Door Elisa Koek

WILLEMSTAD – Voor een prikkie naar de buureilanden zit er meestal niet in vanaf Curaçao. Prijzen naar de Benedenwindse eilanden beginnen vanaf 100 dollar en op de Bovenwinden kom je niet voor minder dan 300.

Volgens Edward Heerenveen van Insel Air ligt dat niet aan de maatschappijen: “Op een ticket naar Bonaire vangen wij amper de helft van de totale prijs”, stelt de directeur.

Curaçao Airport Partners (CAP) is een van de bedrijven die een deel van de ticketprijs ontvangt. “We betalen hier onder andere operationele kosten van, maar bijvoorbeeld ook de brandweer en onze jaarlijkse fee aan de overheid”, vertelt woordvoerder Diana Martis.

Luister hier naar een bijdrage van Elisa Koek

Volgens Heerenveen is het voor luchtvaartmaatschappijen moeilijk hun hoofd boven water te houden. Toch zijn er elders op de wereld genoeg maatschappijen die flink stunten en tickets aanbieden voor een paar tientjes. “Wij doen dit niet zo extreem”, vertelt Heerenveen. “De gradaties in prijzen worden dan namelijk ook extreem. In een vliegtuig van mij heb je geen mensen met een ticket van 5 gulden en anderen met een ticket van 500. Ik houd de verschillen kleiner, maar kan dan geen tickets bieden van een paar tientjes.”

Brandstof
De laatste jaren zijn de brandstofprijzen flink gedaald, maar de prijs op tickets is onveranderd, vaak zelfs hoger. Heerenveen zegt dat de verlaging in brandstofprijzen niet opweegt tegen de verhogingen die zijn doorgevoerd. “Het percentage dat de prijs zou dalen, is nihil. Bovendien proberen we nog steeds een weg te vinden om te dealen met de verhogingen zonder de ticketprijzen te moeten verhogen.” Volgens Heerenveen is er te weinig toezicht op verhogingen en wordt er niet overlegd met luchtvaartmaatschappijen.

Kostenposten
Diana Martis legt uit dat elke beslissing gemaakt wordt in overleg met betrokken partijen. “Wij doen een voorstel aan Curaçao Airport Holding, Curaçao Civil Aviation Authority en Bureau Telecommunicatie en Post. Uiteindelijk bepalen zij wat het bedrag wordt dat maatschappijen aan ons betalen voor het parkeren en landen op het vliegveld.”

In tegenstelling tot bijvoorbeeld het vliegveld op Aruba, is niet de overheid operator op Hato, maar een privébedrijf. CAP is voor dertig jaar ingehuurd door de Curaçaose overheid als operator. “Het is aan de overheid van een land om dit te beslissen”, vertelt Martis. “Het houdt wel in dat CAP jaarlijks de overheid betaalt. Tussen 2003 en 2014 hebben we 55 miljoen dollar betaald. Dit, in combinatie met onze operationele kosten, de ontwikkelingen op het vliegveld en andere kostenposten zorgt ervoor dat wij een redelijk bedrag nodig hebben. Als wij dit bedrag 2012 niet hadden verhoogd, had het erop neergekomen dat we maatschappijen subsidiëren.”

Tegenwerken
Heerenveen hoopt nog steeds dat de verhogingen worden teruggedraaid. Hij heeft dit ook aangekaart, maar zonder resultaat. “Bureau Telecommunicatie zou gaan kijken of de bedragen kloppen en deze desnoods terugdraaien, maar ik heb nu, jaren later, nog niets gehoord. Ik heb het gevoel dat we moedwillig worden tegengewerkt.”

Bron: NTR/Caribisch Netwerk