Dick Drayer

De drijvende fruitmarkt van Curaçao bestaat niet meer. Gisteren vertrokken de laatste vier Venezolaanse bootjes van de kade in Willemstad. Door de grensblokkade van president Nicolas Maduro is er geen verse aanvoer meer van groente en fruit.

De koopmannen uit Vela de Coro, acht uur varen van Willemstad, mogen maar twee maanden blijven op Curaçao en kunnen niet afgelost worden omdat Maduro ook het vrije verkeer van personen aan banden heeft gelegd. Volgens de Venezolaanse president verdwijnen er veel goud, koper en andere grondstoffen uit zijn land via Aruba, Curaçao en Bonaire. Reden om afgelopen januari de grenzen dicht te gooien.

Twee maanden later hebben vooral de kustbewoners van Vela de Coro, aan de overkant, last van de blokkade. Curaçao importeert nu groente en fruit uit andere landen, maar betaalt daar wel meer voor.

Landbouw in gedrang

Met het vertrek van de laatste bootjes komt er een voorlopig eind aan meer dan honderd jaar groente- en fruitverkoop vanaf de barkjes. Die begon in 1917 nadat er olie was ontdekt in Venezuela. Shell bouwde een raffinaderij op Curaçao en tienduizenden Curaçaoënaars vonden daar werk.

De landbouw op het eiland kwam daardoor in gedrang, want er viel meer geld te verdienen in de olie-industrie. Venezolanen zagen een gat in de markt en brachten met hun kleine bootjes allerlei goederen naar de opkomende economie op het Nederlandse eiland.

Voor Venezolanen is Curaçao, honderd jaar later nog steeds een welvarend eiland. Een arbeider kan er per dag wel 50 euro of meer verdienen. Veel van hen maken de oversteek en verdwijnen in de illegaliteit. Dat gebeurt dagelijks. Vorige maand vielen daarbij doden. Een bootje met 19 Venezolanen sloeg om bij een poging om ongezien aan land te komen. Zes van hem kwamen om, meer dan tien worden nog steeds vermist.

Bron: NOS