Opinie door Marguérite Nahar
In de Amigoe editie van woensdag 25 januari 2017 staat op pagina 2 een verslag onder de kop: “GZE vreest tekort lokale arbeidskrachten”. Het verslag handelt over de presentatie van Guangdong Zhenrong (GZE) in de Staten gisteren en deze mededeling is gewoon de aankondiging van een gigantische influx van Chinese arbeiders, zowel ongeschoolde als hooggeschoolde.
Dit is het vaste gedragspatroon van China in alle landen waar zij grote investeringen hebben gedaan, kijk maar naar Suriname met hun project van het opknappen van het totale wegennet. Maar ook in de Afrikaanse landen en het grootste deel van de geïmporteerde krachten blijft permanent in het immigratieland wonen nadat de projecten voltooid zijn. Dat zijn grote landen met miljoenen inwoners of in het geval van Suriname een paar honderdduizend, maar die landen hebben wel een grotere opnamecapaciteit dan dit kleine Curaçao.
In elk geval duurt dit beoogde Isla project 40 jaar, dus…..als het kalf verdronken is. Bovendien kan de regering onmogelijk op korte termijn zorgen voor geschikte mogelijkheden voor huisvesting van een grote influx van buitenlandse krachten. En ook is het niet haalbaar de vereiste maatschappelijke ondersteunende diensten (onderwijs, gezondheidszorg etc.) in recordtempo op peil te hebben.
Onze samenleving zal geheel ontwricht worden door een onbesuisde influx van buitenlandse arbeiders op korte termijn. De hele presentatie is bedoeld om de regering over de streep te trekken om op zo kort mogelijke termijn een bindende Lease Agreement voor de Isla raffinaderij te ondertekenen. In de derde kolom onder de titel “Milieu” meldt de woordvoerder van GZE hoe zeer het hun pijn doet om telkens de vuile uitstoot te moeten aan¬schouwen.
Bij het lezen daarvan schoten tranen van ontroering en dankbaarheid mij in de ogen vanwege de sociale bewogenheid van de woordvoerder met onze mensen die onder de rook van de Isla wonen. Wat een medeleven met onze getroffen burgers, wat een pijn wordt er door GZE geleden over de milieuschade, wat een bezorgdheid over de gezondheid van de bewoners, wat een consideratie voor de gedupeerde woonwijk onder de rook, ik was diep ontroerd.
Alleen vraag ik me af hoe het komt dat er in China zelf bij zoveel sociale bewogenheid zulke vervuilende, rook, stank en geluidsoverlast veroorzakende raffinaderijen in exploitatie zijn en de zware industrie in China zulke ondoordringbare smog teweeg brengt dat men daar zelfs met mondkapjes moet rondlopen.
Kennelijk geldt de sociale bewogenheid alleen maar wanneer een wederpartij in het buitenland ertoe moet worden aangezet om een voor China zeer lucratief contract te sluiten, maar geldt die niet voor de eigen Chinese bevolking die zwaar te lijden heeft onder de vuile uitstoot van hun eigen raffinaderijen en andere zware industrie.
Desalniettemin vloeide mijn hart over van dankbaarheid toen ik verder las in de vierde kolom onder de kop “HoA” en uit het verslag vernam dat China ons zelfs gaat assisteren bij de upgrade van de luchthaven en de Vrije Zone en dat vele Chinese bedrijven naar Curaçao zullen komen om hier te investeren. Ook wordt genoemd de bouw van een conferentiecentrum en in alle dagbladen van Curaçao verscheen het contract met de UoC voor het financieren van een leerstoel, dus ook ons onderwijs zal op peil worden gebracht door de Chinezen.
Hear hear all you ignorant people of Curaçao, finally you will be taught how to protect your environment from industrial pollution and how to educate your local braintrust. We kunnen al onze tot heden geproduceerde milieuwetgeving dus in de prullen¬mand dumpen, want nu wordt eindelijk de know-how waar het ons -kennelijk- tot nu toe aan ontbrak ons in de schoot geworpen door de meest ervaren en allergrootste deskundigen op dat gebied.
En nu, ja nu, d.w.z. nu over 6 jaar gaat GZE de vervuiling voor ons aanpakken, als we nu in ruil daarvoor de bouw van een LNG-terminal in onze diepzeehaven Bullenbaai in een B.O.O. constructie aan hun overlaten. Dusdoende zal de huidige regering onze diepzeehaven in eigendom overdragen, want de bouwer, wordt de eigenaar, wordt de exploitant en mag de komende 40 jaar dan onze diepzee haven in eigen beheer en ten eigen bate exploiteren. Dan wordt de national asset (Bullenbaai) van Curaçao, de corporate asset van GZE, die dan de exploitant van Bullenbaai zal zijn.
Marguérite Nahar
Juriste Marguérite Nahar was tot medio oktober extern juridisch adviseur van Refineria di Korsou (RdK)