Ariën Rasmijn
ORANJESTAD – Meer opvangmogelijkheden voor slachtoffers van huiselijk geweld die naar andere eilanden moeten als hun leven in gevaar loopt.
Dat is een van de punten waar de landen in het Koninkrijk aan gaan werken, zo blijkt na afloop van de conferentie No Mas No More, afgelopen week op Aruba.
Ariën Rasmijn in gesprek met Aaf Tiems van het Nederlandse ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS)
Het is voor het eerst dat instanties en NGO’s van alle landen binnen het Koninkrijk bij elkaar komen over huiselijk geweld. Het gaat om politie, reclassering, slachtofferhulp, ziekenhuis, beleidsmakers etc, vertelt Tiems van het Nederlandse ministerie van VWS.
Grote verschillen tussen de eilanden
Ze deelden kennis met elkaar en hebben plannen gemaakt voor preventie, hulp tot signalering van huiselijk geweld. Tiems zegt dat er grote verschillen zijn tussen de eilanden. “Zoals op Saba (kleinste eiland met 2000 inwoners), iedereen kent elkaar. Als vrouwen zo bedreigd worden, hoe kan je er dan voor zorgen dat ze goed opgevangen worden of naar een ander eiland kunnen?”
Instanties moeten elkaar beter leren kennen op en onderling de eilanden, zegt ze, om samen te kunnen werken. “Want als je elkaar niet kent, dan weet je de weg niet te vinden.”
Na afloop van conferentie huiselijk geweld. Foto Ariën Rasmijn
Actieplan op Curaçao
Er gebeurt ook meer dan ze van elkaar weten. Op Curaçao bijvoorbeeld heeft NGO Aliansa de regering kunnen bewegen om hun nationaal actieplan tegen huiselijk geweld over te nemen.
Bron: NTR/CaribischNetwerk
Deze reactie is verwijderd wegens strijd met onze spelregels
Huiselijk geweld lijkt me vreselijk. Ik ben opgegroeid in een wijk waar de buurman zijn vrouw en zoon mishandelde. Het was vreselijk om te zien dat de vrouw bont en blauw werd geslagen maar nergens naar toe kon en elke avond bij diezelfde hufter in bed moest kruipen. Volgens mij is de mishandeling gestopt toen de zoon groot en sterk genoeg was om voor zijn moeder en zichzelf op te komen. Gek genoeg kreeg ik later te horen dat die zelfde zoon nu ook zijn vrouw en kinderen slaat.
Tegenwoordig heb je veel organisaties die zeggen op te komen voor slachtoffers van huiselijk geweld. Helaas zijn ze zelf niet echt betrokken bij het onderwerp en doen het waarschijnlijk voor de subsidie of uit andere motieven.
Het is toch ongelooflijk dat vrouwen zich niet in een netwerk hadden kunnen organiseren waarbij vrouwen binnen het koninkrijk opgevangen en begeleidt kunnen worden. Helaas kunnen veel vrouwen nog steeds nergens naar toe. Als al deze organisaties niet iets simpels hadden kunnen regelen dat slachtoffers met voorrang een uitkering of financiële bijstand kunnen krijgen om niet afhankelijk van de dader te zijn, zijn zij in mijn ogen erger dan mijn ex buurman.
Voor alle duidelijkheid, huiselijk geweld begint meestal met stemverheffing, dan een klap en kan in moord eindigen.