29 C
Willemstad
• vrijdag 19 april 2024

Democracy now! | Wednesday, April 17, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 17 april 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Tuesday, April 16, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 16 april 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, April 15, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 15 april 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra
- Advertisement -spot_img

NTR | Landverrader of verkaast? Remigratie-discussie barst los op sociale media

HomeLandenArubaNTR | Landverrader of verkaast? Remigratie-discussie barst los op sociale media

Door John Samson & Natasja Gibbs


SCHIPHOL – Duizenden Antilliaanse jongeren keren na hun studie in Nederland niet terug. Dat het een gevoelig onderwerp is onder Antilliaanse Nederlanders, blijkt ook in een uitzending afgelopen zondag op NPO Radio 1.

De Bonairiaanse student Alfie Vanwyngarden en de afgestudeerde Quinlan de Windt uit Curaçao voerden een stevig debat over remigreren na je studie in Nederland. Dat debat leidt op sociale media tot flinke discussies onder eilandgenoten.

screen-shot-2016-12-12-at-23-39-36De voormalige Antillen raken duizenden hoogopgeleide talenten kwijt aan Nederland, terwijl er grote problemen zijn rond armoede, corruptie en de slechte zorg. Over de oplossing voor deze problemen, zijn er twee kampen ontstaan.

Het kamp-Alfie vindt het een morele verplichting van alle afgestudeerden om meteen terug te gaan en de eilanden te helpen. Wie dat niet doet, is een ‘landverrader’ en ‘makamba pretu’. De blijvers, het kamp-Quinlan, denken voorlopig niet aan teruggaan. Quinlan ziet geen mogelijkheden op zijn eiland, omdat inwoners volgens hem zelf weinig moeite doen om grote problemen op de eilanden op te lossen. “Ze zijn daar liever lui dan moe.” Bovendien vindt hij niet dat de studenten in Nederland daar verantwoordelijk voor moeten worden gehouden.

Verkeerd beeld
Volgens Junya Fecunda, die een wervingsbureau in Nederland runt voor de eilanden, ontwikkelen veel Antilliaanse jongeren een verkeerd beeld. “Mensen staan op de eilanden wel open voor veranderingen, maar niet op de manier hoe wij naar Curaçao gaan en zeggen dat zij de dingen niet goed doen.”

De stichting Kiva Curaçao probeert zo veel mogelijk talenten in Nederland te overtuigen om zelf initiatief te nemen. “Als wij niet naar Nederland waren gekomen, hadden we nog steeds dezelfde mentaliteit. Een goede oplossing is dus om vooral niet te wachten tot het eiland ooit de juiste mogelijkheid aanbiedt, maar dat je gewoon zelf eigen mogelijkheden creëert”, stelt Derrick Isenia. “Niet alleen kritisch praten, maar laten we actie ondernemen.”

Alfie en Quinlan hopen door hun deelname in het Radio 1-programma Kwesties op een groot en nationaal debat over het thema, zodat er oplossingen komen voor beide kampen.

Bron: NTR/CaribischNetwerk

10 reacties

  1. Wat ik tot nu toe gelezen heb zijn tegenstellingen. Meestal negatief. Nergens de vraag wat wel kan. Nergens wordt ook gesproken welke kwaliteiten en welke studies er zijn gedaan met welke vooruitzichten.
    De arbeidsmarkt is er een van vraag en aanbod. Misschien moed er meer gekeken worden naar de vraag en daar het aanbod op afstellen. Voor hen moet een systeem bedacht worden dat ze bij terugkeer een baan garantie krijgen.
    Voor hen die een andere keus maken moet duidelijk gemaakt worden dat zie die garantie niet hebben maar wel begeleid worden zodat ze kunnen integreren in het land van hun keus. Voor Nederland zou het Antillenhuis daar een rol in kunnen spelen.

  2. Door het verhogen van het pension-jaar van 60 naar 65 , komen onze kinderen nooit aan een baan wanneer ze afgestudeert zijn. Alles hier op Curacao is of wordt een probleem. De beslissing moet terug gedraaid worden, minsten naar 62 jaar.

  3. Ik heb vele verhalen gehoord van afgestudeerden die terug wilden, een sollicitatiebrief stuurden naar bedrijven op Curaçao en nooit enig antwoord kregen. Dan zinkt de moed je wel in de schoenen als jong, goed opgeleid ,ambitieus YdK. En die verhalen gaan natuurlijk rond bij de studenten in het buitenland. Menigeen laat de terugkeer dan ook maar varen en blijft , carrière makend, in het buitenland. Ook het feit dat degenen die in het buitenland hebben gestudeerd worden bestempeld als betweterig en arrogant werkt niet terugkeer-bevorderend. (de grote ziener wijlen Wiels moest niets hebben van deze expats !!)

  4. Slecht informed. Nederland heeft een steeds betere arbeidsmarkt momenteel.
    Opgevallen is (net terug uit N) dat er vooral in Amterdam e.o. enorm veel werk wordt aangeboden. In de Kalverstraat hangen bordjes met personeel gevraagd.
    Nu is het zelfs zo dat er meer vraag dan aanbod is wat enigszins lijkt op de 80er jaren.

    Dat landskinderen zelden terugkeren heeft zeker met de overheid te maken. Maar ook waarom zou je hier voor een laag salaris aan d slag gan terwijl je dat in N, Belgie en Duitsland niet hoeeft. Als je dan nog zoveel moeite hebt om toeglaten te worden en dat men niet zit te springen op C om afgestudeerden toe te laten heeft weer alles te maken met het feit dat we onze bevolking het liefst onmondig willen houden, dan heb je daar in ieder geval geen last van. Zo was het altijd en er is niets verandert.

  5. Bekijk het van de andere kant. De afgestudeerde heeft de keuze terug te keren of te blijven (waar dat ook moge zijn).

    Die keuze is een rationele afweging. Blijkbaar vindt het merendeel van de afgestudeerden het niet interessant om terug te keren.

    Die keuze is aan de afgestudeerden, niet aan de personen of de overheid hier. Het enige wat deze kunnen doen is zorgen dat de balans naar de hun kant uitslaat, maar dat doe je niet door de huidige gedragingen van veel personen en de overheid op hier op het eiland, op dit moment.

  6. Dat onze Lanskinderen niet terug keren is begrijpelijk. De wereld is ineens een stuk groter geworden, ik zeg niet beter maar wel anders. Er kan ineens veel meer, waren we en zijn we gewend te denken dat de wereld om ons draait, blijkt het ineens niet meer waar te zijn. Ook door de politieke onzekerheid, wel of niet onafhankelijk worden speelt hierbij een rol. Helemaal in een tijdperk van een Brexit of een Trump verkiezing. Voordat je het weet hebben we geen statuut, een nieuwe grondwet en ben je afhankelijk van een systeem gelijk aan andere landen in Zuid_Amerika en als je pech heb een tweede Haïti.
    Ik zie de niet terugkeerders niet als Landverraders maar meer als een vluchteling, gedwongen om te overleven bij gebrek aan beter leven. Ze willen wel maar dan moet er wel toekomst zijn.

  7. Er speel een combinatie van factoren. Het meest belangrijker blijft de mogelijkheid om een baan te krijgen met of zonder werkervaring. Zeker nu Nederland een moeilijke arbeidsmarkt heeft, blijft zowel de ABC en SSS eilanden aantrekkelijk genoeg voor menig landgenoot om terug te keren. De banen markt in WTC Rotterdam(FRED – banebeurs) is populair. Dat geeft ook aan dat menig afstudeerde en ook degene die aan aantal jaren in Nederland woont, oog heeft om terug te gaan. Een idee om dit te stimuleren zou van beide kanten moeten komen, dus zelf initiaf nemend als kandidaat om naar mogelijke banen op de eilanden te zoeken of een eigen bedrijf te starten, en aan de andere kant zou b.v. de vertegewoordigers van de eilanden in Nederland ook een beter faciliterende rol kunnen spelen. De mogelijkheid om beschikbare vacatures te plaatsen op hun site is er al, maar mischien nog niet genoeg bekend bij lokale bedrijven. De focus om meer nieuwe onderneming te starten en financierings mogelijkheden ontbrak. Soms wil iemand ook eerst een aantal jaar werkervaring opbouwen voordat die overweegt om terug te keren. Opgebouwde familie en vrienden kring speelt zeker ook een rol, maar is niet de voornaamste. Belangrijk is wel om in de regio te kunnen studeren, hierbij is terugkeer groter naast diversiteit van kennis en ervaring. De focus ligt nog te veel om studenten naar Nederland te sturen en dat heeft een prijs met name de studie schuld in euro’s. Mocht je niet sterk genoeg in je schoenen staan is de mentaliteit ook eenzijdig, wat ook niet bevordelijk is om je als persoon te ontwikkelen.

  8. En als ze wel naar Curaçao terug komen worden ze zeker als makamba pretu beschouwd. Nooit goed of het deugt niet. Ik begrijp wel dat ze in Nederland blijven.

  9. Hoogopgeleide landskinderen worden te vaak als te scherpzinnig, intelligent of kritisch beoordeeld. Ze worden als een bedreiging gevoeld voor de zittende machthebbers. Dat is de reden waarom ze moeilijk tegen een redelijke salaris worden aangetrokken. Ik herinner mij nog de talentvolle Arubaan Luciano Milliard en de problemen die er waren om hem aan te trekken. Zo’n talent kom je zelden tegen. Het werd onvoldoende gewaardeerd. Dat zou veel beter hebben gekund. Hij werd gedwongen zijn licht onder de korenmaat te verschuilen en dat is een gemiste kans.

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties