Aanstaande zondag zijn er presidentsverkiezingen in Venezuela. Het land verkeert in een zware economische crisis en honderdduizenden zijn het land al ontvlucht voor hyperinflatie, schaarste en honger. Steeds vaker verlaten ook critici van de regering het land.
Zo ook Omar Lares, die zijn strijd voortzet vanuit buurland Colombia.
Tot voor kort was hij burgemeester van de stad Ejido, in het westen van Venezuela. De gedachte aan zijn land doet Lares pijn. “Ik krijg er heimwee van. We zouden er zo graag willen zijn.” Maar hij durft niet terug te keren, als fel tegenstander van president Nicolás Maduro.
Lares liet zich niet zomaar wegjagen. In 2006 werd er een aanslag op zijn leven gepleegd. Tijdens een etentje met andere oppositieleden na een campagnedag kwam er een man op hem af en schoot hem neer. Drie kogels raakten hem, twee gingen er door zijn longen, hij zweefde tussen leven en dood.
Hij moest maanden revalideren. Wie er achter de moordaanslag zat is niet duidelijk. Lares is er van overtuigd dat zijn politieke tegenstanders hem uit de weg wilden ruimen.
In 2010 staken aanhangers van de regering zijn huis in brand. Al die tijd bleef hij in Venezuela. Tot vorig jaar, toen er massale protesten uitbraken. Ook in de gemeente waar Lares burgemeester was.
De geleidelijke afbreuk van de democratie in Venezuela kwam vorig jaar in een stroomversnelling toen eind maart de regeringsgezinde opperrechters van het Hooggerechtshof het parlement ophieven. Dat veroorzaakte een ongekende golf van protesten die maanden duurden. En ook al werd de maatregel al snel ingetrokken, het resultaat was uiteindelijk dat het parlement werd vervangen door een door de regering gedomineerd orgaan: een ‘Grondwetgevende Vergadering’.
“Ze hielden ons, de burgemeesters van de oppositie, verantwoordelijk voor de protesten. Ze dreigden met maatregelen als we de betogingen niet zouden tegenhouden. Veel burgemeesters hebben een hoge prijs betaald.”
Lares en zijn gezin kregen bezoek van de geheime dienst. Hij kon samen met zijn vrouw en jongste zoon ontkomen, maar zijn oudste zoon werd opgepakt. “Hij had zich verstopt onder een afdak, maar ze zagen hem vanuit een helikopter. Hij gaf zich over.”
Juan Pedro Lares, de zoon, zit nog steeds vast in de beruchte Helicoide-gevangenis van de geheime dienst. Zijn moeder maakt zich zorgen. “In het begin was hij vol vertrouwen. Hij dacht dat hij snel vrij zou komen, omdat hij onschuldig is. Maar de laatste keren dat ik hem zag, was hij depressief”, zegt Ramona Rangel.
Narco-dictatuur
Lares is inmiddels uitgegroeid tot een soort ambassadeur van de oppositie in de Colombiaanse grensstad. Bijna dagelijks ontvangt hij oppositieleden uit Venezuela. Zo ook leden van het parlement in Caracas, dat vorig jaar door president Maduro buiten spel werd gezet.
“14 Miljoen Venezolanen accepteren de narco-dictatuur van Maduro niet meer”, zegt Jony Rahal, parlementslid. Een eerlijke race verwacht hij zondag niet. “Maduro heeft alle touwtjes strak in handen.” Er is wel één uitdager: Henri Falcón. Maar de oppositie vindt zijn deelname aan de verkiezingen “een farce”. “Dit zijn nepverkiezingen, helaas doet Falcón daaraan mee en legitimeert daarmee deze dictatuur.”
Bron: Nieuwsuur