Willemstad – ,,In Venezuela voltrekt zich een drama. Het Zuid-Amerikaanse land, zo royaal bedeeld met natuurlijke rijkdommen, zakt weg in een politiek, maatschappelijk en economisch moeras.”
Advertentie
Zo begint het hoofdredactioneel commentaar van de Nederlandse krant NRC Handelsblad deze week.
,,Al jaren hebben de beloftes van de ‘Bolivariaanse revolutie’ van Hugo Chávez hun glans en geloofwaardigheid verloren. Chávez’ opvolger Nicolás Maduro erfde vorig jaar een diep verdeeld land met een onhoudbare economische koers, een inflatie van 56 procent en een sterk toegenomen gewelddadige criminaliteit – Caracas is een van de gevaarlijkste steden van Latijns-Amerika.”
NRC wijst erop dat al een maand bovendien felle straatprotesten van studenten en oppositieaanhangers aan de gang zijn, waartegen de oproerpolitie met zeer harde hand optreedt.
Meer dan twintig mensen zijn om het leven gekomen, honderden zijn gearresteerd. Mensenrechtenexperts van de VN hebben opheldering gevraagd over arrestanten die geslagen of zelfs gemarteld zouden zijn en opgesloten zonder contact te kunnen opnemen met een advocaat.
,,Ook de demonstranten hebben overigens geweld gebruikt”, aldus het commentaar.
De opinie van de krant vervolgt:
,,Met haar harde optreden heeft regering Maduro haar tegenstanders alleen maar gesterkt in hun hardnekkige protest. Met reden verwijten ze Maduro dat hij zich, naar Cubaans voorbeeld, steeds repressiever opstelt. Zo was het een veeg teken dat geen enkel Venezolaans televisiestation in februari over de eerste protestdemonstraties live berichtgeving had. En een tv-station uit buurland Colombia dat in die leemte voorzag, werd prompt geblokkeerd.”
Maduro heeft niet het charisma van zijn voorganger, zo meent NRC Handelsblad, ‘maar hij heeft wel diens retoriek overgenomen’.
,,Het land zou bedreigd worden door Amerikaans imperialisme en door samenzweerders die uit zijn op een staatsgreep. Grote woorden, maar een overtuigend antwoord op de vele problemen die het land teisteren zit er niet bij.”
Maar niet alleen Maduro vallen verwijten te maken, zo gaat het commentaar verder.
De oppositie biedt nog altijd geen duidelijk alternatief.
Bovendien slaagt ze er al jaren niet in om haar basis te verbreden en de aanhang van Chávez en nu Maduro voor zich te winnen.
In december nog probeerde de oppositie de lokale verkiezingen voor te stellen als referendum over Maduro – maar vervolgens moest ze geschrokken vaststellen dat Maduro’s partij de verkiezingen toch weer won.
,,Zo kan de president blijven zeggen dat alleen hij opkomt voor de armen in het land – terwijl ook veel arme Venezolanen een hoge prijs betalen voor het economisch wanbeleid van hun president. Aldus NRC.
,,De bittere verdeeldheid van Venezuela is het grootste obstakel voor een oplossing van de problemen. Maduro erkent dat een dialoog met de oppositie nodig is. Nu moet hij er nog de voorwaarden voor scheppen door zijn ordetroepen in te tomen.”
Bron: Antilliaans Dagblad
Advertentie