Elisa Koek

WILLEMSTAD -“Een hersenbloeding, een tumor of misschien helemaal niks. Dat zei de arts.” Timo Vermeij had al maanden hoofdpijnklachten en zag soms dubbel: een MRI scan moest uitwijzen wat er aan de hand was, maar de wachttijd was zeker drie maanden. “Drie maanden denken dat je misschien wel dood kan gaan is echt verschrikkelijk.”

Een MRI-apparaat kan uitsluitsel geven over vele aandoeningen waaronder tumoren, osteoporose of een hersenbloeding. Er is al jarenlang een lange wachttijd voor de MRI-scan in het Sint Elisabeth Hospitaal (Sehos). Het apparaat is oud (van 2003) en vaak niet in gebruik door onderhoudswerkzaamheden. Als er haast geboden is, wordt een patiënt uitgezonden naar het buitenland.

Hoge kosten door medische uitzendingen
Voorzitter van de Vereniging van Medisch Specialisten Alex Saleh zegt dat de MRI-scan al lang vervangen had moeten worden. Hij stelt dat het cruciaal is voor het gezond functioneren van het ziekenhuis om te investeren in apparatuur. “Het bestuur moet in kaart brengen waar het oponthoud optreedt en welke apparatuur problemen veroorzaakt. Doordat er niet wordt geïnvesteerd in apparatuur, maar ook in personeel, moeten te veel patiënten naar het buitenland.”

De kosten van medische uitzendingen lagen in 2016 op 41,3 miljoen gulden. In het nieuwe zieknhuis, dat naast het oude hospitaal wordt gebouwd, moet er een nieuw MRI-apparaat komen. Het nieuwe ziekenhuis is pas in 2019 operationeel.

Zelf is Saleh internist en ook hij merkt de gevolgen van het gebrek aan nieuwe apparatuur. “Neem bijvoorbeeld de apparatuur waarmee ik een endoscopie uitvoer: die is splinternieuw, maar we hebben geen middelen om de apparatuur te desinfecteren. De apparatuur is dus nutteloos.”

Operatiestop
In maart moest het Sehos enige tijd stoppen met niet-urgente operaties: er was geen materiaal om alle operaties uit te voeren. “Er wordt dan een oplossing gevonden voor het moment, maar we weten nooit voor hoe lang. Het probleem wordt vooruitgeschoven.”

Volgens Saleh lopen de schulden op bij leveranciers van materialen en blijven er steeds minder over die nog zaken willen doen met Curaçao. “De reputatie wordt steeds slechter, vooral in de Verenigde Staten waardoor er steeds nieuwe, vaak duurdere, leveranciers gezocht moeten worden.” De verenging voelt zich in het verbeterproces bovendien buitengesloten. “Wij staan op de werkvloer, wij ervaren wat nodig is, maar niemand interesseert dat kennelijk.”

De nieuwe algemeen directeur Anthon Casperson en de nieuwe Raad van Bestuur maakten in juni hun ‘visie en strategie voor reorganisatie’ bekend. Casperson vroeg toen om ‘geduld’ als het gaat om het chronische materiaaltekort.

Extra fondsen
Het bestuur wilde niet reageren op de huidige stand van het materiaaltekort. Wel gaf directeur van het Sehos Franke Scheper eerder aan dat ze werken aan het op orde brengen van de jaarcijfers. “En die kunnen aantonen hoe nijpend de financiële situatie is: dat we extra fondsen nodig hebben.”

Bron: NTR/CaribischNetwerk