Dit blijkt o.a. reedsin op pagina 1 van het landsbesluit in de considerans in de tweede alinea: ”Dat het van belang is voor de economie en de energie sector van Curaçao dat de toekomst en de modernisering van de Raffinaderij zeker worden gesteld”.
Hieruit blijkt onmiskenbaar een tunnelvisie want de toekomst van Curaçao wordt hier vereenzelvigd met de modernisering van de Isla.
Dit is uiterst merkwaardig, want wij hebben in de afgelopen 31 jaar al kunnen ervaren dat de economie van Curaçao nauwelijks heeft kunnen groeien, ondanks het feit dat er met deze raffinaderij miljarden USD zijn verdiend, niet slechts in behaalde omzetten, maar tevens met behaalde winsten. En toch is statistisch verifieerbaar aan de cijfers: dat er geen economische groei was die gelijke tred heeft gehouden met de exploitatieresultaten van de Isla.
Het is veel meer in het landsbelang van Curaçao als wij in de toekomst onze eigen natuurlijke hulpbronnen (i.c. onze diepzeehavens) in ons eigen beheer zullen exploiteren, desnoods met behulp van diverse (niet één enkele, maar diverse) strategische partners, met het oogmerk van risicospreiding. Een unieke mogelijkheid wordt hiertoe geboden met de grootschalige industriële ontwikkeling van het achterland van de oil terminal op Bullenbaai, zoals is vervat in het Alternatieve Plan. Zoals reeds in deel 1 van deze serie vermeld staat dit Alternatieve Plan los van de modernisering van de raffinaderij.
In het landsbesluit op pagina 1 in de derde alinea staat vermeld:
“Dat een gemoderniseerde Raffinaderij met 11% à 13% bijdraagt aan het BNP, alsmede met 17% aan de instroom van deviezen”
Dit is puur publieksbedrog, want de vraag rijst: Hoe, in welke vorm de exploitatie van de Isla heeft bijgedragen aan ons BNP?De transacties van Isla op de internationale oliemarkt worden geheel buiten ons Deviezenfonds om gepleegd. Hoe worden dan die grote bijdragen aan ons BNP gerealiseerd?
Niet met afdrachten aan de landskas voor WB, OB, invoerrechten en accijnzen voor de invoer en
uitvoer van ruwe olie te Bullenbaai, want daarvan was PDVSA volledig vrijgesteld.
Niet met betaling aan RdK van throughput charges voor de omloop van de ruwe olie na invoer, opslag en wederuitvoer van de ruwe olie op Bullenbaai, want ook dergelijke betalingen hebben nooit plaatsgevonden, ofschoon er nergens in de beschikbare documentatie een clausule te vinden is dat PDVSA daar expliciet van vrijgesteld was. D.i. wereldwijd de “standardprocedure” voor de gebruikers van een oil terminal aan de eigenaar van de oil terminal, tenzij uiteraard de gebruiker zelf de eigenaar is. Ongelooflijk, maar waar in de reeds ondertekende contracten met GZE worden er aan GZE zelfs meer en grotere financiële tegemoetkomingen toegezegd dan er in het verleden aan PDVSA zijn verleend.
In de vierde alinea van het Landsbesluit staat:
“Dat het voor het Land Curaçao noodzakelijk is een strategische partner voor de energie sector te betrekken”.
Waaruit die noodzaak blijkt en waarom er dan meteen in een onbesuisde MoU één enkele buitenlandse Grote Jongen (whoever he may be) wordt binnengehaald, is niet toegelicht.
Terwijl er in het grootschalige industriële ontwikkelingsplan voor het achterland van Bullenbaai al gemeld is dat er diverse investeerders in de startblokken staan, waarvan er één ons reedsheeft gemeld bereid en in staat te zijn tot het bouwen van een raffinaderij op Bullenbaai met een kostenraming tussen 800 miljoen USD en 1½ miljard USD, dus een fractie van de 5.5 MILJARD USD die (beweerdelijk!) GZE daarin gaat investeren. Wáárom moet er dan gekozen worden voor een upgrading van de aftandse Isla voor een bedrag van 5½ miljard USD, ruim driemaal zoveel, terwijl nota bene na die upgrading de werkgelegenheid terugloopt, want een gemoderniseerde Isla zal voor 90% computergestuurd zijn, dus er zal werkgelegenheid zijn voor hooguit 400 m/v. Is dit MoU met GZE dan een verstandige keuze uit twee beschikbare opties? Een gigantisch bedrag investeren in een project dat onvermijdelijk zal leiden tot verlies van werkgelegenheid. Is DAT wijsheid?
Het grootste gevaar schuilt echter in de onwrikbare eis van GZE dat die een voorkeursrecht geniet voor de bouw van de in het MoU voorgestelde LNG-terminal. En het in het MoUvastgelegde voorstel behelst de bouw onder het B.O.O. régime. Dat acroniem B.O.O. staat voor: Build-Own-Operate.
China is bereid (en in staat) de LNG terminal voor ons te bouwen. China wordt ingevolge het B.O.O. concept eigenaar(!) van het fysieke vastgoed en verkrijgt eveneens ingevolge het B.O.O. concept het recht om daarna de terminal commercieel te exploiteren (commercial Operation). Niet 2 maar 3 vliegen in één klap voor China: met het bouwen heeft China een deel van haar overschot op de betalingsbalans op een lucratieve wijze in het Caribisch Gebied geïnvesteerd, via het BOO-concept heeft China daarmee het eigendomsrecht verkregen over een stuk vastgoed en een deel van de diepzeehaven te Bullenbaai dat grenst aan de kuststrook waar die LNG-terminal wordt gebouwd.
Maar het uiteindelijke resultaat is wel dat Curaçao haar eigendomsrecht over een nationale natuurlijke hulpbron, de diepzeehaven te Bullenbaai kwijt raakt aan een vreemde mogendheid. Mama korsow wilt groeien en niet meer bloeden. Mama korsow smeekt om groei samen met eigen kinderen. Mama Korsow heeft nu eigen bronnen zelf nodig om eigen richting te bepalen. Mama Korsow wilt groeien en niet meer afhankelijk zijn van 1 strategische partner.
Wordt vervolgd
Naam bij de redactie bekend
Het hele Chinezen sprookje begon als een verkiezingsstunt van de PS.
Veel meer is het niet. Als PS werkelijk is begaan met het welzijn van Curacao, breekt ze de ondehandelingen af en stapt ze uit de regering.
Als dat niet gebeurd, waar het helaas naar uitziet, is Curacao voor de volgende 40 jaar onherstelbaar in de greep van de Chinezen.
In Nederland hoeft een paspoorthouder geen asielprocedure te ondergaan. Welkom nieuwe landgenoten.