Door Dick Drayer
De bevolking van Sint-Maarten gaat vandaag naar de stembus om een nieuw parlement te kiezen. 126 kandidaten van negen partijen strijden om vijftien zetels in het parlement.
Sinds Sint-Maarten in oktober 2010 een zelfstandig land werd binnen het koninkrijk, is dit de derde stembusgang. Het eiland heeft sindsdien al vijf kabinetten gekend.
Het laatste, dat van de huidige premier William Marlin, kwam tot stand in oktober vorig jaar onder dreiging van een constitutionele crisis. Marlins voorganger Marcel Gumbs werd volkomen onverwacht ten val gebracht doordat drie leden van zijn coalitie naar de oppositie overliepen.
Een interim-kabinet trad aan onder leiding van Marlin van de National Alliance. Hij kreeg de opdracht om nieuwe verkiezingen uit te schrijven en het probleem van zetelroof aan te pakken. Dat is niet gelukt. Grondwettelijk heeft iedere parlementariër net als in Nederland een individuele verantwoordelijkheid die hem of haar staatsrechtelijk niet ontnomen kan worden.
Fraude
In de aanloop naar deze verkiezingen werd pijnlijk duidelijk hoezeer het eiland last heeft van de kleine schaal waarop de politiek functioneert. Diverse stembusfraudezaken kwamen aan het licht. Daarbij was steevast de grootste partij, die van Theo Heyliger betrokken, de United Party (UP).
Partijen op Sint-Maarten hebben nauwelijks partijprogramma’s. Veel belangrijker is de persoonlijke band tussen kiezer en gekozene. Daarom maakt Heyliger opnieuw kans om de grootste te worden. Hij weet als geen ander de kiezer te binden. Al zijn er twijfels of dat allemaal wel geoorloofd is.
Stabiliteit
Ook de National Alliance van William Marlin ligt goed. In het jaar dat hij nu regeert, is het hem gelukt om financiële stabiliteit te creëren. Daarin was nog geen enkel kabinet sinds 2010 geslaagd. Het eiland kreeg eerder een financiële aanwijzing van Nederland.
De opkomst zal naar verwachting iets achterblijven bij de vorige verkiezingen, in 2014. Veel mensen zijn het politiek gekrakeel beu en willen niet meer stemmen, zo melden lokale media die eigen polls organiseren.
In 2014 kwamen bijna 15.000 van de 20.000 kiezers naar de stembus, Als dat zo blijft, heeft een kandidaat maar duizend stemmen nodig voor een zetel.
Bron: NOS