26 C
Willemstad
• vrijdag 29 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

NU | Tien jaar crisis in Venezuela: ‘Onderhandelen met Maduro enige uitweg’

HomeMediaNU | Tien jaar crisis in Venezuela: 'Onderhandelen met Maduro enige uitweg'
Tien jaar crisis in Venezuela: ‘Onderhandelen met Maduro enige uitweg’

Lange rijen bij tankstations, supermarkten met producten die geen Venezolaan kan betalen en een oppositie die is opgepakt of het land uit is gevlucht; sinds toenmalig president Hugo Chávez op 2 juni 2010 de ‘economische oorlog’ uitriep in Venezuela, is de situatie alleen maar verslechterd.

Met twee mannen die het presidentschap claimen is de oplossing tien jaar later nog altijd ver weg.

President Chávez overlijdt op 5 maart 2013 en geeft het presidentschap én de crisis van zijn land door aan zijn persoonlijk gekozen opvolger, Nicolás Maduro. Hij krijgt de zware taak om het land er weer bovenop te helpen, maar in plaats economische hervormingen door te voeren, kiest Maduro voor het versterken van zijn positie en het aanpakken van de oppositie.

Al onder het bewind van Chávez wordt er jarenlang te veel geld uitgegeven aan programma’s voor het armste deel van de bevolking, waar de socialistische regering traditioneel veel steun geniet. Niet heel gek ook: met de grootste oliereserves ter wereld heeft Venezuela een enorme bron van inkomsten.

Maar als in 2014 de olieprijzen verder teruglopen, wordt de aanpak van de regering niet om te bezuinigen, maar om juist door te gaan op dezelfde voet. Hierdoor krijgt het land te maken met een hyperinflatie, die in 2019 zelfs oploopt tot naar schatting 10 miljoen procent.

“Maduro heeft buiten de oliesector nooit andere industrieën ontwikkeld voor inkomsten.”

Hoogleraar Latijns-Amerikastudies Barbara Hogenboom

Volgens journalist Cody Weddle, die jarenlang vanuit Venezuela werkte en vorig jaar het land werd uitgezet op last van de regering, kiest Maduro altijd voor de weg van de minste weerstand. “Hij had een heleboel dingen kunnen doen om de crisis te beperken, maar veel hervormingen zijn pas doorgevoerd toen het echt niet anders kon”, zegt de Amerikaan.

Barbara Hogenboom, hoogleraar Latijns-Amerikastudies aan de Universiteit van Amsterdam en directeur van het Centrum voor Studie en Documentatie van Latijns-Amerika (CEDLA), stelt dat Maduro toenadering had moeten zoeken tot andere groepen. “Hij heeft buiten de oliesector nooit andere industrieën ontwikkeld voor inkomsten.”

Toch is het oneerlijk om de hele crisis toe te schrijven aan Maduro, stelt ze. Zo legde Chávez tijdens zijn veertien jaar durende regeerperiode de basis voor een militair machtsblok. “Dat is een enorme groep die uit angst voor gevangenisstraffen koste wat het kost blijft zitten. Die groep is moeilijk weg te krijgen.”

Volgens Weddle, die inmiddels vanuit Colombia verslag doet van Latijns-Amerika, zorgt het “corrupte systeem” er bovendien voor dat er weinig reserves worden opgebouwd. “Wanneer de olieprijzen stijgen, is er altijd de angst dat de winst naar de corruptie gaat. Hierdoor wordt het meteen weer uitgegeven en niet opgespaard.”

Vijf miljoen mensen ontvluchten Venezuela

Sinds het begin van de crisis zijn ruim 5 miljoen Venezolanen het land ontvlucht, veelal naar Colombia en Ecuador, maar ook naar Curaçao en Aruba.

De Venezolaanse onderzoeker Gerardo Gonzalez vertelt vanuit Caracas hoe de vluchtelingencrisis de regio beïnvloedt. “In het begin waren landen blij met de Venezolaanse vluchtelingen, want het waren hoger opgeleiden; dokters en leraren. Inmiddels zijn het vooral armere mensen en neemt de xenofobie toe.”

Hij en de andere Venezolanen die in het land zijn gebleven hebben continu te maken met onzekerheid, legt hij uit. “Elke dag is er meer honger. Je weet nooit of je morgen nog stromend water hebt. Twee jaar geleden vertelden mensen mij dat ze van dag tot dag leefden, inmiddels leven we van uur tot uur. Er zijn wel producten in de supermarkt, maar bijna niemand kan die betalen.” Ook het afronden van het interview met NU.nl via Zoom is onzeker, waarschuwt hij. “Ik weet niet of ik over vijf minuten nog wel stroom heb.”

Gonzalez werkt als socioloog in Venezuela en onderzoekt de stemming over de crisis onder Venezolanen. Uit zijn recentste onderzoek blijkt dat het merendeel van de bevolking de schuld van de crisis bij Maduro legt, maar toch is er nog ruim 20 procent van de Venezolanen die het verhaal van de regering gelooft: de crisis is een complot van grote bedrijven en de Verenigde Staten om Venezuela kapot te maken.

Volgens Hogenboom toont dit aan dat mensen toch steeds manieren vinden om te overleven in het land. “Ook mensen die niet heel dicht bij het regime staan, hebben toch een manier gevonden om het op de een of andere manier te redden, bijvoorbeeld omdat familie vanuit het buitenland wat geld stuurt. Daarnaast blijft Maduro voedselpakketten uitdelen. Iedereen staat in zo’n ‘overleefmodus’.”

Tijdlijn van 10 jaar ongekende crisis

  • 2 juni 2010: Hugo Chávez roept de ‘economische oorlog’ uit in het land vanwege voedseltekorten in het land.
  • 2014: Venezuela komt officieel terecht in een recessie en een paar jaar later is de inflatie al opgelopen tot zeker 800 procent. De voedseltekorten nemen verder toe en belangrijke oppositieleiders worden opgepakt.
  • 2015: De oppositie wint een meerderheid in de Nationale Vergadering. Maduro, die Chávez na diens dood in 2013 opvolgde, stelt in dat jaar echter meerdere hoge rechters aan, die de benoeming van enkele oppositieleden tot de Nationale Vergadering tegenhouden.
  • 2015-2019: Bijna dagelijks zijn er (gewelddadige) protesten in Venezuela. Met name jongeren eisen dat Maduro aftreedt. Hierbij zijn duizenden mensen al om het leven gekomen door geweld van het leger. Miljoenen mensen ontvluchten het land.
  • Februari 2018: Er vinden presidentsverkiezingen plaats in het land. Verschillende oppositiepartijen zijn echter uitgesloten van deelname en Maduro wordt als winnaar erkend in mei 2018. De internationale gemeenschap ziet de verkiezingen als niet-legitiem.
  • Januari 2019: Juan Guiádo roept zichzelf uit tot interim-president met steun van de VS, Canada, Nederland en tientallen andere landen. Maar Maduro geeft de macht niet op. Humanitaire hulp die door de VS naar Venezuela wordt gestuurd, wordt door de Venezolaanse regering tegengehouden.
  • April 2019: Guaidó roept in april op tot een coup. Met behulp van enkele hooggeplaatste legerofficieren probeert hij de macht naar zich toe te trekken, dit wordt echter al snel neergeslagen door Maduro en de aan hem loyale generaals.

‘Bijna geen oppositie meer over in het land’

In januari 2019 neemt de chaos een nieuwe wending als oppositieleider Juan Guaidó zich uitroept tot interim-president van Venezuela. Met de steun van ruim zestig landen, waaronder de VS, Canada en de Europese Unie, hoopt hij het land weer op de rails te krijgen. Tevergeefs, want vrijwel iedereen rondom Guaidó wordt aangehouden of slaat op de vlucht. Maduro geeft zijn positie niet op. Integendeel.

Nu, ruim anderhalf jaar later, is nog altijd weinig vooruitgang geboekt. “Guaidó is meer een symbool geworden. Hij heeft door de uitbraak van het coronavirus al drie maanden geen publieke optredens gegeven en verliest veel populariteit”, vertelt Gonzalez. “Ook heeft hij veel landen hoofdpijn bezorgd. Ze steunen hem, maar moeten voor veel dingen nog steeds praten met Maduro. Die landen dachten ook dat het snel gedaan zou zijn met het huidige regime.”

Waar Guaidó wel in slaagt, is het onder druk zetten van de regering met behulp van sancties vanuit de VS die veel invloed hebben op de economie. “Dat dwingt Maduro hopelijk tot verandering.”

Bron: Nu.nl

Dit artikel is geplaatst in

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties