In het Financieel Dagblad van 24 juli 2014 stond een interessant artikel van Frits Conijn onder de titel ‘Huilende terriër dreigt onderspit te delven’. Het lijkt aangepast helemaal van toepassing op de Arubaanse situatie.
De verwachtingen waren hooggespannen. Elke dag belegt landsmanager Mike Eman van Aruba een bijeenkomst waar hij met een karrenvracht aan bewijzen voor eens en altijd een einde zal maken aan de onjuiste informatie van Fitch Rating, Nederland, de Koninkrijksregering, de Gouverneur als Koninkrijksorgaan én Landsorgaan, de Centrale Bank, de Raad van Advies, de Centrale Accountantsdienst, de Sociaal Economische Raad en alle critici.
Bedrijfsinformatie
Eman weet namelijk zeker dat alle genoemde criticasters de informatie subjectief weergeven en hun eigen opinie overdrijven, misleidende cijfers verstrekken en een ingewikkeld bonussysteem hanteren, zelf misschien wel géén bonus-malussysteem toepassen.
Tranen
In eerste instantie leek de aanval succesvol en daalde het aandeel van de concurrentie lokaal aanzienlijk. Maar toen het fatale bewijs uitbleef, schoot de koers van de concurrentie omhoog en aan het einde van de dag was er zelfs sprake van verlies. Kiezers toonden zich daarmee in toenemende mate ongevoelig voor het emotionele pleidooi van Eman. Terwijl hij sprak over de kansen die zijn grootvader en vader hadden geschapen voor Aruba en daarbij het leven lieten, moest hij regelmatig een brok wegslikken. En toen hij de in zijn ogen schandalige praktijken van met name Nederland, het Koninkrijk, de oppositie en Fitch ratings van Aruba onder woorden bracht, rolden de tranen over zijn wangen. ‘Door het ingrijpen van toezichthouders misbruiken zij de Arubaanse droom om de kleine man te misleiden.’ Onze autonomie gaat niet alleen financieel naar de maan maar ook staatkundig, liet hij met omfloerste stem weten.
Een kwestie van tijd
Deze pijnlijke neergang betekent een gevoelige klap voor de jeugdige, charmante en strijdlustige premier Eman en voor zijn Land. Hij investeerde sinds 2009 vele miljoenen in de speurtocht naar bewijzen dat zijn regering goed bezig was. Hij zette ook vele groene public-private projecten op om het Land vooruit te helpen. Zijn investeringen in groene energie zullen waarschijnlijk resulteren in aanzienlijke aanloopverliezen, zonder uitzicht op grote winsten. Eman meende zonder risico grof geschut in stelling te kunnen brengen: volgens hem is het slechts een kwestie van tijd voordat het Koninkrijkspiramidespel zal instorten. Maar hoe langer de strijd duurt, des te meer lijkt de premier alleen te komen staan. Volgens onafhankelijk onderzoek doen de critici aan ‘multilevelmarketing op een manier die de maatschappij ten goede komt’. En de invloedrijke econoom Mac Lewin noemde Eman eerder al een ‘tragische treurwilg op de speelplaats’ die niet in staat is als een grote jongen zijn verlies te nemen.
Strijdbijl nog niet begraven
Eman komt uit een politieke familie die de dynastie wil voortzetten. Hij werkte als notaris. Minder fortuinlijk blijkt Eman in de politiek. De politieke gewoonte veel geharde partijpolitieke kaders in hoge posten en als adviseur te benoemen, werd door de sector op de korrel genomen. Deze beslissingen komen achteraf gezien zijn reputatie en rendementen niet ten goede. Wil Eman kiezers aan zich blijven binden, dan zal hij de strijdbijl moeten begraven en doen wat van een goed politicus wordt verwacht. Goed besturen in moeilijke tijden en niet naar buiten brengen wat de Gouverneur wel en niet gezegd zou hebben. Niet de Gouverneur weken laten vallen en dan weer doodknuffelen. Gedrag als een windvaan moet ten stelligste worden afgeraden.
© Renée van Aller en John de Vries
Renée van Aller en John de Vries schrijven hun artikelen vanuit een veelzijdige vakkundigheid voor de Knipselkrant Curaçao en de Amigoe. Op alle artikelen ligt het copyright bij zowel de Knipselkrant Curaçao als de Auteurs.
Even een beter signalement van de terriër die wel blaft maar van de honger niet durft te bijten.
Huilebalk Mike Eman is nooit Notaris geweest. Hij was kandidaat-notaris op het kantoor van zijn zuster.
Zijn claim dat zijn vader en grootvader gestorven zijn in de strijd voor een zelfstandige staat Aruba is baarlijke nonsens. De doelstelling van zijn vader en grootvader is altijd geweest “onafhankelijk” van Curaçao (de Nederlandse Antillen) en een onafhankelijk land binnen het koninkrijk.
Dat dit een politieke strijd is geweest, moge duidelijk zijn. Men wilde af van een bemoeiziek Curaçao dat bovendien de financiën van Aruba afroomde. Het beeld dat Mike Eman probeert te schetsen, dat zijn vader en grootvader sneuvelden in een bloedige strijd met Nederland, is ridicuul en een aperte leugen. Volksverlakkerij en volksmennerij, vooral als hij eraan toevoegt: onze voorouders zijn gesneuveld. Een oorlogskerkhof van gesneuvelde “strijders” bestaat niet op Aruba. Er is een Arubaanse gesneuvelde verzetsstrijder geweest en dat is Boy Ecury, die in WO2 sneuvelde in de strijd tegen de Duitse bezetter.
Als er iemand al aanspraak zou kunnen maken op: “gesneuveld in de strijd” zou dit – arbitrair – Betico Croes kunnen zijn. Betico was echter geen lid van de AVP, hij was oprichter van de MEP.
Betico was de man die het uiteindelijk gedaan kreeg dat Aruba een “status aparte” kreeg. Een voorwaarde van Nederlandse zijde was wel dat Aruba tien jaar later, op 18 maart 1996, volledig onafhankelijk zou worden.
De broer van Mike Eman, Henny die tussen 29 juli 1994 en 30 oktober 2001, als APV voorman, minister-president van Aruba was, wilde absoluut niet uit het koninkrijk. In populair Nederlands gezegd: hij, de AVP, trok zijn keutel in.
Aruba bleef dus gewoon binnen het koninkrijk, als land, met een status aparte. ARUBA (de AVP, Eman) WILDE NIET VOLLEDIG AUTONOOM WORDEN MAAR ONDER DE BESCHERMENDE VLEUGELS VAN HET KONINKRIJK BLIJVEN.
Laat Mike Eman ophouden met volksverlakkerij, zijn broer en zijn partij wilden onder geen enkele voorwaarde totale onafhankelijk van Nederland.
Het prijskaartje van de weigering, volledig autonoom te worden, moet nu betaald worden. Dat is: controle door het Koninkrijk, nu de dromen – hoe goed bedoeld ook – op een faillissement dreigen uit lopen.
De dromen van Mike Eman waren te hoog gegrepen, hij moet nu een toontje lager gaan zingen.
Als voormalig kandidaat-notaris en meester in de rechtsgeleerdheid zou Mike Eman moeten weten dat geschiedvervalsing altijd aan het licht komt. Mike moet zijn vader en grootvader niet verwarren met Betico Croes, die – nogmaals arbitrair – gesneuveld is voor het vaderland. En als hij het wel doet, zou hij best weleens een flinke MEP kunnen krijgen.