ROTTERDAM – Caribische vrouwen met een mbo-diploma hebben het moeilijk op de Nederlandse arbeidsmarkt. Uit recent onderzoek van het Nederlands onderzoeksbureau SEO Economisch Onderzoek blijkt dat 58 procent pas na een jaar een baan heeft tegenover 85 procent van autochtone Nederlandse vrouwen met een mbo-diploma.
Als mogelijke oorzaken van deze cijfers noemen de onderzoekers de sociaal-economische status van ouders, de thuissituatie, maar ook gebrekkige taal- en sollicitatievaardigheden en arbeidsmarktdiscriminatie.
Tekst gaat verder onder de video
Door Sam Jones
De Caribische belangenorganisatie Ocan herkent dit beeld. Voorzitter John Leerdam kent verhalen van jonge vrouwen die solliciteren of stage willen lopen maar worden geweigerd omdat op hun cv staat dat ze op Curaçao geboren zijn. “Dat is heel pijnlijk en we willen het liever niet niet horen maar toch is het zo.” De belangenorganisatie vindt dat die beeldvorming gauw moet veranderen.
Cijfers verbazen niet
Cijfers waaruit blijkt dat vrouwelijke mbo-alumni minder kans maken op de arbeidsmarkt, wekken over het algemeen geen verbazing. Tanja Fraai van de Caribische studentenorganisatie WeConnect vermoedt dat het komt doordat Nederlands niet de eerste taal is voor veel Caribische jongeren. Dat geldt natuurlijk voor meerdere studenten die van de eilanden komen, maar Fraai denkt dat het vooral speelt bij jongeren die op mbo-niveau een opleiding gaan volgen.
Met haar organisatie probeert Fraai deze studenten uit hun Caribische bubbel te halen door activiteiten te organiseren die ze in contact brengt met de Nederlandse samenleving. “We bieden een veilige omgeving aan: borrels, bijeenkomsten en excursies bijvoorbeeld naar het Anne Frank Huis of de Tweede Kamer.”
Ook John Leerdam (Ocan) kijkt niet op van de cijfers. “Wat mij wel bevreemdt is dat onze meiden het slechter doen dan onze jongens” reageert hij verbaasd. “Juist de mannen melden zich vaak bij ons en andere Antilliaanse organisaties”. Fraai deelt die waarneming. “Je zou eerder denken dat de jongens het slechter doen.” Een echte verklaring heeft ze er niet voor.
Armoede
Jean-Marie Molina, die Caribische studenten begeleidt, heeft er misschien wel een verklaring voor. “Sommige Caribische meiden die het mbo doen hebben al kinderen”, vertelt ze. Nederlandse jonge vrouwen met kinderen, hebben in Nederland hun ouders of vriendinnen waar ze op kunnen terugvallen als ze in nood zijn. Molina: “Caribische meiden hebben geen sterk sociaal netwerk.”
Onderzoekers van SEO Economisch Onderzoek noemen ‘de thuissituatie’ en ‘sociaal economische omstandigheden’ ook als mogelijke oorzaak achter de moeilijke positie van Caribische vrouwelijke mbo-ers op de Nederlandse arbeidsmarkt.
Leerdam: “Je ziet dat de armoede bij mbo-studenten hoger is dan bij andere groepen. En dat vinden we zorgelijk.” Hoewel het volgens Leerdam gaat om een relatief kleine groep van de Caribische gemeenschap die aan de onderkant zit: “zo’n vijftien procent”.
Oplossing
De oplossing ziet Leerdam aan de ene kant in het onder de aandacht brengen van de vrouwen die het wel goed doen. Aan de ander kant door de zwakke maatschappelijke positie aan te pakken. Ocan kan daar volgens Leerdam zelf niet meer veel aandoen. “De financiën zijn gestopt.”
Wel probeert de organisatie met projectsubsidies en vrijwilligers Caribische zelforganisaties te ondersteunen in de uitvoer van hun programma’s. “Programma’s die ervoor zorgen dat bijvoorbeeld mbo-ers doorstromen naar stabiliteit.”
Bron: NTR/Caribsch Netwerk
“En we blijven maar doormodderen in dit brabbel taaltje. Met dit brabbel taaltje heb je geen toekomst.”
het nut van dit brabbel taaltje is om buitenstaanders buiten de deur te houden zodat “onze mensen” allerlei top functies kunnen vervullen waarvoor zij niet gekwalificeerd zijn
Wat een flauweku,l een mooi voorbeeld van mensen die zichzelf problemen aanpraten. Heb ooit een stagiaire in Nederland begeleidt (ja ik). Nou de brave borst is in Nederland geboren en deed een HBO opleiding maar zijn Nederlands was niet van “kanta Macamba”.
“Sommige Caribische meiden die het mbo doen hebben al kinderen”, vertelt ze. Nederlandse jonge vrouwen met kinderen, hebben in Nederland hun ouders of vriendinnen waar ze op kunnen terugvallen als ze in nood zijn. Molina: “Caribische meiden hebben geen sterk sociaal netwerk.”
Daarom zeiden ze vroeger: “Eerst je diploma halen, dan een baan krijgen en dan pas een gezin stichten”. Door deze volgorde andersom te doen, snij je je in je eigen vingers!
En we blijven maar doormodderen in dit brabbel taaltje. Met dit brabbel taaltje heb je geen toekomst.
Oproep aan de jeugd: Weiger dit taaltje te spreken in huis en op school. Eis dat er goed Nederlands wordt onderwezen op school en eis dat er onderling op school Nederlands gesproken moet worden.
Juiste conclusie van deze mevrouw Molina. Het slavernij verleden is geen excuus om niet te kunnen functioneren. Tevens moet er een mentaliteits verandering komen bij de ouders.
“Je zou eerder denken dat de jongens het slechter doen.” Een echte verklaring heeft ze er niet voor. en wéér een onderzoeker met oogkleppen. Naar welke banen word gesolliciteerd? Zijn dat bij de dames niet juist die banen waar meer gecommuniceerd moet worden? Lijk me wel waarschijnlijk, en zou daar juist de schoen niet wringen? En is dat niet gewoon een legitieme reden?