Opinie Maria Liberia-Peters, oud premier van de Nederlandse Antillen
Respice, Kijk naar het verleden; Adspice, analyseer het heden;Prospice, richt je op de toekomst. Wijze woorden van wijlen Mr. Dr. Moises da Costa Gomez, die ons nog steeds inspireren. De raffinaderij op Curaçao staat in het middelpunt van de belangstelling.
Sinds 1918 is deze fabriek constant de grootste werkgever op het eiland en heeft mede daardoor diepe wortels geschoten in alle sociale-, maatschappelijke- en economische aspecten van Curaçao.
Wie de moeite neemt het rapport ‘Curaçao with or without it’s oilrefinery’ (april 1985) van drs. Hans de Boer te lezen, krijgt het nog steeds benauwd als men denkt aan de consequenties voor vele gezinnen en de economie in het algemeen.
Het laatste jaarverslag (2014) van de Centrale Bank van Curaçao en St. Maarten spreekt boekdelen. Ik vertaal een citaat: ,,Onze louter economische prestatie leidt op dit moment niet tot duurzame verbetering (vooruitgang) van de Betalingsbalans.” Einde citaat.
Verder rapporteert men dat voor wat betreft de deviezenvoorraad de bijdrage van de raffinaderij 17 procent en van bunkering 15 procent bedraagt. (samen 32 procent) Voorts zou in een ‘worst-case scenario’ de raffinaderij verdwijnen en zouden wij brandstof en andere producten moeten importeren, hetgeen ook ernstige consequenties zou hebben voor onze distributiemaatschappij CUROIL.
De CUROIL levert daarnaast ook een substantiële bijdrage aan inkomsten uit dividend voor de begroting van het Land Curaçao.
In de lokale media lazen wij dat leden van de Tweede Kamer der Staten Generaal in januari een ‘hearing’ willen organiseren over de raffinaderij op Curaçao en zoals wij menen te moeten begrijpen toegespitst op het milieu. Het is een ieder bekend dat pas toen ‘De Grote Vis uit de Kleine Kom’ in 1985 verdween, pas toen het lokaal bestuur van Curaçao zo goed en zo kwaad als dat kon diepere betekenis begon te geven aan het milieubeleid met betrekking tot de raffinaderij.
Het is ook bekend dat een werkgroep die door de regering is ingesteld om zich te buigen over de modernisering van de raffinaderij geadviseerd heeft om zo snel mogelijk over te gaan op L.N.G.-gas, juist in de eerste plaats vanwege milieuaspecten.
De kontakten en voorbereidingen hiertoe lopen gestadig. Deskundig en ervaren lokaal personeel op het gebied van ‘Proces Engineering en Mechanical Engineering’ in samenwerking met buitenlandse experts op het gebied van installatie en gebruik van gas bij raffinage, sparen tijd nog moeite om juist dit onderdeel van de opdracht zo spoedig mogelijk te realiseren.
Onder deze omstandigheden vind ik dat een ‘hearing’ van de kant van de Tweede Kamer in Den Haag zeer ongepast is. Hier komt het democratisch deficit weer om het hoekje kijken.
In aanloop naar de Ronde Tafelconferentie van 1948, die geleid heeft tot de totstandkoming van het Statuut van het Koninkrijk, zijn indertijd 3 alternatieven gepresenteerd ter minimalisering van het democratisch deficit.
1. Een Staten Generaal bestaande uit de vertegenwoordigingen van de 3 landen (Nederland, Suriname en de Nederlandse Antillen);
2. De 3 Parlementen benoemen permanente afgevaardigden om zitting te nemen in een Staten Generaal;
3. Aan het Nederlands Parlement een bepaald aantal parlementsleden van Suriname en van Curaçao toevoegen.
Tegenwoordig komen de Parlementen van de Landen jaarlijks bijeen in het kader van het Parlementair Overleg Koninkrijksrelaties ter bespreking van pregnante onderwerpen van gemeenschappelijk belang. Het wordt naar mijn bescheiden mening tijd dat het onderwerp ‘Democratisch Deficit’ in dat Overleg opnieuw geagendeerd wordt.
De problematiek van de Curaçaose raffinaderij is complex en breed. Het is gezond dat deze problematiek bekeken wordt vanuit verschillende invalshoeken. Doch de regie is op de eerste plaats van de regering van Curaçao en van de Staten van Curaçao. Dat moet een ieder respecteren.
Henkie, dat is nou juist de essentie van mijn stuk waar ik het heb over het demokratisch deficiet. In het Statuut van het Koninkrijk dat de bevoegdheden van de organen regelt, bestaat geen wettelijk overleg struktuur waar de parlementen over eigen zaken en onderwerpen van gedachten kunnen wisselen en elkaar van up-to-date informatie kunnen voorzien. Voor de hearing heeft de Tweede Kamer samen met belangengroepen de Gevolmachtigde Minister uitgenodigd. Dit is ongehoord. De funktie van Gevolmachtigde Minister is een funktie waarbij de persoon als lid van de RIJKSMINISTERRAAD het standpunt van de Curacaose Regering naar voren brengt en kan slechts het standpunt van de Curacaose Regering verkondigen. Vandaar de benaming GEVOLMACHTIGDE. De Gev. Min heeft geen EIGEN verantwoordelijkheid en kan daarom naar mijn mening moeilijk in diskussie treden met genodigden van de Tweede Kamer. Zie artikel 7-8 en 10 van het Statuut van het Koninkrijk!!!!!!
Ad Mevrouw Maria Liberia Peters : Het is ook bekend dat een werkgroep die door de regering is ingesteld om zich te buigen over de modernisering van de raffinaderij geadviseerd heeft om zo snel mogelijk over te gaan op L.N.G.-gas, juist in de eerste plaats vanwege milieuaspecten.
Ik heb in een gesprek met een van de leden van de door mevr Liberia bedoelde commissie begrepen, dat indien de omslag naar LNG gas wordt gemaakt, de raffinarderij nog volop kansen heeft.
Och over die hoorzittingen hoeft men zich niet zo druk te maken . De Nederlandse politici zijn ( gelukkig ) niet ECHT bereid zich in de discussie over de raffinarderij te mengen. Het blijft bij lippendienst aan de milieugroepen . Het zal wat die hoorzitting betreft dan ook weer neerkomen op “wij dronken een glas, deden een plas en alles bleef bij wat het was” . In dit geval gelukkig maar, want dat geeft de werkgroep waarin verstandige mensen met verstand van zaken zitten, de kans hun werk af te maken.
Ik deel met de hooggeachte ex premier de zorg van de enorme terugval van onze economie bij het wegvallen van deze tak van industrie.Dat laat niet af dat er PERSE gewerkt moet worden naar een milieuvriendelijke operatie. Maar daar wordt, volgens uit betrouwbare bron verkregen informatie , zeer hard door de werkgroep aan gewerkt.
angst voor vernieuwing en een achterhaalde industrie is een foute keuze.
nu zijn er investeerders geïnteresseerd om het gebied aan te pakken en schoon te maken voor een nieuwe ontwikkeling.
niet alles van greentown zal haalbaar zijn, maar veel geld en knowhow komt naar curacao.
Curacao zou zichzelf op de wereldkaart kunnen zetten.
Olie gaat sowieso verdwijnen op een lange termijn…dus nu de juiste beslissingen durven nemen…
maar angst regeert.
Sorry, de tekstverbeteraar maakte van Greentown vanzelf Freetown.
En schoolvoorbeeld van met samengeknepen billen en een broek vol zenuwen het kijken naar de toekomst vermijden. Hopen dat het allemaal vanzelf weer goed komt. Kijk naar de olieprijs, kijk naar nieuwe energievormen, kijk naar schaliegas en schalieolie, kijk naar het jaarlijks wereldwijd afnemend belang van deze industrie.
De echte ondernemers zijn al lang weggetrokken van het eiland. De politieke situatie en het gebrek aan transparantie houden investeerders weg.
Door het steeds maar angstvallig vasthouden aan de olieindustrie als belangrijkste bron binnen de economie verlamt men zelf nieuwe initiatieven.
Het megalomane gevoel van Curacao stoelt nergens meer op , sinds de opheffing van de Nederlandse Antillen. Uit het stuk blijkt een hang naar een verleden , wat nooit meer terugkomt en de angst nieuwe dingen aan te pakken. De keuze die Curacao gedwongenmoest maken bij het vertrek van Shell is bijna misdadig te noemen. Ook Nederland speelt hierin een troebele rol. Hierdoor zou een miljardenclaim claim op beide partijen een kans maken als er alternatieven tot ontwikkeling worden gebracht, door het eiland. Freetown is zo’n voorbeeld van toekomstgerichte aanpak. Dat plan hoort beter door de politiek en door de bevolking te worden beoordeeld op zijn merites. Sting heeft het al gezongen : History Teaches Nothing !
juist tijdens deze hearing kan de voormalige MIN-PRES het vertellen wat voor deal en noodzakelijke werden genomen mede door de druk vanuit Nederland zoals het altijd is gezegd.