THE BOTTOM – De Saba Bank, een van de grootste riffen ter wereld, is in gevaar door verankeringen, algengroei, agressieve vissoorten en koraalbleking. Nog maar acht procent van het rif is stabiel, zegt Ayumi Kuramae, Sababank functionaris en wetenschappelijk coördinator van de Saba Bank Management Unit.
Maar er is vooruitgang. Twaalf koraalbomen van de Saba Bank Management Unit doen het goed. “De koraalbomen zijn erg belangrijk voor ons, want we willen het later dit jaar weer op het rif planten. Daarmee maken we het rif klimaatbestending”, vertelt Kuramae.
Door Esther Henry (Nederlandse ondertiteling)
De Saba Conservation Foundation krijgt hulp van studenten van de Universiteit van Wageningen en het Institute for Marine Resources & Ecosystem Studies (IMARES). De studenten voeren de Global Coral Reef Monitoring Network (GCRMN) uit, om zo de dekking en de gezondheid van het koraalrif rondom Saba te evalueren.
De studenten observeren de hoeveelheid vissen en de ‘benthos’ dekking, wat een idee kan geven over de gezondheid van het rif. De Saba Bank heeft een omvang van 2.200 vierkante kilometer, dus de resultaten laten nog een paar maanden op zich wachten.
Saba Bank onderhouden is een uitdaging
“De komende tijd houden we onszelf bezig met het koraalrif rondom het eiland. Daarna gaan we verder met de Saba Bank. Het is moeilijker om de Saba Bank te onderhouden, omdat die zich in dieper water bevindt, de zee normaliter wat ruwer is en het duiken gevaarlijker kan zijn”, zegt Kai Wolfs, Park Manager van de Saba Conservation Foundation.
“Het probleem van de tankers die bij de Saba Bank verankerden, hebben we met behulp van de Nederlandse Kustwacht onder controle. We hebben geen één geval gehad van illegaal verankering vorig seizoen bij de Saba Bank. Dat is echt een vooruitgang”, zegt Wolf.
Visserij
De lokale vissers moeten rekening houden met de beschikbare hoeveelheid vis of kreeft. Rode katvissen zijn in verschillende Caribische regio’s bijna uitgestorven, daarom richten de vissers zich op andere soorten zeebaarzen. “We proberen de vissers te informeren over waar de vissen kuitschieten (eitjes leggen) en waarom het belangrijk is dat deze locaties worden beschermd. Ze vormen een buffer voor de vispopulatie, waar in de toekomst weer op gevist kan worden”, zegt Wolf.
Nieuwe bedreiging
“Helaas is er een nieuwe koraalziekte, de Stony Coral Tissue Loss Disease. De ziekte is al in Sint-Maarten gesignaleerd, maar gelukkig nog niet op Saba”, aldus Wolf.
De ziekte werd in oktober vorig jaar in Sint-Maarten waargenomen. De ziektekiem van de Stony Coral Tissue Loss Disease kan worden meegenomen op bijvoorbeeld de duikuitrusting van een duiker. Mensen kunnen gaan duiken in Florida en de bacterie daar oppikken en die meenemen naar het Caribisch gebied. “We hebben duikscholen geadviseerd om hun gasten een milde bleek behandeling uit te laten voeren op hun duikuitrusting”, zegt Wolf.
Sommige bedreigingen zijn moeilijk te bestrijden, zegt Kuramae. “Niet alleen omdat we maar een kleine capaciteit hebben voor zo’n groot gebied, maar ook omdat deze bedreigingen van buureilanden afkomstig zijn of meekomen op zeestromen van ver, die buiten onze lokale wetgeving vallen.”
The King’s LeapDe Saba Conservation Foundation heeft samen met koning Willem-Alexander officieel een deel van de Saba Bank omgedoopt tot “The King’s Leap”. In december 2017 namen koning Willem-Alexander en koningin Maxima tijdens een bezoek aan Saba zelf een duik om de Saba Bank te bekijken. |
Bron: NTR/Caribisch Netwerk
@Lapas: cruiseschepen hier op Curacao gooien hun ankers niet uit.
Het is jammer dat niet alle zes eilanden hetzelfde beleid voeren wat betreft het milieu. Hier op Curaçao laten we de grote cruise schepen alles met hun ankers kapot maken.
Laatst zag ik op TV dat katholieken op goede vrijdag voor 15:00 geen vlees eten maar vis. Elke gek zijn gebrek zou ik zeggen maar ik weet niet wat ik op TV zag.
Enkele vissers haddeb een groot net uitgezet en hadden honderden vissen gevangen die hebben ze in een boot zonder water gezet en de vissen bleven minuten lang dood spartelen, zonder verdoving niks.
Toen ze terugschakelden naar de studio was de bejaarde Gonzalo Cuales in beeld die in plaats van verontwaardig te reageren, had hij een glimlach op zijn smoel en zei nog heeeerlijk masbangu.
Nou had Wiels altijd over Gonzalo Cuales, ‘e homber sin moral’ nu begrijp ik waarom.