WILLEMSTAD — De memorie van toelichting bij de Landsverordening Vervallenverklaring Staten die per 10 oktober 2010 van kracht is geworden, is zoek. Dat blijkt uit antwoorden van premier Ivar Asjes (PS) aan Pais-Statenlid Alex Rosaria. Deze wet regelt het moment waarop leden van de Staten hun recht op lidmaatschap van de Staten verliezen.

Advertentie

Conform de Landsverordening Vervallenverklaring Staten dienen Statenleden hun ontslag in te dienen als zij onherroepelijk veroordeeld worden voor een gevangenisstraf van meer dan een jaar, of als ze een ambtsmisdrijf hebben gepleegd.
De wet werd in de nadagen van het eilandgebied Curaçao aangenomen door de Eilandsraad van Curaçao.
De wet maakte deel uit van een pakket van 23 wetten die door de Eilandsraad aangenomen moesten worden zodat ze per 10-10-‘10, de start van het nieuwe land Curaçao, van start konden gaan.
Maar in zijn brief van 20 december vorig jaar constateert Rosaria dat van de 23 betrokken wetten, de Landsverordening Vervallenverklaring Staten de enige is waarbij een memorie van toelichting ontbreekt.
Dit was voor Rosaria indertijd aanleiding om in een brief aan de regering om opheldering te vragen.
Asjes stelt in zijn antwoord dat ook het ministerie van Algemene Zaken niet over een memorie van toelichting beschikt van deze wet.

“Volgens de betrokken ambtenaar, die voor 10-10- ‘10 met de Afdeling Juridische Zaken (AJZ) van het eilandgebied Curaçao was belast, werd het concept van de landsverordening samen met de memorie van toelichting indertijd overhandigd aan de Secretarie van de Eilandsraad. Dit kan worden bevestigd in de administratie van de vroegere Secretarie.
Als mocht blijken dat de memorie van toelichting aanwezig was en deel uitmaakte van het besluit van de Eilandsraad, kan deze administratieve fout worden gecorrigeerd door alsnog de memorie van toelichting te publiceren.”

Maar als volgens de premier mocht blijken dat de memorie van toelichting niet aan de Eilandsraad werd overhandigd, dan houdt dit in dat de wet geen memorie van toelichting heeft.
In dit geval dient volgens Asjes gekeken te worden naar de memorie van toelichting op artikel 43 van de Staatsregeling van het land Curaçao.
In zijn brief verwijst Asjes naar lid 3 van dit artikel van de Staatsregeling.
Maar de Staatsregeling van het land Curaçao kent geen lid 3 van artikel 43, wel een lid 2 dat luidt:

“Van het kiesrecht is uitgesloten hij die wegens het begaan van een daartoe bij landsverordening aangewezen delict bij onherroepelijke rechterlijke uitspraak is veroordeeld tot een vrijheidsstraf van ten minste een jaar en hierbij tevens is ontzet van het kiesrecht.”

In de memorie van toelichting op artikel 2 van het bewuste artikel wordt vermeld dat het uitsluiten van het kiesrecht in slechts zeer beperkte mate mogelijk is, omdat het gaat om een fundamenteel democratisch recht.

“Daarbij is een uitspraak van de rechter vereist. In het geval dat iemand strafrechtelijk is veroordeeld tot een vrijheidsstraf van ten minste een jaar, verliest hij of zij niet automatisch zijn of haar kiesrecht. Er is hiervoor altijd een rechterlijke beoordeling en beslissing nodig. De ontneming van het kiesrecht als bijkomende straf door de rechter is alleen mogelijk bij bepaalde door de wet aangewezen misdrijven. De uitsluitinggrond voor het recht om gekozen te worden (het passieve kiesrecht) is hetzelfde als die voor het recht om te kiezen (het actieve kiesrecht).”

In zijn brief van december had Rosaria ook gewezen op de noodzaak om de betrokken landsverordening aan te passen aan het nieuwe Wetboek van Strafrecht.
Asjes laat in zijn antwoord weten dat de regering hiermee nog niet is gestart, maar dat zij voornemens is om juridisch advies hierover aan te vragen, zodat alle relevante wetten worden aangepast in het kader van het Wetboek van Strafrecht.

bron: Amigoe

Advertentie

back home