27 C
Willemstad
• dinsdag 19 maart 2024

CC | Marnix College and Albert Schweitzerschool pioneering as the first ‘language friendly schools’ in Curaçao

WILLEMSTAD - The Marnix College and Dr. Albert Schweitzerschool have achieved a remarkable milestone by becoming the first schools in Curaçao to receive the designation of 'Language...

NU | Ajacied Martha opgenomen in eerste selectie Advocaat als bondscoach Curaçao

Ar'jany Martha is vrijdag (lokale tijd) opgenomen in de eerste selectie van Dick Advocaat als bondscoach van Curaçao. Vitesse-doelman Eloy Room keert terug in het keurkorps, nadat...

Opinie | Illusies, verknopingen, een natte droom en luchtkastelen op Curaçao

Jan Huurman WILLEMSTAD – Tijdens een recente bijeenkomst van de Antillenkring deelde Jan Huurman, voormalig Inspecteur Volksgezondheid, zijn inzichten over Curaçao na vijf jaar afwezigheid. Met een focus...

NTR | Internationale vrouwendag: ‘balans houden is niet makkelijk’

Marit Severijnse In het kader van internationale vrouwendag werd op Bonaire een conferentie gehouden met als thema een gebalanceerde levensstijl. “Ook al is Bonaire een eiland waar alles op...

CC | Ministry of Finance reaches agreement with Capriles Clinic

WILLEMSTAD - The Ministry of Finance has reached an agreement with the Capriles Clinic, as announced by the ministry. The operational costs will be covered by this...

DH | Alida Francis to become Governor of St Eustatius

ST.EUSTATIUS -- Government Commissioner Alida Francis is to become the next governor of Statia in the coming months. The state secretary of kingdom relations and digitisation Alexandra van...
- Advertisement -spot_img

NTR | Shamira Raphaëla: ‘Aruba de Gouden Kalf komt naar huis’

HomeMediaNTR | Shamira Raphaëla: ‘Aruba de Gouden Kalf komt naar huis’
Shamira Raphaëla met haar vaste crew: cameraman Jefrim Rothuizen (links) en geluidsman Diego van Uden (rechts)

ROTTERDAM – Over een paar maanden reist regisseur Shamira Raphaëla (37) naar Aruba en de Gouden Kalf, die ze onlangs won, gaat mee: “hij moet naar huis”.

Het is inmiddels al dik een week geleden dat de Arubaanse de prestigieuze prijs in ontvangst mocht nemen voor haar documentaire Daddy And The Warlord. Nog steeds kan ze het niet geloven en iedere ochtend checkt ze of het beeldje van bijna 5 kilo nog wel in haar woonkamer staat.

Raphaëla is, na de Curaçaose Felix de Rooy (in 1990), het tweede eilandskind met een Gouden Kalf. Een onderscheiding die ze opdraagt aan haar overleden vader.

Shamira Raphaëla neemt Gouden Kalf in ontvangst

Als kind wist Raphaëla al dat ze later ‘impact wilde maken op de wereld’. “Ik vond laatst in een doos een brief van de middelbare school op Aruba. Op dat briefje  had ik geschreven: ‘ik wil iets met kunst doen want ik heb de wereld wat te vertellen’. Wat ik wilde vertellen en hoe, dat wist ik toen nog niet.”

Dat het niet makkelijk zou worden en ze tegen de stroom in zou moeten gaan zwemmen, dat wist Raphaëla al wel. “Ik was altijd al rebels. Als tiener droeg ik andere kleren dan de rest van mijn leeftijdsgenoten. Dan ging ik naar een speelgoedwinkel en kocht allemaal salamanders en naaide die op mijn kleding. Ook had ik een kaalgeschoren hoofd en organiseerde ik protesten op school.”

Ze is haar moeder dankbaar voor haar vertrouwen. “Toen de schooldirecteur tegen mijn moeder zei dat het zonde was dat ik naar de kunstacademie wilde met een VWO-diploma, ging ze pal achter mij staan en steunde mijn keuze. Daar heb ik veel geluk mee gehad.”

Shamira Raphaëla met haar wijlen vader – Foto: Privécollectie

0

Eenmaal in Nederland bleek het rebelse eilandskind een hele andere kracht aan te moeten boren. “In Nederland hebben mensen andere rolmodellen dan in de Cariben en ik voelde mij een buitenstaander, tot ik besefte dat mijn rolmodellen er net zo goed toe doen, ook al zijn ze anders.”

Maar met die gedachte alleen was Raphaëla er nog niet. In de Nederlandse mediastad, Hilversum, begon haar strijd pas echt. “Ik zag daar racisme en hoorde hoe mensen nog steeds het woord ‘neger’ gebruiken en in stereotypen denken. Ik realiseerde mij dat ze vast zaten in hun witte bubbel en dat ik ze als bi-culturele Nederlander een andere wereld kon laten zien. Dat is de kracht van diversiteit.”

Raphaëla sluit daarom geen compromis op haar mensen, overtuigingen en cultuur. Maar dat gaat niet altijd zonder slag of stoot en dat ondervond ze onder andere tijdens het maken van de documentaire Daddy and The Warlord.

Daddy and The Warlord

In de documentaire ‘Daddy And The Warlord’ gaat journalist Clarice Gargard – samen met regisseur Shamira Raphaëla – op zoek naar het ware gezicht van haar vader, die jarenlang diende onder het schrikbewind van de voormalig president van Liberia, Charles Taylor.

“In Daddy and The Warlord geef ik onder andere het woord aan oorlogsslachtoffers en die wilde ik in hun trots en waarde neerzetten, dus geen afgehakte ledenmaten en stompjes. De pijn zit al in hun stem. Bovendien, witte mensen laten we toch ook niet zo zien? Waarom dan wel als het over Afrika gaat?”

Maar in Hilversum wordt daar vaak anders over gedacht. “Je wil niet weten wat er allemaal tijdens viewings wordt gezegd. Als ik ooit uit de filmbusiness stap ga ik misschien wel een boek schijven.”

“Om je visie te handhaven moet je geloven in wat je doet, maar ook ‘fearless’ zijn en soms bot als het moet. Daarom is zo’n Gouden Kalf ook een dikke middelvinger naar iedereen die er niet in heeft geloofd.”

En hoe hoe zit het met de boodschap? “Het klinkt misschien raar, maar ik wil licht en liefde verspreiden doormiddel van films die over donkere onderwerpen gaan. Er is namelijk altijd een grijs gebied waarin we allemaal kwetsbaar zijn”, vertelt de Arubaanse.

Die kwetsbaarheid ondervond Raphaëla zelf toen ze in 2014 haar drugdealende, heroïneverslaafde vader en haar criminele broer portretteerde in de docu Deal With it. Vorig jaar won ze de Karin de Bok Prijs voor een vervolg op deze docu.

“De docu’s gaan over de meest pijnlijkste periode in mijn leven. Maar als ik er niets over maak, dan is die pijn voor niets geweest. Bovendien, door juist je kwetsbaarheid te laten zien geef je anderen ook de mogelijkheid om kwetsbaar te zijn. Nog steeds krijg ik van random mensen reacties van herkenning. Dat je ouders niet de helden blijken te zijn die je dacht is een universeel gevoel.”

Deal With It

Deal With It

In dit intieme familieportret betreden we de chaotische en kleurrijke wereld van haar Shamira’s drugsdealende, heroïneverslaafde vader Pempy en haar broer Andy, die het maar niet lukt om op het rechte pad te blijven.

Vaak doen ze een beroep op hun geslaagde zus en dochter Shamira, wat haar meer dan eens in een spagaat dwingt. Ondanks alles blijft de liefde overwinnen.

Terug te zien op NPO Start

“Mijn vader was supertrots op de film omdat hij eindelijk werd gezien. Hij kwam, net als ik, met dromen naar Nederland. Hij wilde uiteindelijk ooit succesvol en met witte lakschoenen aan zijn voeten weer op zijn eiland verschijnen. Maar in plaats daarvan belandde hij in de goot en werd hij onzichtbaar. De docu maakte hem weer zichtbaar als mens.”

Terugkerend thema
Vaders lijken een terugkerend thema te zijn in het werk van Raphaëla. Op dit moment werkt ze samen met de VPRO aan een docu-film over een extreem rechtse man. “Daarin laat ik hem ook zien als vader en dus als mens, een keuze waar ik heel benieuwd naar ben hoe die zal worden ontvangen.” Deze docu-film is eind dit jaar te zien bij de VPRO.

Raphaëla kijkt met een Gouden Kalf in haar bezit met vertrouwen naar de toekomst. “Het beeldje weegt zo’n vijf kilo en is daardoor letterlijk en figuurlijk mijn anker. Ik heb mijn rustpunt gevonden op weg naar nog meer mooie projecten.”

Bron: NTR/CaribischNetwerk

1 reactie

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties