Opinie door Roy Evers
In 1967 verkondigde de zwarte Amerikaanse activist voor gelijke rechten, Rap Brown, dat in de Verenigde Staten pas naar je geluisterd werd als je geweld gebruikte. Zijn strijdkreet was: ,,Burn baby burn.” Een andere zwarte activist dacht daar anders over en beantwoordde de strijdkreet van Rap Brown met: ,,It’s not burn baby burn, but learn baby learn, so you can earn baby earn.” Zijn naam was dr. Martin Luther King jr. Met andere woorden, onderwijs is prioriteit nummer één voor de zwarte Amerikaan, de enige manier om als individu vooruit te komen.
Wij zijn nu vijftig jaar verder en Martin Luther King heeft gelijk gekregen.
Bij ons discussiëren wij al vijftig jaar over de kwaliteit van het onderwijs. Wat is kwaliteit van het onderwijs? Laten wij het simpel houden.
De kwaliteit van het onderwijs is het antwoord op de vraag in hoeverre de leerling leert wat hij moet leren. Al te simpel, je kletst uit je nek, zeggen de onderwijsdeskundigen verontwaardigd. Schoenmaker blijf bij je leest. Hoe rond is een cirkel?
Maar laten wij toch even stilstaan bij bovenstaande bewering. Ten eerste rijst de vraag: wat moet de leerling leren? Wie bepaalt dat? Op basis waarvan? Leren is kennis en vaardigheden vergaren. Welke kennis en welke vaardigheden? Met welk doel? Om verder te kunnen studeren in Nederland of om een baan te vinden in Curaçao? Niet moeilijk doen, ja. Nederland bepaalt dat, wij maken niet voor niets deel uit van het Koninkrijk. Laat hen het denkwerk doen en als het ons niet bevalt, kunnen wij hen nog altijd uitschelden. Hiermee is de wat-vraag beantwoord.
Nu de tweede vraag: hoe doen wij dat? Hoe zorgen wij ervoor dat de leerling daadwerkelijk leert wat hij moet leren, aangenomen dat wat hij moet leren zinvol is. En toen bleven de monden vol tanden. Tja, zoals wij het altijd al gedaan hebben. Hoe anders? Is dat niet goed dan?
De bel gaat, de leerlingen slenteren de klas binnen, zij gaan aan een tafel zitten, zij zijn luidruchtig, de leerkracht zegt hen om stil te zijn, zij halen het boek van het desbetreffende vak tevoorschijn, de leerkracht gaat verder waar hij de vorige keer gebleven was, de leerlingen letten niet op, Dimitri zit weer te klieren, de leerkracht schiet uit zijn slof, de bel gaat, de leerlingen stormen de klas uit.
De leerlingen volgen deze routine vijf jaar lang en de leerkracht veertig. Van basisschool tot aan de universiteit, mutatis mutandis. Saai. Geen wonder dat kinderen huilen wanneer zij de eerste dag naar school gaan. Zij zien de bui al hangen. Als ik nu weer naar school moest, zou ik ook huilen.
Vraag 2a wordt dan: kan het niet anders? Interessanter, gezelliger misschien? Antwoord: jazeker. Laptops, tablets, smartphones, apps, Facebook, google, WhatsApp en Skype. En dat is alleen nog maar de technologie. Tevens hebben wij natuurlijk allerlei applicaties voor het onderwijs. Elke dag komen er nieuwe bij. Gratis op het internet.
Ik heb net in een krantenartikel gelezen dat in Nederland – neem mij niet kwalijk, maar dat is nu eenmaal ons referentiekader – de basisscholen zo snel mogelijk geld moeten krijgen om een glasvezelverbinding aan te schaffen. Alle scholen moeten in 2018 een snelle internetverbinding hebben, omdat in dat jaar alle groepen 8 een digitale eindtoets krijgen. Verder blijkt uit een onderzoek dat 1 op de 13 scholen geen wifi heeft. Ter verduidelijking: dit laatste wordt als probleem naar voren gebracht.
Nu zijn wij helemaal in de aap gelogeerd, zegt de pessimist, wij hebben niet eens fatsoenlijk lesmateriaal en nu kom je aankakken met digitale technologie. Beide benen op de grond, alstublieft. Dat is waar, moet ik eerlijkheidshalve toegeven, maar ieder nadeel heeft zijn voordeel, zei de bekende voetballer.
Wij kunnen ook de achterstand omzetten in een voorsprong door de grote sprong voorwaarts te wagen.
Bron: Antilliaans Dagblad
Geachte heer Evers,
Ik heb dankzij uzelf kennis gemaakt met het onderwijs op Curaçao en daarna ook op middelbaar niveau. Een additioneel ‘probleem’ is het feit dat onderwijs een politiek instrument is en (helaas) blijft! Gebruik je het ‘systeem’ van het koninkrijk dan blijf je als volk, dat koninkrijk , al dan niet bewust klagend, dienen. Ik zit nu al een paar jaar in het andere deel van het rijk in het onderwijs. Inderdaad hebben w(z)e ‘betere’ leermiddelen. Brugklassers krijgen bij de ene school allemaal een laptop of tablet. Bij de andere wat rijkere school/regio wordt het “aanbevolen” en de docente krijgen laptops en als je lesgeeft aan de brugklas ook een tablet! En toch klaagt de ICT-coordinator, dat de meeste docenten die digitale middelen niet benutten. We kunnen op de server kijken wie wel en wanneer inlogt !
Met andere woorden de docenten zijn ook hier in NL niet ALTIJD digitaal gericht! Het land is groter/rijker dus er zijn zeker scholen die ver vooruitlopen, waar de scholen op ons DUSHI KORSOU wat van kunnen ‘leren’. Mijn vraag is en blijft : Willen die SCHOOLBESTUREN wel dat de scholen en de leerlingen vooruit gaan????? Op afstand lijkt het alleen maar op behoud van gevestigde belangen en structuren. Hopelijk vergis ik mij en zal er spoedig een onderwijssysteem ontstaan die veel minder drop-outs levert. En dat het systeem een creatieve en productieve samenleving mede kan helpen groeien.
Viva BASEBOL y JAZZ
Play your SAX
Geachte heer Evers,
Ik moet dan wel heel erg veel geluk hebben gehad dat ik uberhaupt een diploma heb kunnen halen. Computers bestonden nog niet in mijn tijd, wij moesten het doen met boeken en ik begrijp uit uw betoog dat wij eigenlijk helden waren. Dank !
Ben het volledig eens met VvU. Onderwijs begint met goede leerkrachten en die kunnen ook met een gekopieerd stuk tekst goed uit de voeten. Sterker nog, ik heb 20 jaar geleden nog Italiaans geleerd middels een stapel gekopieerd lesmateriaal en een goede lerares.
Natuurlijk moeten de kinderen ook gemotiveerd zijn en daar schort het vaak aan. De ouders kan het al niets schelen, waarom zouden de kinderen dan gemotiveerd zijn ?
Denk dat we eerst daar eens aan moeten gaan werken en pas daarna aan laptops moeten gaan denken. Sterker nog, die kunnen we gewoon vergeten, tenzij het lessen zijn om kinderen uit te leggen hoe een laptop werkt.
Geachte mnr. Evers: ik behoor met 29 lentes tot een generatie die (in Nederland) op het einde van mijn lesjaren op school pas met ‘digitaal onderwijs’ te maken kreeg. Ik kan me voorstellen dat de kwaliteit er van inmiddels wel is toegenomen, maar laat mij u 1 ding vertellen: de beste manier om leerstof over te brengen en de leerlingen te enthousiasmeren, is een gemotiveerde leraar die leeft voor zijn/haar vak! Het is ontzettend spijtig dat er niet altijd voldoende en recent studiemateriaal voor handen is op Curaçao. Een goed lesprogramma heeft daar misschien onder te leiden, maar een goede lès niet! Docenten op 1 school kunnen ook zelf de handen ineen slaan om leerlingen hongerig te maken naar kennis. Bon siman verder! VvU