Door Dick Drayer
Het bestuurscollege van Bonaire valt vandaag voor de derde keer in twee jaar tijd. Dat zou eigenlijk dinsdag al gebeuren, maar toen kwamen er te weinig eilandraadsleden op de vergadering af.
Dat is niet uit desinteresse, maar uit noodlot: leden van de raad worden niet betaald. De meesten hebben er een baan bij. Zo kon een van de raadsleden niet komen omdat hij douanier is en tijdelijk op Sint Maarten werkt.
Vanavond volgt een nieuwe poging om het bestuurscollege naar huis te sturen. Daarna moet er onvermijdelijk weer gelijmd worden of anderszins een coalitie worden gesmeed; tussentijdse verkiezingen zijn niet mogelijk. Politici in de raad zijn in ieder geval tot de verkiezingen van 2019 tot elkaar veroordeeld.
Oude politiek
De negen leden in de Eilandsraad begonnen in 2015 met drie partijen in de raad. Die hadden allemaal drie zetels. Nieuwkomer MPB van Elvis Tjin Asjoe zou afrekenen met de ‘oude’ politiek van zakkenvullen en vriendjes bevoordelen.
Hij ging voor ‘nieuwe politiek’, waarbij het landsbelang voorop stond. De kiezer beloonde hem met drie zetels in de raad, die tot dan decennialang gedomineerd was door de ‘oude politiek’ van UPB en PDB.
Volgens James Kroon van de UPB en Clark Abraham van de PDB struikelt Tjin Asjoe nu juist over ‘oude politiek’. Zijn partij, de MPB, gaf hem deze week een mooie lucratieve opdracht bij een overheidsbedrijf en deed dat zonder overleg met coalitiegenoten. “Dat is ook niet nodig”, zei Tjin Asjoe. “Want mijn aanstelling als consultant is een crisismaatregel en dan is er geen tijd om te overleggen.”
Voor gedoogpartner James Kroon was die houding onacceptabel en kon van gedogen geen sprake meer zijn.
“Politieke onvolwassenheid”, oordeelt Abraham, die graag nieuwe politiek voorstaat. “Ik ben nog steeds een groot voorstander van meer zelfbestuur, maar dan moet je wel laten zien dat je dat kunt dragen. Laten we eerlijk zijn, als we van plan zijn om het zo te doen, zoals deze week, dan kunnen we beter ophouden.”
Instabiliteit
Abraham denkt dat aanpassingen in de kieswet, de democratie een handje kunnen helpen. Bijvoorbeeld op het gebied van zetelroof. “De huidige versplintering met zes groeperingen in een raad van negen zou ermee voorkomen kunnen worden. Ook de waarde van een zetel verminderen door er meer beschikbaar te stellen, kan helpen.”
“Maar we moeten eerst aan onszelf gaan werken. De politieke instabiliteit is het gevolg van ons onvermogen om de dialoog met elkaar aan te gaan en inhoudelijk met elkaar te spreken.”
Bron: NOS