Door Jackeliene Geeve
ORANJESTAD – Respect, discipline en loyaliteit. Daar draait het om bij Aruba Boot Camp. Ouders sturen hun probleemkinderen ernaartoe voor een forse heropvoeding. Hier worden ze gedrild, getraind en als het nodig is gestraft.
Het militaire heropvoedingskamp voor jonge drop-outs vanaf tien jaar is eind januari opgezet door jonge vrijwilligers. De directeur en drilsergeant van stichting Boot Camp is de negentienjarige Gilbert Webb. Als middelbare scholier werkte Webb al als straatwerker om jonge jongens te motiveren iets van hun leven te maken.
“Ik merkte dat deze jongens meer van de praktijk waren en niet van de theorie die ze op school leerden. Zo kwam ik op het idee om een militair trainingsprogramma op te zetten.”
Een reportage van Jackeliene Geeve
Webb doet het naar eigen zeggen geheel kosteloos.
“Van de 300 gulden die we per maand per kind krijgen, betalen we maaltijden, water en elektriciteit.”
De jongeren gaan vier maanden intern en daarna volgt een after school-programma van acht maanden.
Terwijl de jongens hard worden aangepakt lijken ze enthousiast over het strenge regime. Gemotiveerd lopen ze, van klein tot groot, in de mars op het terrein van de Bonaire club in San Nicolas. Als ze de opdracht krijgen tot 20 push ups, duiken ze op de grond. Niemand wordt buitengesloten, eerder wordt er een hand uitgestoken naar iemand die iets minder hard loopt. Als één van de deelnemers na de training moet overgeven, wordt er snel een teiltje gepakt.
Psycholoog
Psychische begeleiding krijgen de jongens niet.
“Ze mogen ons aanspreken als ze ergens mee zitten, maar ik geef toe dat geen van ons psychologie heeft gestudeerd”, zegt begeleider Astrid Vries.
Dat is ook één van de redenen voor de Voogdijraad, Stichting Reclassering en Jeugdbescherming om Boot Camp niet te steunen.
Bron: Caribischnetwerk.NTR
Ik, herinner me nog Glen Mills methode. Je kan ze drillen voor een paar maanden. En daarna? de terugval is enorm. Ik spreek uit ervaring. Komt veel meer bijkijken dan jullie denken. Na de drilperiode moet er een vervolg zijn. Dat is er meestal niet. Wie heeft daar de middelen voor? Geen overheid. Dus wij zijn van terug naar af. Een beroep zal worden moeten gedaan aan familie en vrienden. Lukt bijna nooit. Heb deze projecten persoonlijk meegemaakt. Ik weet waarover ik praat. Daarnaast speelt cultuur een rol. Etc ectc
@Sander: minder bewakers = meer werkloosheid.
Wanner komt er een politieke partij die dit hoog op de agenda heeft staan.
Dit zou voor Curacao een hoop ellende en problemen kunnen voorkomen.
het kost geld, maar dat beataald zich heel snel terug:
minder criminelen.
minder bewakers
minder onveilig gevoel
minder gevangennisplekken nodig
minder geld aan beveiliging voor de huizen
de jongens en meisjes leren veel en kunnen daardoor wel een baan vinden.
ze gaan werken en betalen belasting…
kortom de olossing voor Curacao….
maar de maffia politici kunnen er geen cent aan verdienen en hebben dit soort nodig voor hun stemvee….