Door Anneke Polak
WILLEMSTAD – De zon is nog lang niet op als het boothuis van de vrijwillige reddingsbrigade Citro haar deuren opent. Als een geoliede machine worden de C-Rescue en de Dick Braakman klaargemaakt voor Fuikdag, iedere vrijwilliger kent zijn taak.
De twee seadoos kunnen niet langer wachten en gaan tegen zes uur al richting Fuikbaai. Het team heeft zin in het grootste jaarlijkse feest op het water, Fuikdag.
“Ik heb liefde voor de zee en er is iets heel verslavends aan mensen redden.” Vrijwilliger Ramed kan het niet anders omschrijven waarom hij op zijn vrije dag toekijkt hoe duizenden mensen feesten met harde muziek en veel drank. Zelf feesten hoeft Ramed niet, hij staat liever paraat.
Een reportage van Anneke Polak
Net als de dertig andere vrijwilligers. Lusette Verboom is al zo’n vijfentwintig jaar betrokken bij Citro: “We komen elke woensdag bij elkaar. Op zaterdag wordt er onderhoud gepleegd aan de boten. We hebben vliegtuigmonteurs, gewone monteurs, elektriciens, alle soorten mensen zitten in onze organisatie.”
Een vergoeding krijgen de Citro-leden niet, subsidie wordt niet verstrekt dus donaties en hulp van de Nederlandse KNRM (Koninklijk Nederlandse Reddings Maatschappij) houden de organisatie draaiende. Tijdens Fuikdag voert een groep controle uit vanaf Barbara Beach, samen met de kustwacht, politie en brandweer.
Schadeclaim
Net buiten Fuikbaai houdt de rest zich op, in afwachting of ze opgeroepen worden. “We helpen dit jaar alleen als we echt om hulp gevraagd worden. In het verleden is het nog weleens zo geweest dat we te hulp schoten en vervolgens aangeklaagd werden wegens schade aan de boot. Dat willen we nu voorkomen.”
Veel verzoeken om hulp zijn er niet dit jaar, een enkele feestganger is onwel. Zo heeft een jongedame teveel gedronken en is flauwgevallen door te weinig eten. Met de seadoo weet de Citro door de dobberende mensen heen de boot te bereiken en de dame wordt achterop naar de C-Rescue gebracht, die haar vervolgens naar de EHBO-post van het Rode Kruis brengt. Het blijkt allemaal mee te vallen. Citro-arts Joe Alcalá moet nog een diepe snee in de onderarm hechten bij een jongen, een ander wordt met een ambulance naar het Sehos gebracht voor een hechting.
De C-Rescue onderweg naar een feestganger in nood – foto: Anneke Polak
Rustig
“Ik heb nog nooit zo’n rustige Fuikdag meegemaakt”, lacht Ramed die al voor de negende keer als vrijwilliger aanwezig is. Bij het vallen van de zon blijkt een enkele boot een kapotte accu te hebben na de hele dag keihard muziek te hebben afgespeeld. De Citro is voorbereid en sleept het bootje rustig terug naar de haven bij Caracasbaai. En als de laatste boot vertrokken is, trekken de vrijwilligers een koud biertje open en proosten op de goede afloop.
Bron: Caribisch Netwerk/NTR