Opinion by Marguérite Nahar
ILLEMSTAD – In Curaçao likewise as in every other self-respecting Western civilized society the elected Parliament is in charge of enacting legislation and the officiating government is entrusted with the task of implementing such legislation.
In the event of mandatory law, no one, not even the government is permitted to disregard the stipulations of the law. Particularly not when the legislation under consideration here provides for an autonomous governmental body not only to implement, but also to enforce the due observance of the law with punitive sanctions to be imposed on the violators.
In Curaçao such an autonomous governmental agency has been created in the form of the FTAC, the Free Trade Authority Curaçao. This FTAC is empowered:
(1) to ascertain that free and unimpeded fair trade practices are observed,
(2) particularly by the prohibition of unfair competition or undue restrictions to fair competition and
(3) to see to it that no unjustifiable price control comes into being by mutual agreements among market partners about the prices to be charged to end users and consumers for their products in a certain market section.
This legislation is to be compared with the Sherman Act in the U.S.A.
Let’s take a close look at the operative legislation in Curaçao concerning fair trade practices, particularly the sections that prohibit undue restriction of competition among various participants into the market and the undue formation of co-operative alliances with a view to negate possibilities for all market partners to compete with one another in a fair and equitable manner, the so-called prohibition to form a kartel.
In the currently operative legislation in Curaçao these above-mentioned objectives have been inserted and the autonomous governmental agency (FTAC) has been installed. This FTAC has to enforce the due observance of those objectives. In this respect “autonomous” means that there exists no obligation for the FTAC in any hierarchical sense, to be answerable to the politicians officiating in the government at any given moment in time.
Nevertheless the government of Curaçao recently implemented a most incomprehensible, even baffling policy, presumably aiming at future economic growth. The government forced all its government-owned corporations to form a strategic alliance through a co-operative agreement with one single foreign entity. In so doing the government not only effectively excluded any other foreign entities to co-operate with their government corporations in the fields described in the co-operative agreement, nor any local entities for that matter, but it also effectively restricted fair and equitable competition for other prospective parties to enter into similar agreements with the government-owned corporations.
These government-owned corporations are involved in crucial and essential services to the public, they include Aqualectra, provider and distributor of electricity and water, Selikor, in charge of sanitation by collecting garbage on a daily basis, CPA, operator of the ports, responsible among other things for the guiding and mooring of vessels, KTK, provider of piloting services, Curoil, provider of the bunkering services in the harbors and fuelling services at the airport, as well as the distribution of fuel and gas in the local community, and various other government-owned corporations of lesser importance.
In this way not only did the government violate statutory provisions of mandatory law, but it also created an absolutely unnecessary relationship of dependency on a foreign entity for the most crucial public functions in the Curaçao society.
Well, it remains to be seen whether the FTAC will fulfill its tasks and duties by carefully scrutinizing the contents and purport of the articles in the recently contracted co-operative agreements. We will see!!!
By Marguérite Nahar
Juriste Marguérite Nahar was tot medio oktober 2016 extern juridisch adviseur van Refineria di Korsou (RdK)
Bron: CuracaoChronicle
Het is logisch dat men op zoek gaat naar een strategische partner uit het buitenland. Immers, een lokale partner zou alleen maar de scenario’s opleveren zoals die ten tijde dat van der Dijs in de RvC zat, met gekke Gerrit als minpres.
Het is ook logisch dat de overheid niet langer op kan blijven draaien voor de fratsen en grollen van de overheids nv’s. Vaak niet gehinderd door enige kennis van zaken nemen de bestuurders de meest wildvreemde beslissingen en zadelen de maatschappij op die manier op met hoge kosten en bedrijven met waterhoofden.
Het partnerschap met Damen heeft nu al laten zien dat goede stuurlui aan het roer snel tot resultaten kan leiden. Alleen moet men er voor waken dat er allianties worden aangegaan waarbij de partner maar 1 doel heeft en dat is winstmaximalisering. Want ook in Nederland hebben we kunnen zien dat privatisering niet altijd de goede keus was. Service en een gunstig prijsniveau zijn dan de eerste die via de deur naar buiten gaan. Al snel gevolgd door onderhoud, investeringen etc.
Een strategische alliantie is prima wanneer het om binnenhalen van kennis en garanderen van voortgang van het bedrijf. Al het andere zal de overheid moeten waken dat dit niet wordt beschaamd.
Belangrijke conclusie van deze mevrouw Nahar.
Belangrijk genoeg om even te vertalen in het Nederlands. Met dank aan Google translate. , Pukkie
WILLEMSTAD – In Curaçao, evenals in elke andere zelf-respecterende westerse beschaafde samenleving, heeft het gekozen Parlement de wetgeving vastgelegd en de officiële regering wordt belast met de uitvoering van dergelijke wetgeving.
In geval van verplichte wetgeving mag niemand, zelfs de regering, de wettelijke bepalingen niet naleven. In het bijzonder niet wanneer de wetgeving in overweging hiertoe voorziet in een autonome overheidsinstantie, die niet alleen moet worden uitgevoerd, maar ook om de inachtneming van de wet te handhaven met strafrechtelijke sancties die aan de schendingen worden opgelegd.
Op Curaçao is zo’n autonoom staatsbureau gecreëerd in de vorm van de FTAC, de Vrijhandelsautoriteit Curaçao. Deze FTAC is gemachtigd:
(1) vast te stellen dat gratis en onbelemmerde eerlijke handelspraktijken worden nageleefd,
(2) met name door het verbod op oneerlijke concurrentie of onnodige beperkingen op eerlijke concurrentie en
(3) erop toezien dat er geen onrechtvaardige prijscontrole bestaat uit onderling overeengekomen afspraken tussen marktpartners over de prijzen die aan eindgebruikers en consumenten voor hun producten in een bepaalde marktsectie moeten worden geheven.
Deze wetgeving moet worden vergeleken met de Sherman Act in de Verenigde Staten.
Laten we de actieve wetgeving op Curaçao nauwlettend bekijken over eerlijke handelspraktijken, met name de secties die onnodige beperking van de mededinging tussen verschillende deelnemers op de markt verbieden en de ondubbelzinnige vorming van samenwerkende allianties om de mogelijkheden van alle marktpartners te vermijden om op een eerlijke en billijke manier met elkaar te concurreren, het zogenaamde verbod om een kartel te vormen.
In de actuele wetgeving op Curaçao zijn deze bovengenoemde doelstellingen ingevoegd en is het autonome overheidsinstituut (FTAC) geïnstalleerd. Deze FTAC moet de inachtneming van deze doelstellingen afdwingen. In dit opzicht betekent “autonoom” dat er geen verplichting voor de FTAC bestaat in een hiërarchische zin, om aansprakelijk te zijn voor de politici die op een bepaald moment in de overheid in de overheid optreden.
Niettemin heeft de regering van Curaçao onlangs een meest onbegrijpelijk, zelfs verbluffend beleid geïmplementeerd, vermoedelijk gericht op toekomstige economische groei. De overheid verplicht alle overheidsbedrijven om een strategische alliantie te vormen door middel van een samenwerkingsovereenkomst met een enkele buitenlandse entiteit. Daarbij deed de overheid niet alleen uitsluitend andere buitenlandse entiteiten uit om samen te werken met hun overheidscorporaties op de in de samenwerkingsovereenkomst beschreven gebieden, noch enige lokale entiteiten daarbij, maar ook de eerlijke en eerlijke concurrentie voor andere potentiële partijen om soortgelijke overeenkomsten te sluiten met de overheidsbedrijven.
Deze overheidsbedrijven zijn betrokken bij cruciale en essentiële diensten voor het publiek, waaronder Aqualectra, leverancier en distributeur van elektriciteit en water, Selikor, verantwoordelijk voor sanitaire voorzieningen, door dagelijks afval te verzamelen, CPA, exploitant van de havens, verantwoordelijk onder andere voor het begeleiden en afmeren van schepen, KTK, aanbieder van pilootdiensten, Curoil, leverancier van de bunkeringdiensten in de havens en brandstofdiensten op het vliegveld, evenals de verdeling van brandstof en gas in de lokale gemeenschap, en diverse andere overheidsbedrijven van minder belang.
Zo heeft de regering niet alleen de wettelijke bepalingen van de verplichte wetgeving overtreden, maar ook een absoluut onnodige relatie van afhankelijkheid van een buitenlandse entiteit voor de meest cruciale openbare functies in de Curaçao-samenleving.
Welnu, het is nog te zien of de FTAC zijn taken en plichten vervult, door de inhoud en de inhoud van de artikelen in de onlangs gecontracteerde samenwerkingsovereenkomsten nauwlettend te onderzoeken. We zullen wel zien!!!