-schattingen na tien jaar te controleren. Wij zouden graag zo’n analyse zien van het nut van ongebreidelde economische groei (de cijfers van o.a. het CBS en de CBA) en of die overeenkomen met de feiten. Zijn die ontwikkelingen positief of negatief? Een MKBA is helemaal in de stijl van Mito Croes, good government is bad politics. Wordt het toch nog menens met de uitvoering van Calidad? Misschien ook nuttig voor politici die eigenlijk zouden moeten aftreden als ze met reden worden verdacht van corruptie, belangenverstrengeling of patronage? Waarom ontkennen ze tegen elke prijs, ook als vaststaat dat ze hét gedaan hebben? Corrumpeert macht zo alarmerend?

 

Renée van Aller & John de Vries

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties