Door Sarah Joosten
WILLEMSTAD – Jaarlijks vliegen er honderden stagiairs uit Nederland richting Curaçao voor hun droomstage. Officieel is het verplicht voor zo’n stage een ‘Verklaring van Rechtswege’ te regelen.
Mensen met de Nederlandse nationaliteit mogen immers wonen en werken op Curaçao, daar is geen verblijfs- of werkvergunning voor nodig, maar wel een zogenaamde ‘Verklaring van Rechtswege’. Die vraagt bijna niemand aan. Stageplekken vragen zelden om die verklaring. Ook de immigratiedienst vraagt er amper naar, maar dat gaat nu veranderen.
Omdat veel stagiairs ‘illegaal’ op het eiland verblijven, zijn er geen harde cijfers van het aantal stagelopers op Curaçao. Zowel Immigratie als het Centraal Bureau voor Statistiek hebben geen idee: “Wij hebben geen cijfers van het aantal stagiaires op Curaçao”, aldus een medewerker van het CBS . “Sommigen stagiairs komen via stagebureaus binnen maar de meesten komen gewoon zelf. Die worden helemaal niet geregistreerd. Daarom is het heel moeilijk om daar cijfers op te plakken of zelfs maar een schatting van te maken.”
Sarah Joosten spreekt met betrokken partijen
Wereldstage, het grootste stagebureau van Curaçao, heeft wel een schatting. Maarten de Jong, directeur van Wereldstage zegt: “Jaarlijks komen er rond de 900 Nederlandse stagiairs naar het eiland. Ik denk dat daarvan zo’n 600 à 700 het allemaal geregeld hebben. Het overgrote deel heeft dus gewoon een verklaring van rechtswege. Als je nu naar de studentenwijk zou gaan en alle studenten zou gaan interviewen, dan kom je erachter dat ze allemaal een verklaring hebben. Allemaal. Geen uitzonderingen.”
Andere cijfers
Immigratie heeft cijfers die wat anders zeggen. “In 2014 zijn er zich in totaal 340 stagiaires bij ons komen melden”, zegt Saresca Nicolaas van Immigratie. “Ik zeg: ‘komen melden’ omdat wij ook wel weten dat dat ze lang niet allemaal een aanvraag indienen. Daarom gaan we vanaf heel binnenkort veel strenger controleren. Wanneer een stagiair dan op de werkvloer wordt aangetroffen zonder Verklaring van Rechtswege of een aanvraag daarvoor, dan kunnen daar consequenties aan vastzitten. Dit kan in de vorm van een boete maar het zal eerder een waarschuwing voor het bedrijf en de stagiaire betreffen.“
Prijskaartje
Een van de redenen waarom stagiairs geen verklaring aanvragen is omdat er een prijskaartje aanzit. Het aanvragen van een ‘Verklaring van Rechtswege’ kost 527,25 gulden. Bij de aanvraag worden verschillende documenten van de stagiair verlangd die in Nederland al aangevraagd moeten worden. Ook voor sommige van deze documenten, zoals een VOG (Verklaring Omtrent Gedrag), moet worden betaald.
Niet nodig
Een andere reden voor het achterwege laten van de verklaring is de bedrijven die de stage aanbieden lang niet altijd om dure verklaring vragen. Sabine is achttien en loopt stage bij een kinderdagverblijf: “Ik had al van alles geregeld thuis om hier een verklaring van rechtswege aan te kunnen vragen. Toen ik mijn stagebegeleider ontmoette zei deze meteen dat ze dat eigenlijk niet nodig vond. Ze zei: ‘Het kost alleen maar heel veel geld en niemand vraagt er ooit naar dus van mij hoef je het niet te doen.’ Toen heb ik besloten het gewoon zo te laten”.
Bron: Caribbisch Netwerk/NTR
Helemaal mee eens, heer Held !
Hoe was het ook alweer?
Gij zult niet stelen….de overheid duldt geen concurrentie 🙂
Vind ik muggenzifterij. Ach laat dat kind stage lopen. Waarom meer als 500 gulden vragen. Ik zou een VOG vragen. De rest laten liggen. Wij zijn een koninkrijk waarom moeilijk doen. Draai de feiten om. Moet een op Curaçao geboren persoon geld moeten betalen om in Nederland stage te lopen? Er lopen hier veel rond.
De werkgever hoort een vergunning voor een stagiair(e) tijdig aan te vragen. Het vreemdelingenrecht is duidelijk. Ik deed dat speciaal voor het ziekenhuis toen ik bij de DOOV werkte (nu DIMAS) eind jaren 90. Het kon toen snel geregeld worden. Het ziekenhuis wilde die kosten echter niet betalen en ik heb er nog uitgebreid over gediscussieerd met de toenmalige directeur. Het excuus was dat het te lang duurde en tegen de tijd dat eindelijk de vergunning arriveerde was de stagiair allang vertrokken. Ik sprak enkele maanden geleden nog een stagiaire die in Aruba had gewerkt, zonder vergunning. Ze wist niet eens dat ze die nodig had. Ley pa un ley pa tur toch? Wil men bezuinigen dan moet de bevoegde minister vrijstelling geven voor bepaalde categorieën vreemdelingen, maar dan moet de LTU(V) gewijzigd worden. Er is nog een andere mogelijkheid. Handhaven. Toen ik kwam werken voor de universiteit in 1989 had ik nog geen vergunning dus de politie hield mijn paspoort in en het moest onmiddellijk geregeld worden. Zo kan het ook.
A ja, alweer een melkkoetje… schrik ze maar af; heb je straks helemaal geen geschikt personeeel meer in de horeca :)….
Zouden we niet eerst eens beginnen onze “overheidsdienaren” hun schulden te laten betalen. of die ambtenaren die goedbetaald thuis zitten te mediteren ?
Zet meer zoden aan de dijk !!